Menu - Pages

Σάββατο 26 Απριλίου 2025

Ενας γάμος με πάνω απο 10 μουσικους καλιτεχνες

Ήταν λίγο περίεργη η φάση όταν γνώρισα τα παιδιά. 
Γιώργος Αετόπουλος Γεσθημανή Νικολαΐδη
 
Ήμουν από μια περίοδο δυο μίση μηνών ιατρικών υποχρεώσεων, με μεγάλη πίεση και αγωνία σε μία άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Τέλος πάντων και ενώ έχουμε γυρίσει Θεσσαλονίκη με την μικρή για ανάρρωση  με παίρνει ο αδελφός μου τηλέφωνο, μου λέει Σαββάτο βράδυ η Κυριακή πρωί θα έρθω Θεσσαλονίκη που έχω να πάω σε ένα γάμο ενός καλού μου φίλου.

Ρωτάω να δω ποιος είναι, μου λέει δεν τον ξέρεις τον Γιώργο αλλά σίγουρα ξέρεις τον πατέρα της νύφης και την μία αδελφή. Για πες , του Νικολαΐδη του Στάθη την κόρη αδελφή της Πέλας , όπα του λέω, πάρε τον φίλο σου τηλ και πέστου να έρθω και εγώ!! Θέλει δεν θέλει δηλαδή εγώ θα έρθω ( γέλιααα) τελικά το κανονίζει μου λέει εντάξει θα έρθεις και στο γλέντι.
Εκεί είπα θεέ μου με ξεπληρώνεις, ύστερα από ένα Γολγοθά δυο μίση μηνών να πάρω λίγο αέρα.

Ξεκινήσαμε πρωί, πήγαμε από το σπίτι του Γιώργου, χαρές και μουσικές και πολύ Baladains !!! 

Ήταν τρελή φάση, γνώρισα πολλά παιδιά νέους καλλιτέχνες στην ποντιακή μουρσική, βρισκόμουν στην δικιά μου νιρβάνα τόσο χαρούμενος που δεν μπορώ να το πω με λόγια!

Πήγαμε στην εκκλησία είδα τον κ Στάθη και ήθελα να πάω να τον αγκαλιάσω, κρατήθηκα τι να του πω Σ΄ αγαπώ;; Τέλος πάντων μετά στο κέντρο τα είδα όλα !!!

Δώσε πόντοοοοοο !! Έπιασα τον κ Στάθη του το είπα , το είπα και στους άλλους, ( Κάποιοι σας βλέπουν κάθε μέρα και κάποιοι είναι όνειρο ζωής να σας δούνε έστω και μία φορά! Συγκινήθηκε, αλλά είναι η αλήθεια, εμείς που ζούμε σε νησιά και επαρχία και δεν έχουμε την δυνατότητα να πηγαίνουμε να τους ακούμε είναι όνειρο όταν μας τυχαίνει να τους ακούσουμε! Και άντε τώρα να γνωρίσεις μια γκάμα μουσικών όλους μαζί σε ένα βράδυ!! φ

Να ακούς Τοπαλίδη ζωντανά, να βλέπεις Χαλκίδη να παίζει ζωντανά, είχα πάει δίπλα του και έπερνα βίντεο, ρε φίλε του είπα τι κάνεις; ( πυροβόλο) απλά λόγια εντάξει μου λέει παίζω λίγο διαφορετικά με τους άλλους!

Ηταν μια βραδιά απίστευτη!! Πώς έκλεισε η βραδιά; χμ πού γέλιο την έκανα την γκάφα μου!
Εβλεπα την Γεσθημανή η (Νύφη) θα σας την γνωρίσω ποιο κάτω!, έβλεπα μια, άλλη κοπέλα την Μαρία και έβλεπα και την λατρεία μου, βασικά νόμιζα ότι ήταν η λατρεία μου η ( Πέλα), έλεγα δεν μπορεί να μην είναι, τρεις είναι οι αδελφές Νικολαΐδη, βέβαια κάτι δεν μου καθόταν και είπα να ρωτήσω ρε παιδιά, ρωτάω λοιπόν ρε φίλε η κοπέλα εκεί είναι η Πέλα; και παίρνω την απάντηση ρε συ από το 2012 που έχει βγάλει το βίντεο έχουν περάσει και 12 χρόνια έχει μεγαλώσει. 

Αφού δεν έβγαζα άκρη και βλέπω οτι είχε έρθει η ώρα να φύγουν έβαζαν μπουφάν , λέω πάω και οτι γίνει!!! Τι έγινε αστα να παν, με μεγάλο ενθουσιασμό πάω την πιάνω και της λέω να βγούμε μια φωτογραφία , μου λέει ναι να βγούμε, και έτσι όπως είμαστε της λέω ρε συ να ξέρεις οτι έχεις κάνει ένα μικρό χωριουδάκι να ακούει ποντιακά, πάντα το έβαζε στο MAKAO ένα μικρό μπαράκι στο μικρό μου χωριουδάκι που μένω, όταν το είχε ο Παναγιώτης ( για το Gourban se son to theleman) και που σε αγαπάμε που λατρεύουμε κτλ κτλ και αφού έχει πέσει κάτω από τα γέλια, λέει ναι οκ αλλά εγώ είμαι η Ανθούλα δεν είμαι η Πέλα..(.ουπςςςςςςς άνοιξε πόρτα να κρυφτόοοοοο τρία lol και δυο ΟΚ) Δεν θέλω να δώσω συνέχεια πως αισθάνθηκα...το έσωσε η Ανθούλα, μου λέει θέλει και η Μαρία να βγει φωτογραφία!! και βγήκαμε και όλοι μαζί, και να αναρωτιέμαι μέσα μου ποια είναι η Μαρία ;;;χαχαχαχχα την έχουμε σαν τέταρτη αδελφή μου είπε σε μεταγενέστερω χρόνο, όταν αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο για τα παιδιά!! 

Και έτσι πάμε λίγο στα παιδιά!!

Γιώργος Αετοπουλος:

Η καταγωγής του από την Πιερία και την Γαλανόβρυση Ελασσόνας.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη όπου είναι και ο τόπος διαμονής του!
Στο σχολείο δεν τα πήγαινε ιδιαίτερα καλά δεν του άρεσε, αλλά του άρεσε πολύ η μουσική.
Από μικρός ήθελε να ασχοληθεί με τη μουσική.
Ξεκίνησε με λύρα λόγω καταγωγής και αγάπης για το ποντιακό τραγούδι, και
στην πορεία ήρθε το τραγούδι, το οποίο όμως και τον κέρδισε!
Ποιο μικρός πήγαινε και Taek vondo αλλά δεν ασχολήθηκε πολύ, όλο το χόμπι του ηταν και είναι η μουσική και όπως σας είπα παραπάνω επικράτησε το τραγούδι!
Το πρωί στο μεροκάματο που λέμε έχει τουριστικά λεωφορεία μαζί με τον μπαμπά του και αλωνίζει τους δρόμους!

Με την Γεσθημανή γνωριζόταν από παλιά μέσα από τα ποντιακά 
αλλά δεν είχαν πολλά πολλά Η αιτία για να ξεκινήσει αυτό το ειδύλλιο ήταν ένας κοινός φίλος που ζήτησε ένα βραδύ από την Γεσθημανή να τον πάει σε ένα μαγαζί στα μετέωρα να δει τον κοινό τους φίλο Γιώργο και με αφορμή αυτή τη συνάντηση ξεκίνησαν να κάνουν παρέα και να έρχονται πιο κοντά.

Τόπος καταγωγής και γέννησης Θεσσαλονίκη

Από μικρή της άρεσε ο καλλιτεχνικός χώρος μίας και ζούσε μέσα σε αυτόν ( Βαρή όνομα στις πλάτες που λέμε) χωρίς όμως να έχει κατασταλάξει από μικρή τι θέλει να ακολουθήσει.

Στο σχολείο ήταν αρκετά καλή, πήγε μέχρι πανεπιστήμιο (βαλκανικών

σπουδών- πανεπιστήμιο Μακεδονίας) και είχε έφεση στις ξένες γλώσσες.

Της Γεύσης (έτσι την φωνάζουν) πάντα της άρεσε το τραγούδι και τραγουδάει περιστασιακά, ποτέ
όμως δεν το ακολούθησε επαγγελματικά. 

Από μικρή είχε έφεση στον χώρο και πήγαινε πολλά χρονιά, κυρίως hip hop, ήταν επίσης χορεύτρια και στην ένωση ποντίων πολίχνης, τώρα δεν ασχολείται άλλο με τον χορό
μίας και επέλεξε ως βάση έπειτα από τις σπουδές της την πρωινή δουλεία γραφείου, εργάζεται ως γραμματέας σε μία εταιρία που αναλαμβάνει δημοσία έργα.




Υ.Γ Το άρθρο αυτό έγινε σε συνεργασία με την Ανθούλα Νικολαΐδη !!
Ακούστε την εδώ και εδώ 

Υ.Γ2 Μου έβγαλε την ψυχή να της πάρω πέντε κουβέντες! Πέρασαν τα Χριστούγεννα , πέρασε ο Ιανουάριος, το άφησα το θέμα στην άκρη.. περνάει ο Φλεβάρης.. και μια ωραία πρωία 6 Μαρ 2025, 9:06 μ.μ. 
Υ.Γ3 Αγαπητοί μου φίλοι να ζήσετε πάντα ευτυχισμένοι με χαμογελα!
Γιώργο μου Χρόνια πολλά!! Χριστός Ανέστη!









Σάββατο 19 Απριλίου 2025

Πασχαλινές Ευχές..


Σας εύχομαι ολόψυχα να περάσετε όμορφα τις Άγιες τούτες ημέρες. Ξεχάστε την ένταση της καθημερινότητας και των προβλημάτων και αφήστε τους ....εαυτούς σας να χαλαρώσουν για λίγο κοντά στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Τις δύσκολες αυτές μέρες που ζούμε και για όλους εμάς, τα όνειρα και οι ελπίδες είναι αυτά που μπορούν να μας κρατήσουν όρθιους, που μπορούν να μας βοηθήσουν.


Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που συνεχίζουν να ονειρεύονται, σε αυτούς που πιστεύουν στη δύναμη της αλήθειας, σε αυτούς που θα πάψουν επιτέλους να σκύβουν το κεφάλι απέναντι σ' εκείνους μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.... Ο Ιησούς Χριστός ας φέρει την Ανάσταση στη ψυχή, στο μυαλό και στην ελπίδα μας για ένα καλύτερο μέλλον.

Παρασκευή 4 Απριλίου 2025

Μνήμες, παρελθόν, προβληματισμοί, σκέψεις.....

Κάθε άνθρωπος που συναντάς έχει σίγουρα στο μυαλό και στην ψυχή του αναμνήσεις, εικόνες και συναισθήματα από το παρελθόν του που έχουν χαραχτεί βαθιά μέσα του και δεν ξεχνιούνται.


 Μια ανάμνηση μπορεί για κάποιον να σημαίνει κάτι θετικό, κάτι που θέλει να θυμάται για όσο ζει, κάτι που βίωσε και τον έκανε ευτυχισμένο. 

Για κάποιον άλλον όμως μια ανάμνηση μπορεί να σημαίνει κάτι αρνητικό, κάτι που θέλει να ξεχάσει, να διαγράψει από τη μνήμη του, γιατί ενδεχομένως του προκάλεσε πόνο, τον πλήγωσε και τον τραυμάτισε ψυχικά. Οι αναμνήσεις είναι συνυφασμένες με το παρελθόν μας και το παρελθόν μας καθορίζει άμεσα το παρόν και το μέλλον μας.

Αυτός ο καθορισμός είναι άρρηκτα καταλυτικός για μια ευτυχισμένη και ισορροπημένη ζωή. Με απλά λόγια, οι ευχάριστες αναμνήσεις μας προδιαθέτουν θετικά για το παρόν και το μέλλον, ενώ οι δυσάρεστες αρνητικά. Αυτό σημαίνει πως στη μια περίπτωση μας συντροφεύουν και στην άλλη μας στοιχειώνουν. Γίνεται όμως να έχουμε μόνο θετικές ή μόνο αρνητικές αναμνήσεις; Κάθε άνθρωπος φυλάσσει μέσα στην ψυχή του θετικές και αρνητικές αναμνήσεις, ανασύρει μνήμες που τον ενθαρρύνουν και τον χαροποιούν και μνήμες που τον ισοπεδώνουν και τον λυπούν.

Ανάμεσα σε αυτά που κρύβει κάθε άνθρωπος μέσα του πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία, μια χρυσή τομή που θα ενώνει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον του. Κανείς δεν πρέπει να αφήνει ένα τραυματικό γεγονός να του καθορίζει όλη του τη ζωή, μια απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, μια προσωπική ή μια επαγγελματική αποτυχία, ένα στραβοπάτημα, μια λάθος απόφαση, μια κακή επιλογή.

 Η ζωή είναι αγώνας, ένας μαραθώνιος που πρέπει να προχωράς χωρίς να κοιτάς πίσω ή να μένεις προσκολλημένος στο παρελθόν. Η ζωή απαιτεί μόνο βήματα προς τα εμπρός. Διαφορετικά, επισκιάζεται αρνητικά και μένει στάσιμη. 
Οι αναμνήσεις μας, καλές και κακές, πρέπει να βρίσκονται σε μια γωνιά της ψυχής και του μυαλού μας και να μας συντροφεύουν, όχι να μας στοιχειώνουν! Ζούμε στο παρόν και σχεδιάζουμε το μέλλον μας και οφείλουμε να έχουμε το ψυχικό σθένος για να πετύχουμε, να είμαστε αισιόδοξοι, τολμηροί και δυνατοί. 
Το παρελθόν πρέπει να μας διδάσκει, να μας οπλίζει με τα κατάλληλα εφόδια για να ανταπεξέλθουμε στην παρούσα και μέλλουσα ζωή μας, όχι να γίνεται εμπόδιο σε αυτή. 

Οτι συνέβη κάποτε, θετικό ή αρνητικό, ευχάριστο ή δυσάρεστο, συνέβη και αυτό δεν αλλάζει! Ο,τι συμβαίνει τώρα ωστόσο και ο,τι πρόκειται να συμβεί, μπορεί να αλλάξει, αρκεί να το θελήσουμε και να το επιδιώξουμε. Το παρόν και το μέλλον είμαστε εμείς και είναι στο χέρι μας να κόψουμε το νήμα του τέρματος και να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα! Αρκεί βέβαια να μην παρατήσουμε τον αγώνα στην όποια δυσμενή μνήμη ή δυσκολία συναντήσουμε! οι αναμνήσεις λένε πρέπει να μας συντροφεύουν, όχι να μας στοιχειώνουν!



Καλά όλα τα παραπάνω εαν μπορείς να τα συμμαζέψεις, εγω πάντως δεν μπορώ ακόμα, προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου αλλά δεν μαζεύονται δυστυχώς.

Τα συναισθήματα αναβλύζουν κι εσύ αντιδράς με έναν τρόπο που ξέρεις ότι δε θα σου κάνει καλό. Εγκλωβίζεσαι σε σκέψεις που κάνουν να φαντάζουν τα επόμενά σου βήματα επικίνδυνος άθλος.

Οι αναμνήσεις και τα γεγονότα είναι σκέψεις που συμβαίνουν τώρα. Ο θυμός ή ο πόνος για το παρελθόν συμβαίνουν τώρα.
Είναι αυτό που κρατά το παρελθόν ζωντανό. Κι αυτό είναι εκπληκτικό μόλις το συνειδητοποιήσεις. Ναι, γιατί θα καταλάβεις πως ουσιαστικά αυτό που σε κάνει να υποφέρεις είναι μια σκέψη και μια ανάμνηση που συμβαίνει στο τώρα.
Ξέρω, η αίσθηση είναι τόσο αληθινή, όμως οι εμπειρίες σου είναι μέρος της ζωής σου, δεν είσαι εσύ. Μην αφήνεις να σου δώσουν ταυτότητα. Είσαι κάτι παραπάνω από τις εμπειρίες σου, από την ιστορία που λες στον εαυτό σου για τον εαυτό σου. Αυτό που θα σε λυτρώσει είναι το να κάνεις ένα βήμα και μετά άλλο ένα. Να απομακρύνεσαι από εκεί που πόνεσες, μέχρι οι εικόνες του τότε να γίνουν μικρές κουκκίδες που κανένα ενδιαφέρον δεν θα έχουν πια. Αυτα λέω στον εαυτό μου αλλά παιδιά μαλακίες,,,, μακάρι κάποιοι να το ξεπερνάνε....

Ναι το παρελθόν δεν ισούται με το μέλλον.