One way or Another: ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΠΑΝΤΟΥ...ντάουν τάουν Μάαστριχτ!
Στης 2 Σεπτεμβρίου μας ανακοίνωσε ο κ Νίκος ότι :
Started new job at International Business School Maastricht
Full Professor of Sustainable International Business στην εταιρεία International Business School MaastrichtΣήμερα το απόγευμα διάβασα τα παρακάτω λόγια σε μια ανάρτηση του και θέλω να την μοιραστώ μαζί σας γιατί πραγματικά όπως τα γράφει Ελλαδάρα παντού
- Εχθές βράδυ μετά από 5 ώρες συγγραφικής δουλειάς, κοιμάμαι κυριολεκτικά πάνω στο γραφείο. Μεσάνυχτα πια, και η εξάρτηση του καπνιστή με οδηγεί στο night store της γειτονίας μου, Τούρκικης προέλευσης (όλα αυτά τα μαγαζιά στην Ολλανδία, τα έχουν και δουλέυουν Τούρκοι.
Δε ξέρω γιατί). Είναι ανοιχτά εδώ αυτά τα μαγαζιά.
Λόγω κορώνας δεν πουλάνε αλκοολ μετά τις 8 μμ. Καθώς πληρώνω, και λέω στον υπάλληλο "graag, tot ziens" ("παρακαλώ. τα λέμε" εις την Ολλανδιστήν), ακούω αμέσως "Ρε συ ρώτα με την ευκαιρία, πόσο κάνουν και μια 6αδα καπότες" .
Μου κάνει πλάκα ο Θεός, σκέφτηκα, κι ακούω Ελληνικά. Μάλλον, δε ξύπνησα ακόμα.
Ένας νεαρός φώναζε έξω από το τζάμι. Νόμισα ότι μιλούσε σε μένα. "Άσε ρε μαλάκα" λέει ένας άλλος νεαρός που στεκόταν στην ουρά ακριβώς από πίσω. "Μα αύριο είναι Σαββάτο ρε!
Χρησιμοποιούν ότι "γαλλικά" ξέρουν στα Ελληνικά και βρίζουν τον Τούρκο υπάλληλο, ενώ αρχίζουν και οι 4 να συνθέτουν ελληνικά ποιήματα: "Γεια σας ρε Ελληναράδες, που γα....τε τις Τουρκάλες, κάνοντας μαστουρωμένη συνουσία, με καπότες Ολλανδίας!"
Νομίζω, ότι κάπου, κάπως, κάποτε είχα ξαναακούσει παρόμοια ομοιοκαταληξία και θεματολογία! Καθώς προχωράω στο απέναντι πεζοδρόμιο, .βλέπω μια φοιτήτρια μου Ολλανδέζα πάνω στο ποδήλατο. Χάρηκε που με είδε μετά από καιρό και σταματάει να με χαιρετήσει. Είναι μαζί με άλλες 2 φίλες της, οι οποίες σταματάνε κι αυτές. Είναι ντυμένες στην τρίχα και πάνε σε πάρτυ σε σπίτι άλλων φοιτητών, από οτι μου είπε η φοιτήτρια μου.
Ακούω από το απέναντι πεζοδρόμιο, από την παρέα των καλόπαιδων, "Ρε μαλάκα , κοίτα 3 ξανθά θεομ...να!" Κι αρχίζουν πάλι να λένε στίχους, ο ένας που κρατά το Τζόνι φωνάζει "να χαρώ, να χαρώ το Ολλανδικό μωρό!" κι ο άλλος με τα χαρτιά υγείας παραμάσχαλα τραγουδεί το εξής: "ξημερώματα, δίνετε πουτ...κια δικαιώματα". Με πήραν τα γέλια.
Τι δημιουργικός λαός που είμαστε τελικά! Με ρωτάει η φοιτήτρια μου αν τους ξέρω. Της είπα όχι και καληνύχτισα. Προχώρησα στην όδο που μένω.
Ούτε στα 20 μέτρα ακούσα: "Ρε ναι το μαλάκα σου λέω, .....πήγε και πήρε αμάξι αγροτικό ....ναι ρε σου λέω..τι γκόμενο πέτυχα ρε πούστη μου.....τούβλο...χωριάτης...καλά μου τα λέγες... Άκου τι μου στειλε απόψε σε μήνυμα "χτυπάει η καρδιά μου σαν την καμπάνα, για τα μάτια σου τα πλάνα" , κάτσε να στο στείλω να γελάσεις".
Εμένα πάλι αυτό μου θύμισε πανηγύρι στο χωριό. Δεν άντεξα. Γύρισα και κοίταξα.
Οι ματιές μας διασταυρώθηκαν με την τύπισα. Ντυμένη στα μαύρα, κάπως γκοθομεταλού την έκοψα. Καθόταν κατάχαμα και κάπνιζε επίσης το "παπόρι απ' την Περσία που πιάστηκε στην Κορινθία" . Μοσχοβολούσε όλο το στενό! Μιλούσε μάλλον με τον "αέρα" του "σε ξένη χώρα είμαι, ότι θέλω λέω και κάνω.
Ποιος θα με πάρει χαμπάρι; " . Ίσως πρέπει να βγαίνω πιο συχνά έξω αργά να παίρνω μια "τζούρα" Ελλάδας κι εγώ!
Όλα αυτά εχθές γύρω στα μεσάνυχτα ντάουν τάουν στο Μάαστριχτ. One way or another...Ελλαδάρα Παντού τελικά!
Nikos Kalogeras
Y.Γ Καλά να περνάτε κ Νίκο και προσοχή στα α πέριξ!!
