04/01/2023 - 05/01/2023 ~ katarraktisvillage

Η ευτυχία, όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται.

Δύο άνδρες και οι δύο σοβαρά άρρωστοι έμεναν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.

Ο ένας άνδρας μπορούσε να σηκωθεί όρθιος στο κρεβάτι του για μία ώρα κάθε απόγευμα για να βοηθήσει την αποστράγγιση του υγρού από τους πνεύμονες του.




Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου. Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος με την πλάτη του.

Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες ατελείωτες. Μιλούσαν για τις γυναίκες τους και τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, για την θητεία τους στο στρατό …για το παράθυρο του νοσοκομείου.


Κάθε απόγευμα, όταν ο άνδρας στο κρεβάτι δίπλα στο παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί, περνούσε την ώρα του περιγράφοντας στον συγκάτοικο του όλα όσα μπορούσε να δει έξω από το παράθυρο.

Ο άνδρας στο άλλο κρεβάτι άρχιζε να ζει για αυτές τις περιόδους μίας ώρας όπου ο κόσμος του γινόταν πλατύτερος και ζωντάνευε με όλη τη δραστηριότητα και το χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω.

Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια όμορφη λίμνη. Πάπιες και κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους.

Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι-χέρι ανάμεσα σε κάθε χρώματος λουλούδια και στο βάθος του ορίζοντα φαινόταν η ωραία θέα της πόλης.

Καθώς ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε όλο αυτό με θεσπέσιες λεπτομέρειες, ο άνδρας στο άλλο μέρος του δωματίου έκλεινε τα μάτια του και φανταζόταν αυτό το γραφικό σκηνικό.

Ένα ζεστό απόγευμα, ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε μία παρέλαση που περνούσε.

Αν και ο άλλος άνδρας δεν μπορούσε να ακούσει τη φιλαρμονική, μπορούσε να την δει με τα μάτια του μυαλού του καθώς ο κύριος δίπλα στο παράθυρο του περιέγραφε με παραστατικές λέξεις.
Πέρασαν έτσι ημέρες, εβδομάδες και μήνες. Ένα πρωί, η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερό για το μπάνιο τους αλλά βρήκε το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο, ο οποίος πέθανε γαλήνια στον ύπνο του.

Λυπημένη κάλεσε τους νοσοκόμους να πάρουν το νεκρό σώμα. Τη στιγμή που φάνηκε ότι ήταν πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο.



Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε την αλλαγή και όταν σιγουρεύτηκε ότι ήταν άνετα, τον άφησε μόνο.

Σιγανά και με πόνους στηρίχτηκε στον ένα του αγκώνα για να ρίξει την πρώτη ματιά του στο πραγματικό κόσμο έξω.

Πάσχισε να γείρει να δει έξω από το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι. Υπήρχε μόνο ένας άσπρος τοίχος.

Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να είχε κάνει το συχωρεμένο συγκάτοικο του να του περιγράφει τόσο έξοχα πράγματα έξω από το παράθυρο.

Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει ούτε τον τοίχο. Είπε, ‘Ίσως ήθελε απλά να σας δώσει κουράγιο.’

Επίλογος

Υπάρχει πελώρια ευτυχία στο να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους παρά τη δική μας κατάσταση. Μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη αλλά η ευτυχία, όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται.

Αν θέλετε να νιώσετε πλούσιοι, απλά μετρήστε όλα τα πράγματα τα οποία έχετε που τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν.

‘Το Σήμερα είναι ένα δώρο που ονομάζεται Παρόν. Η προέλευση της επιστολής αυτής είναι άγνωστη.
Share:

Εαν είσαι αγαπούλης... θΕΙΚΌ!

Ένας φίλος έγραψε σε μια ομάδα και πραγματικά θέλει την συμβουλή μας. Θα σας παρακαλέσω όποιος μπορεί ας βοηθήσει γιατί είναι να τρελαθεί το παλικάρι!

Έγραψε ...

 Αυτόν τον καιρό Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα και θα ήθελα την συμβουλή σας. 

Η γυναίκα μου φέρεται πολύ περίεργα. Κλειδώνεται συνέχεια στο μπάνιο και μιλάει 2 ώρες στο κινητό, στέλνει συνέχεια μηνύματα κατεβαίνει για τσιγάρα, με κραγιόν και γυρνάει μετά από δύο ώρες χωρίς κραγιόν. 

Μου λέει πως θα βγει με τις φίλες τις και φοράει σέξι εσώρουχα ζαρτιέρες κλπ.

 Απ την δουλειά κάνει κοπάνες και γυρνάει κάθε μέρα στο σπίτι αργά και μες την χαρά. Ώσπου μια μέρα αποφάσισα να την παρακολουθήσω.

 Ανεβαίνω στο VARADERO και την στήνω έξω από την δουλειά της. 

Την βλέπω να κατεβαίνει, ένας τύπος την περίμενε απ' έξω, την πιάνει αγκαλιά και κατευθύνονται στο απέναντι ξενοδοχείο.

 Κι έτσι όπως σκύβω πίσω από το VARADERO για να μη με δουν διαπιστώνω πως τα αριστερό ψυγείο χάνει παραφλού και το πλαϊνό σταντ έχει ξεβλώσει και θα σπάσει ,

Αξίζει λοιπόν να κολλήσω το ψυγείο αν έχει σπάσει και να βγάλω το σταντ να το ισιώσω ή πρέπει να αγοράσω Καινούργια ??

 Δώστε την συμβουλή σας θα τρελαθώ!! Με εκτίμηση

Share:

Το καλύτερο ψήσιμο αρνιού!

Συμβουλές του παππού που σου έμειναν !

Για την Κυριακή του Πάσχα σχεδόν οι περισσότεροι σουβλίζουν αρνί , άλλωστε είναι το μέγα Έθιμο .

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για το πώς γίνεται μία προετοιμασία ,σας παραθέτω ότι μας έμαθε ο παππούς μου, και σας ευχόμαστε καλά Σουβλίσματα .

Τι χρειαζόμαστε:1 αρνί! 1 φλιτζάνι αλατοπίπερο 2 μεταλλικές πιάστρες για σούβλα Σύρμα & πένσα για το δέσιμο του αρνιού πάνω στη σούβλα Σπάγκος & χοντρή βελόνα για το ράψιμο του αρνιού
10 – 20  κιλά κάρβουνο ανάλογος το βάρος του Αρνιού. ( εμείς παλιά με τον παππού ειχαμε προμηθευτεί κλιματόβεργες απο τα αμπελοχώραφα, που κλάδευαν τα αμπέλια, τα κάναμε δεμάτια και τα κρατούσαμε!) 


Πάμε να δούμε τα βήματα προετοιμασίας.

 Πρώτη μας δουλειά να περάσουμε την σούβλα στο αρνί μας. Βάζουμε την σούβλα με φορά από τα πίσω πόδια προς το κεφάλι, μέσα από την κοιλιά, θώρακα λαιμό και το κεφάλι.

Το δύσκολο είναι το τρύπημα του κεφαλιού, στο οποίο θα χρειαστείτε βοήθεια, ένας κρατάει το κεφάλι κόντρα και ένας σπρώχνει και περιστρέφει ταυτόχρονα τη σούβλα, μέχρι να τρυπήσει το κρανίο του αρνιού.

 Ακολουθεί το δέσιμο, αφού πρώτα κάνουμε μια δοκιμή πάνω στο χώρο που θα το ψήσουμε ώστε να προσδιορίσουμε την σωστή θέση πάνω στη σούβλα για το δέσιμο του αρνιού.
 Ξεκινάμε λοιπόν με τα μπούτια, τα οποία τα πιάνουμε σταυρωτά πάνω στη σούβλα και τα δένουμε με σύρμα. Τη διχάλα που έχει η σούβλα μας, την μπήγουμε στα μπούτια και την σταθεροποιούμε πάνω στη σούβλα με την βίδα που έχει.

 Κάνουμε άλλα δύο δεσίματα στην σπονδυλική στήλη του αρνιού, ένα χαμηλά στο ύψος της κοιλιάς και άλλο ένα στο ύψος του στήθους. Χρησιμοποιούμε για αυτά τις μεταλλικές πιάστρες (σαν αυτές που χρησιμοποιούμε για στερέωση κονταριού της κεραίας) ή σύρμα, οι πιάστρες όμως είναι πολύ πιο πρακτικές! ( εμείς πάντα με σύρμα το κάναμε )

 Τέλος δένουμε σφιχτά με σύρμα το λαιμό του αρνιού.

Δοκιμάζουμε την αποτελεσματικότητα του δεσίματος που κάναμε κουνώντας δυνατά πάνω – κάτω τη σούβλα. Το καλό δέσιμο είναι σημαντικό, σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει κίνδυνος την ώρα του ψησίματος να γυρίζει η σούβλα αλλά όχι το αρνί!!!

Συνεχίζουμε με το αλατοπίπερο. Απλώνουμε πολύ καλά σε όλο το εσωτερικό του αρνιού μας. Από την εσωτερική πλευρά κάνουμε μαχαιριές στα μπούτια και τα <χεράκια>, προσεκτικά όμως να μην τρυπήσουμε εξωτερικά, και πιέζοντας με το δάκτυλο, βάζουμε και εκεί αλατοπίπερο.

Ράβουμε την κοιλιά του αρνιού με την κλωστή, με τρόπο τέτοιο ώστε να κλείνει ερμητικά. Σκοπός μας είναι να μην έχουμε τρυπήσει σε κανένα άλλο σημείο το αρνί μας 

και να είναι καλά ραμμένη η κοιλιά, ώστε όπως θα ψήνετε το αρνί, να κρατά στο εσωτερικό του τα υγρά του και να ψήνεται με αυτά. Αυτό βοηθά ώστε να μην υπάρχει το ανεπιθύμητο αίμα στα χοντρά κομμάτια του αρνιού και στα κόκαλα, να είναι καλοψημένο και ζουμερό.

 Αλατοπιπερώνουμε και εξωτερικά και ράβουμε την μπόλια πάνω στο αρνί, ώστε να μην φύγει στο ψήσιμο. Η μπόλια κατά τη διάρκεια του ψησίματος λιώνει, λιπαίνει το αρνί εξωτερικά και δεν το αφήνει να ξεραθεί – καεί.

 Ανάβουμε την φωτιά μας τουλάχιστον 1 ώρα πριν ξεκινήσουμε το ψήσιμο και αφού τα κάρβουνα γίνουν τα αφήνουμε αρκετή ώρα να ¨πέσουν¨. Αφού σταχτώσουν, τα απλώνουμε, βάζοντας τα περισσότερα κάτω από τα μπούτια και τα ¨χεράκια¨ και αφήνουμε ελάχιστα κάτω από την κοιλιά.

 Τοποθετούμε το αρνί μας πάνω στη φωτιά, σε μεγάλη απόσταση από αυτήν (περίπου 40 – 50 cm) και γυρνάμε με το χέρι σε γρήγορη ταχύτητα για 1 ώρα τουλάχιστον ή και περισσότερο, ανάλογα με την ένταση της φωτιάς. Τώρα ξέρω ναι μοτερακι!! και βουρρρρρ 

Προσέχουμε να μην μας αρπάξει στην αρχή, όπου η φωτιά είναι πιο δυνατή, γι’ αυτό άλλωστε και η γρήγορη ταχύτητα στο γύρισμα. Μετά από την 1 – 1½ ώρα γυρνάμε αργά και ανάλογα την ένταση της φωτιάς και την πορεία του ψησίματος χαμηλώνουμε την σούβλα.

 Ο απαιτούμενος χρόνος ψησίματος είναι περίπου 3 με 3½ ώρες. Όταν γίνει, βάζουμε τη σούβλα όρθια πάνω από ένα μεγάλο ταψί, κόβουμε τα σύρματα, ξεβιδώνουμε τις πιάστρες και το αρνάκι μας πέφτει στο ταψί!
 Είναι έτοιμο για κόψιμο και κατανάλωση!!

Βέβαια ο καθένας έχει τον δικό του τρόπο!! πριν λίγες μέρες είδα και ένα κύριο  που σχεδίασε μια σχάρα κλειστεί που βάζεις το αρνί μέσα και δεν χρειάζεται τίποτα απο τα παραπάνω και πούλαγε αβέρτα!, αλλά δεν μου άρεσε, εάν και είναι μια καλή λύση ! 

Καλή επιτυχία σε όσους το δοκιμάσουν & καλό Πάσχα!


Share:

Ξεκίνησε το εγκόσμιο ταξίδι του


🌿 Στήν Χημεία, Αυτός μετέτρεψε τό νερό σέ κρασί...
(Κατά Ιωάννη 2. 1-11)
🌿 Στήν Βιολογία, γεννήθηκε χωρίς να έχει συλληφθεί στή κοιλία τής Αγίας μητέρας Του μέ τόν φυσικό τρόπο...
(Κατά Ματθαίον 1. 18-25)
🌿 Στήν Φυσική, διέψευσε τό νόμο τής βαρύτητας,
όταν περπάτησε πάνω στά κύματα καί όταν ανελήφθη στούς ουρανούς...
(Κατά Μάρκον 6. 49-51 )
🌿 Στήν Οικονομία, απέρριψε τή θεωρία τών Μαθηματικών όταν ταΐσε 5.000 άτομα έχοντας μόνο πέντε άρτους καί δύο ψάρια καί στό τέλος ακόμα περίσσεψαν καί δώδεκα κοφίνια γεμάτα...
(Κατά Ματθαίον 14. 17-21)
🌿 Στήν Ιατρική, θεράπευσε αρρώστους, παράλυτους καί τυφλούς χωρίς νά τούς χορηγήσει κανένα φάρμακο. (Κατά Ματθαίον 9.19-22 & Κατά Ιωάννη 9. 1-15)
🌿 Ή Ιστορία μίλησε γιά Αυτόν πρίν καί μετά από Αυτόν..
🌿 Αυτός είναι τό Άλφα καί τό Ωμέγα, ή αρχή καί τό τέλος...
🌿Αυτός ονομάσθηκε Θαυμαστός, Σύμβουλος, Άρχοντας Ειρήνης, Βασιλιάς τών Βασιλιάδων καί Κύριος τών Κυρίων...
(Ησαΐας 9. 6)
🌿 Καθώς είναι γραμμένο στήν Βίβλο ότι κανένας δέν φτάνει στόν Πατέρα Τόν ουράνιο παρά μονάχα διά μέσω Αυτού.
Αυτός είναι ή μόνη οδός (Κατά Ιωάννη 14.6) Επομένως....
🌿 Ποιός είναι Αυτός ?? 🌿
🌿 Αυτός είναι Ό Κύριος , Ό Ιησούς Χριστός...
Οί οφθαλμοί πού διαβάζουν αυτό τό μήνυμα δέν φοβούνται τό κακό...
🌿Τό χέρι πού θά στείλει αυτό τό μήνυμα δέν εργάσθηκε ματαίως...
🌿Τό πιό Ισχυρό πρόσωπο στήν Ιστορία όλου τού κόσμου ήταν Ό Χριστός...
🌿Αυτός δέν είχε δούλους καί παρόλα αυτά τόν καλούσαν Κύριο.
🌿 Δέν είχε κανέναν τίτλο σπουδών καί ωστόσο τόν αποκαλούσαν Διδάσκαλο...
🌿Δέν είχε φάρμακα αλλά τόν καλούσαν Γιατρό ψυχών καί σωμάτων...
🌿 Δέν είχε στρατό καί όμως οί βασιλιάδες τόν φοβόντουσαν...
🌿 Δέν νίκησε ποτέ στρατιωτικές μάχες καί παρόλα αυτά κατέκτησε τόν κόσμο...
🌿 Δέν διέπραξε κάποιο έγκλημα καί όμως σταυρώθηκε.
🌿 Ετάφη καί παρόλα αυτά ζει... !!

Σας εύχομαι ολόψυχα να περάσετε όμορφα τις Άγιες τούτες ημέρες. Ξεχάστε την ένταση της καθημερινότητας και των προβλημάτων και αφήστε τους ....εαυτούς σας να χαλαρώσουν για λίγο κοντά στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Τις δύσκολες αυτές μέρες που ζούμε και για όλους εμάς, τα όνειρα και οι ελπίδες είναι αυτά που μπορούν να μας κρατήσουν όρθιους, που μπορούν να μας βοηθήσουν.

Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που συνεχίζουν να ονειρεύονται, σε αυτούς που πιστεύουν στη δύναμη της αλήθειας, σε αυτούς που θα πάψουν επιτέλους να σκύβουν το κεφάλι απέναντι σ' εκείνους μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.... Ο Ιησούς Χριστός ας φέρει την Ανάσταση στη ψυχή, στο μυαλό και στην ελπίδα μας για ένα καλύτερο μέλλον.

Εαν θέλετε κάντε μια κοινοποίηση να το εμπεδώσουν όλοι!
Share:

Μιλώντας με ένα οχτάχρονο για το Πάσχα! ( Αναμνήσεις )

Άστα πήγαμε στο χωριουδάκι της Μαμάς δεν ήξερα κανένα , δεν ήθελα να πάω...- 

Ευτυχώς τα δάκρυα στέγνωσαν γρήγορα κοντά στη μαμά και στον μπαμπά. Και μ’ άρεσε η εκκλησία έτσι μικρή που ήταν. Ούτε χώριζε κανείς τούς άντρες από τις γυναίκες. Κι ήταν γιομάτη γιαγιάδες και

παππούδες, που άκουγαν ευχαριστημένοι τον παπά που έψελνε. Κοντά του στέκονταν λίγοι άντρες κι έκαναν τους ψάλτες.

Εμείς καθόμασταν σε κάτι ψηλές και στενές καρέκλες, με πλάτη και χέρια, όλο ξύλο, που έμοιαζαν με κασετίνες.

Μπροστά μας ήταν ο Επιτάφιος γιομάτος λουλούδια. Και δίπλα του μερικά κορίτσια που τραγουδούσαν το «Αι γενεαί πάσαι…» και το Έρανον «τον τάφον …». Α, τα έλεγαν τόσο ωραία! Ακουγόταν η φωνή τής καθεμιάς ξεχωριστά! Σαν να τραγουδούσε μόνη της!

Κι ας έλεγε η μαμά έπειτα:

– Θεέ μου, τι παράφωνες οι μικρές!…

Εμένα μου άρεσαν.

Όπως μου άρεσε κι ο παπάς μας, που όλο με κοίταζε και μου χαμογελούσε. Και με χάιδευε κιόλας σαν περνούσε από κοντά μου. Και δε θύμωνε που πήγαινα ολοένα κι έπιανα τον Επιτάφιο. Ούτε όταν μύριζα τα λουλούδια. Ούτε όταν πήρα μερικά να χαρίσω στη μαμά. Ούτε όταν πήγα στα κορίτσια και τραγούδησα κι εγώ:

– Θ’ αναστηθεί ο Χριστούληηηης!

Ένα ξέρεις, ολότελα δικό μου τραγούδι. Μετά, οι άντρες που έκαναν τους ψάλτες σήκωσαν τον Επιτάφιο. Κι όταν ο παππούλης ζήτησε ένα νέο να σηκώσει το σταυρό, δεν πήγαινε κανένας. Δεν έβρισκαν νέο.

Εμένα δε μ’ άφηναν γιατί, λέει, ήμουνα μικρός. Κι ήταν έτοιμος να πάει ο μπαμπάς, αλλά στο τέλος κατέβασαν ένα αγόρι από την καμπάνα πάνω.

Ύστερα, βγήκαμε όλοι έξω. Μπροστά ο σταυρός, μετά ο Επιτάφιος, ο παππούλης, οι ψάλτες, τα κορίτσια και μετά όλοι εμείς. Κόλλησαν έπειτα πάνω στον Επιτάφιο πολλά κίτρινα μικρά κεριά και τ’ άναψαν.

Ανάψαμε κι εμείς τα δικά μας και ξεκινήσαμε για την «περιφορά». Δηλαδή, θα πηγαίναμε τον Επιτάφιο μια βόλτα στο χωριό. Έτσι είπε η μαμά, που τη ρώτησα.

Στο δρόμο περπατούσαμε αργά. Πρώτα, γιατί έτσι κάνουν στον Επιτάφιο. Έπειτα, γιατί οι περισσότεροι ήταν γέροι, και τέλος, γιατί έπρεπε να προσέχουμε και τόσα πράγματα: τις στρογγυλές πετρούλες, τα σκαλιά, τα μπαλκόνια…

– Κατεβάστε λίγο τον Επιτάφιο! Θα ρίξει το μπαλκόνι κάτω! έλεγε κι ο παππούλης σταματώντας λίγο το ψάλσιμο.

Αλλά αυτός είχε και να προσέχει και τα κεριά.

– Όχι τώρα το κερί, κυρα-Τασία! Μετά!

– Σε βλέπω, κυρα-Καλλιόπη! Άσε κάτω το κερί

Μετά την περιφορά θα πάρετε όλοι σας. Φτάνουν για όλους.

Τα ’λεγε σε μερικές γιαγιάδες που ήθελαν να πάρουν αγιασμένο, λέει, κερί από τον Επιτάφιο.

Αλλά δεν τις άρεσε να περιμένουν το μετά.

Κι ήταν παντού νύχτα. Κανένα παράθυρο δεν είχε φως. Κι αυτή η …πεθαμένη ησυχία…

– Πρόσεχε! θα με κάψεις! Τι κόλλησες έτσι πάνω μου! είπε η μαμά και μου πήρε το κερί.

Μ’ αγκάλιασε όμως.

Στο δρόμο σταματήσαμε τρεις φορές. Τότε ήταν που είπαμε τα τραγούδια των κοριτσιών. Το δικό μου τραγούδι δεν το ’ξερε κανένας.

Όταν φτάσαμε στην εκκλησία ξανά, οι ψάλτες σήκωσαν τον Επιτάφιο ψηλά πάνω από την πόρτα κι όλοι εμείς περάσαμε από κάτω. Να, όπως παίζουμε το «περνά περνά η μέλισσα ....ωραία ήταν!!

Share:

Πασχαλινά μπισκότα για αρχάριους!

 Όσοι είστε τυχεροί και περάσετε Πάσχα με τα παιδιά εγγόνια κτλ, μπορείτε να διασκεδάσετε φτιάχνοντας μπισκότα!

Υλικά

135 γραμμάρια Βούτυρο  κλασικό σε θερμοκρασία δωματίου

 170 γραμμάρια ζάχαρη

 1 αυγό , 1 βανίλια

1/5 κουταλάκι μαστίχα σε σκόνη

 20 γρ γάλα, Λίγο αλάτι

 280 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Εκτέλεση:

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170°

Χτυπάμε στο μίξερ το Βούτυρο με τη ζάχαρη, μέχρι να αφρατέψει, και προσθέτουμε το αυγό.

Στη συνέχεια, ρίχνουμε λίγο-λίγο το αλεύρι με το αλάτι, τη βανίλια με τη μαστίχα και το γάλα και χτυπάμε, μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα.

Πλάθουμε τη ζύμη σε μπάλα, την τυλίγουμε σε μεμβράνη και αφήνουμε στο ψυγείο για μισή ώρα.

Βγάζουμε και απλώνουμε τη ζύμη με τον πλάστη, σε πάχος περίπου 1 εκατοστό

Κόβουμε μπισκότα σε σχήμα ανάλογα  με το κουπ-πατ που έχουμε ( για το πάσχα έχει σε λαγουδακια, κουνελάκια , κοτοπουλάκια αυγουλάκια!) και ψήνουμε στο φούρνο για περίπου 12-15 λεπτά.


Για άκρως πασχαλινή διάθεση μπορείτε να διακοσμήσετε τα μπισκοτάκια με ζαχαρόπαστα. Διαλέξτε τα χρώματα της αρέσκειάς σας και δημιουργήστε διαφορετικά πασχαλινά σχέδια.

Share:

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts