Η Ιστορία της Φαρμακευτικής μέσα από 36 Φαρμακευτικά Μετάλλια (Μέρος Πρώτο)

Θα το επαναλάβω για τους νέους φίλους της σελίδας μας ότι εκτός από το bloging, το άλλο μου χόμπι είναι τα Νομίσματα κτλ κτλ

Μπορώ να πω ότι είμαι τυχερός που είδα αυτή την συλλογή και επίσης που βρίσκετε σε ελληνικά χέρια και κατά πόσο μάλλον ενός φίλου φαρμακοποιού.

Έχει λίγη δουλειά μέχρι να κάνουμε  την μετάφραση  κτλ για αυτό το χωρίσαμε σε τρία μέρη.

θα δείτε τα πρώτα 12 μετάλλια και την Ιστορία τους.

 Η πρώτη σελίδα της μνημειώδους συλλογής. Ποιο κάτω θα δείτε ένα ένα τα μετάλλια και την ιστορία τους!!

θέλω να ευχαριστήσω των φίλο μου Δημήτρη Κοκκινάκη που μου έκανε την τιμή να ανεβάσω πρώτα εδώ το άρθρο αυτό, και σε λίγες μέρες θα το ανεβάσει και στο www.pharmacymuseum.gr/ οπού μπορείτε να δείτε και πολλά άλλα άρθρα για το μουσείο. και επίσης μπορείτε να βρείτε και την σελίδα του περιοδικού στο facebook που έγινε πριν λίγες μέρες ΕΔΩ !!

 Για το:

 Περιοδικό για την Ιστορία της Φαρμακευτικής 

 Η Ιστορία της Φαρμακευτικής μέσα από 36 Φαρμακευτικά Μετάλλια (Μέρος Πρώτο) 

Σαλτζίδης Αστέριος

Το 1970-1973 η Medical Heritage Society στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής προχώρησε στην έκδοση μιας περιορισμένης σε αριθμό συλλογής, μόλις 1528 κασετινών, για την Ιστορία της Φαρμακευτικής. Η παραπάνω συλλογή αποτελείται από 36 ασημένια μετάλλια. Η πρώτη αναφορά ξεκινάει με τους Σουμέριους το 2100 π.Χ. και καταλήγει στον JOHANNES BARTHOLOMAEUS TROMMSDORFF (1770-1847).

1)THE SUMERIAN TABLET

Ξεκινώντας από το πρώτο μετάλλιο πρέπει να τονιστεί ότι η ανάγκη της ανακούφισης του πόνου και της πληγής είναι τόσο παλιά όσο ο άνθρωπος ο ίδιος. Η αναγκαιότητα αυτή οδήγησε στην δημιουργία συστημάτων και μεθόδων για την διατήρηση της υγείας στην Αίγυπτο, την Μεσοποταμία και την Ινδία.

Ιατρικές συνταγές βρίσκονται στον πάπυρο του Ebers και άλλων αρχαίων παπύρων που ανάγονται στο 2000 π.Χ. Το παλαιότερο όμως γραπτό φαρμακευτικό ντοκουμέντο είναι ένας πίνακας από
πυλό (9,5 x 16εκ.) που χαράχτηκε στην Σουμεριακή γραφή το 2100 π.Χ. Ο πίνακας ήρθε στο φώς στο αρχαίο Nippur της Μεσοποταμίας τον προηγούμενο αιώνα και φυλάσσεται στο πανεπιστημιακό μουσείο της Πεννσυλβάνια. Σε αυτών περιέχονται 25 φυτά, καρυκεύματα και δημητριακά.

2) DIOSCORIDES

Τον 1ο αιώνα μ.Χ. ο Πεδάνιος Διοσκουρίδης από την Κιλικία της Μικράς Ασίας έγραψε 5 βιβλία τα οποία περιείχαν ουσίες που χρησιμοποιούσαν ως βάση το ζωικό, το ορυκτό και το φυτικό βασίλειο. Το έργο του παρέμεινε σε χρήση για 15 ολόκληρους αιώνες. Στα 5 βιβλία του πραγματεύεται την χρήση τουλάχιστον 600 δρογών.

3) GALEN

Ο Γαληνός από την Πέργαμο έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. Συνδύασε της Ιατρικές γνώσεις του Ιπποκράτη και τις γνώσεις των Ηρώστρατου και Διοσκουρίδη. Έγραψε περισσότερα από 30 πραγματείες και βιβλία. Φάρμακα τα οποία περιγράφει όπως η Θηριακή παρέμειναν για πολλούς αιώνες σε χρήση. Η κρύα κρέμα-cold cream, η οποία περιγράφεται στα γραπτά του αποτελεί ακόμη και σήμερα τη βάση χιλιάδων κρεμών στη Φαρμακευτική. Όχι άδικα, σύμφωνα με κάποιος θεωρείται ο πατέρας της Φαρμακευτικής.

4) EMPEROR FREDERICK II

O Βασιλιάς Φρειδερίκος (1194-1250) ήταν απόγονος Νορμανδών οι οποίοι κατέκτησαν την Σικελία των 11ο αιώνα.

Το 1240 εξέδωσε ένα διάταγμα σύμφωνα με το οποίο το φαρμακευτικό επάγγελμα διαχωρίζονταν από την ιατρική. Η καινοτομία του αυτή υπήρξε μοναδική ενώ καθιέρωσε κανόνες όπως αναλογία πληθυσμού ανά φαρμακείο και αποστάσεις μεταξύ των φαρμακείων, νομοθετήματα που ισχύουν ακόμη και σήμερα. 

5) THE ARABIC PHARMANCY SHOP

Το φαρμακευτικό επάγγελμα στον Αραβικό κόσμο αναγνωρίστηκε επίσημα στις αρχές του 9ο αιώνα από το Χαλίφη al-Ma’mum. Την εποπτεία του επαγγέλματος αναλάμβανε ένας κρατικός αξιωματικός ο Muhtasib. Οι νομοθετικές αλλαγές των Αράβων βοήθησαν να αναπτυχτεί το επάγγελμα στο Ισλάμ από τον 9ο μέχρι το 14ο αιώνα. Παράλληλα με τις μεταφράσεις των Αράβων στα Λατινικά δημιούργησαν μοναδικό υπόβαθρο για την επιστημονική πνοή η οποία εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη με την Αναγέννηση. 

6) ABU AL-MUNA AL KOHEN BEN AL΄ATTAR

Ένα βιβλίο το οποίο έγραψε ένας πατέρας για το γιο του αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία Φαρμακευτικής του Αραβικού κόσμου. Ο Αbu al-Muna το 1260 με το έργο του Minhaj εξηγούσε στο γιο του πώς να γίνει καλός φαρμακοποιός συστήνοντας του ανάμεσα σε άλλα να είναι τίμιος και ακέραιος στην δουλειά του.

7) MONASTIC PHARMANCY

Το μετάλλιο αυτό αφιερώνετε στην μοναστική φαρμακευτική. Η πρώτη αναφορά σε αυτό το είδος φαρμακευτικής γίνεται το 410 π.Χ. από το Μάρκελλο τον Εμπειρικό. Στον τομέα αυτό μεγάλη ήταν η συνεισφορά του Κασσιόδωρου τον 6ο αιώνα. Εξίσου σημαντική ήταν η συνεισφορά τον μοναστηριών με τους βοτανικούς κήπους που διατηρούσαν. Ακόμη όταν τον 8ο αιώνα οι μοναχοί δημιούργησαν ξεχωριστά δωμάτια για τα φάρμακα. Έτσι άκμασαν το μοναστικά φαρμακεία.

8) JACOBUS MANLIUS DE BOSCO

Ο Μάνλιους έζησε στην Παβία το 15ο. Το βιβλίο του με των τίτλο Luminare Majus δηλαδή το Ύψιστο Φως επηρέασε όχι μόνο τους Ιταλούς φαρμακοποιούς αλλά και τους Γερμανούς. 

9) VALERIUS CORDUS 1515-1544

Το Dispesantorium του Cordus εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1546. Από τότε γνώρισε τουλάχιστον 40 εκδόσεις. Το έργο του θεωρείτε η πρώτη αληθινή Φαρμακοποιία στον κόσμο.

10) PARACELSUS 1493-1541

Γεννήθηκε στην Ελβετία και ήταν γιος γιατρού. Προσπάθησε να ανατρέψει τις θεωρίες των Αρχαίων και των Αράβων.

Περιέγραψε την σύφιλη, την επιληψία και την μανία. Η συνεισφορά του στην Φαρμακευτική ήταν ότι έκανε την Χημεία ανυπόστατο μέρος της φαρμακευτικής επιστήμης. 

11)THE FORMS OF PHARMACEUTICAS

Το μετάλλιο αυτό αφιερώνεται στους περιέκτες των φαρμακευτικών ειδών. Χωρίς τη χρήση τους δεν μπορεί να υπάρξει η Φαρμακευτική. Κάποιοι από αυτούς διατηρούν τα φάρμακα μακριά από τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Κάποια άλλα επιτρέπουν την επίτευξη των δοσολογικών σχημάτων απαραίτητα για κάθε φαρμακοποιό.

12) THE UNIVERSITY OF MONTPELLIER

Το μετάλλιο αυτό αφιερώνεται στο συγκεκριμένο Γαλλικό Πανεπιστήμιο διότι είναι το πρώτο το οποίο απαγόρεψε στους ιατρούς να κάνουν μαθήματα ιδιωτικά στους υποψήφιους φαρμακοποιούς το 1550. Αντίθετα προώθησε την ιδέα να γίνονται δημόσια μαθήματα. Το 1588 δόθηκε το δικαίωμα ένας καθηγητής φαρμακοποιός και όχι γιατρός να διδάσκει τους φοιτητές της φαρμακευτικής. Επίσης αντίθετα με όλες τις άλλες σχολές ακόμη και με αυτή του Παρισιού, στην πόλη του Montpellier οι φαρμακοποιοί έφεραν ακαδημαϊκή ενδυμασία και καπέλα.

Share: