Σάββατο απόγευμα χτυπάει το τηλέφωνο, μπαμπά θέλω ένα CD player, τι να το κάνεις; θέλω όταν μελετάω ασκήσεις να ακούω μουσική, δεν μπορώ από το λαπτοπ με κουράζει.
Εντάξει λέω κάτι θα κάνουμε, έψαχνα να βρω σε καταστήματα αλλά δεν. Βρήκα στα puplic είχε 65 ευρωπουλα, πουφ πολλά για μένα αυτό το διάστημα αλλά λες κάτι θα κάνεις να το πάρεις. Δεν το πήρα εκείνη την ημέρα.
Πηγαίνοντας στο σπίτι το συζητώ με την γυναίκα μου και μου λέει γιατί δεν στέλνεις το δικό μου, εγώ τώρα ποια δεν κάνω μαθήματα. Ελα της λέω καλά που το σκέφτηκες, δουλεύει; γιατί να μην δουλεύει; έχουμε και πολλές κασέτες μου λέει αν θες να τις πάρεις μαζί, το CD να δουλεύει λέω και ας είναι.
Την άλλη μέρα το βράδυ λοιπόν κατεβαίνω στο κάτω σπίτι που έκανε μαθήματα η γυναίκα μου, και αρχίζω να το σκαλίζω. Το CD μια χαρά είχε και ένα δισκάκι ο Σταυρός του Νότου μέσα απόλαυση. Έπινα και το καφεδάκι μου έστριψα και ένα τσιγάρο το ευχαριστήθηκα!!
Μετά σκέφτομαι ρε δεν κοιτάς εάν παίζει και το κασετόφωνο, άρχισα να ψάχνω τα ντουλάπια να βρω που ήταν οι κασέτες, εκείνη την ώρα κατεβαίνει και η γυναίκα μου, μου λέει τι κοιτάς; ψάχνω να βρω κασέτες, όχι εκεί μου λέει στην άλλη ντουλάπα, πάει ανοίγει τα συρτάρια και αρχίζει να βγάζει, η πρώτη που έβγαλε έγραφε doors, μου λέει θα ακούσουμε; λέω ναι βγάλε να δούμε τι έχουμε, έβγαλε καμία 25, είχαμε ανάμικτες, οι ποιο πολλές scorpion και rock, κατι χαουζ δικά μου κτλ.
Αυτό που έτσι μας έκανε κλικ, σε μερικές που έγραφε στο χαρτάκι ημερομηνίες ( είναι πραγματικά απίστευτο συναίσθημα, Ιανουάριος του 1996) έβαλα λοιπόν μαζί και 6 κασέτες έτσι ποιο πολύ για την ιστορία να μάθει!
Τώρα που κατέβηκα Θεσσαλονίκη της το πήγα το σύνδεσα, λέω τι να βάλουμε να σου δείξω πως δουλεύει, μου λέει πήρα μια κασετίνα του Miles _Davis ξεκινάμε με αυτό. Όσοι ώρα διάλεγα εγώ ποιο cd να βάλω από την κασετίνα κοιτούσε τις κασέτες, της λέω τι θέλεις να βάλουμε γράφει απ έξω τι έχει, εκτός εάν γράψαμε τίποτα άλλο από πάνω της λέω και με πιάνουν τα γέλια. Η μαμά όμως λέω καμία φορά δεν χάλαγε κασέτα!!
Διαλέγει μια και μου λέει αυτή βάλε, της λέω βγάλε μου την, και μου λέει και πως βγαίνει από μέσα, δεν ήξερε πως να ανοίξει το κουτί παιδιά να βγάλει την κασέτα.... Άσε που με κοιτούσε περίεργα (τι κάνεις ακριβώς τώρα;) που είχα πάρει ένα μολύβι και το είχα βάλει μέσα και γύρναγα την κασέτα!
Αναμνήσεις!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου