Τα πολιτιστικά και τα καλλιτεχνικά μας δρώμενα έχουν μείνει πολύ πίσω αυτό τον καιρό από το COVID 19, και από την άλλη η κυβέρνηση κόβει τα καλλιτεχνικά στα σχολεία. Στην ουσία κόβουν την ελευθερία της έκφρασης, γιατί ο καλλιτέχνης είναι ο μόνος που εκφράζεται ελεύθερα. Είτε είναι μουσική, είτε είναι κινηματογράφος, είτε είναι θέατρο, είτε οποιαδήποτε άλλη μορφή τέχνης'
Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο όμως υπάρχουν και κάποια πράγματα τα οποία δουλεύουν.
Νέα ελληνική ταινία λοιπόν <<Το Σωσίβιο -The lifebelt >> έχει σαρώσει πάρα πολλά βραβεία σε όλο τον κόσμο. Την ταινία δεν την έχουμε δει ακόμα, αλλά έχουμε δει μερικά αποσπάσματα και έχουμε ακούσει και αποσπάσματα από τη μουσική του.
Εγώ θα μείνω λίγο στη μουσική, και μετά θα σας πω και για την ταινία μέσα από τα λόγια του Θεόδωρου Κουέλη που είναι ο μουσικοσυνθέτης της ταινίας.
Πάμε να γνωρίσουμε λίγο τον Θοδωρή. Εγώ τον ξέρω. Τον έχω ακούσει, τον έχω απολαύσει σε πολλές στιγμές. Αυτό που μου έχει κάνει κλικ στο Θοδωρή από την πρώτη στιγμή είναι το τραγιασκάκι του. Γιατί... τραγιασκας και εγώ δεν γίνεται να μην τα βρούμε!! Ο Θοδωρής λοιπόν σε μία κουβέντα, συζήτηση να το πω, συνέντευξη όπως θέλετε πάρτε το, μας ανοίγει την καρδιά του και βάζει το δικό του στίγμα!
- Ονοματεπώνυμο : Θεόδωρος Κουέλης - Ηλικία : 46
-Τόπος καταγωγής;
Γεννήθηκα στην
Αθήνα όπως σχεδόν η μισή Ελλάδα. Επιθυμώ όμως πάντα να μνημονεύω την καταγωγή της
οικογένειας μου για πολλούς λόγους,
ιστορικούς αλλά και συναισθηματικούς. Οπότε από του πατέρα μου την μεριά κατάγομαι
από τα Κύθηρα και την Κρήτη, ενώ από την μεριά της μητέρας μου είμαι 100%
Πόντιος. Μεγάλωσα στο Πέραμα και μένω
στις γειτονιές της Β΄ Πειραιά, θεωρώ ότι και αυτό έχει σχέση με την αίσθηση της
καταγωγής. Αισθάνομαι Β΄Πειραιώτης δηλαδή…. Εξάλλου αυτό έχει σχέση και με την
ταινία <<το Σωσίβιο>> όπως θα εξηγήσω παρακάτω.
- Θοδωρή τι ήθελες να γίνεις από μικρός;
Μεγαλώσαμε στις
αλάνες και δεν πηγαίναμε σπίτι παρά μόνο για ύπνο και φαγητό. Δεν υπήρχαν
αμάξια τότε (ελάχιστα) και φαντάσου κάθε γειτονιά ήταν ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο!
¨Έπαιζα ποδόσφαιρο λοιπόν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μέχρι και τα 17
στην ιστορική Α.Ε. Περάματος.
Τα γήπεδα τότε ήταν καρμανιόλα …πέτρα και χώμα
..έπεφτες για τάκλιν και είχες πληγή για 2 μήνες τουλάχιστον. Η αίσθηση που υπήρχε τότε
στο Πέραμα ταίριαζε απίστευτα με το στίχο του Μέγα Τάσου Λειβαδίτη, από το
τραγούδι <<ύμνος>> του Μίκη Θεοδωράκη την Δραπετσώνα … <<εμείς
θα ζήσουμε και ας είμαστε φτωχοί>>… Κόσμος περήφανος, προκομμένος παρά
τις τεράστιες ταλαιπωρίες.
Οι γιαγιάδες μας καθάριζαν τα πεζοδρόμια τα έβαφαν,
τα φρόντιζαν φύτευαν δεντράκια και είχαν κήπους με λουλούδια και λαχανικά.
Είχαν επαφή δηλαδή με την ζωή με την φυσική της
εξέλιξη πολύ περισσότερο από εμάς… Αυτό το κατανοώ τώρα μετά από τόσα χρόνια. Μετά ήρθε η εποχή του φραπέ που
λέω πάντα χαριτολογώντας , η αμερικανίλα
, η φιγούρα, η ψευτομαγκιά …..και μας ισοπέδωσε…. Έτσι απλά και γρήγορα.
-Να υποθέσω σχολείο στο Πέραμα;
Ναι σχολείο πήγα από το δημοτικό έως το λύκειο στο Πέραμα. Τα χρόνια του λυκείου ήταν πολύ σημαντικά. Τότε είχαν ξεκινήσει να λειτουργούν τα πρώτα τεχνικά λύκεια. Στο Τ.Ε.Λ Περάματος ή αλλιώς στο λεγόμενο <<κλουβί- φυλακή- σχολείο>> έγιναν τα ποιο
όμορφα και σημαντικά γεγονότα της εφηβικής ζωής μου. Το σχολείο ήταν μια πολυκατοικία τελείως ακατάλληλη για λύκειο …. γυμναστική στην ταράτσα, με κάγκελα ψηλά ώστε να μη φεύγουν οι μπάλες και μην σκοτωθεί κανείς!!!
Εκεί σε αυτές λοιπόν τις συνθήκες έγιναν απίστευτα πράγματα… Δανειστική βιβλιοθήκη όπου η διακίνηση βιβλίων έφτανε τα 2000 και παραπάνω τον χρόνο , θεατρικό εργαστήριο, βραδιές με μουσική ποίηση και συζητήσεις και γενικά μια ατμόσφαιρα άκρως καλλιτεχνική και δημιουργική.
Τα αναφέρω όλα αυτά διότι όλοι σχεδόν οι βασικοί συντελεστές της ταινίας <το σωσίβιο>>
προερχόμαστε από εκείνη την <<κυψέλη>> .
Εδώ πρέπει
να αναφερθώ ιδιαιτέρως στον τότε υποδιευθυντή του ΤΕΛ και νυν διευθυντή του ΓΕΛ
Περάματος , τον Βαγγέλη Μαρίνη . Αυτός ο <<γίγαντας>> της εκπαίδευσης
και της βαθειάς γνώσης επηρέασε γενιές και γενιές ανθρώπων στην Β΄ Πειραιά και
όπου αλλού εργάστηκε. Είναι ο μέντοράς μας και το απόλυτο παράδειγμα μίμησης
που θα έπρεπε να προβάλει η κοινωνία. Βέβαια τον ίδιο δεν τον ένοιαξε ποτέ η
προβολή . Ζει και δημιουργεί ακατάπαυστα
ώστε να βλέπει τις γενιές να ανθίζουν και να προκόβουν. Είναι τιμή μου και
ευλογία που τον γνώρισα και είναι τώρα φίλος και συνεργάτης μου…
¨Ολοι μαζί λοιπόν η τότε παρέα πάντα με την προτροπή και την ακούραστη βοήθειά του δημιουργήσαμε
την ταινία… Χωρίς ούτε 1 ευρώ προϋπολογισμό!!!!
Και αυτά πρέπει να τα λέμε και να τα τονίζουμε, διότι τώρα ακόμα
περισσότερο, με τις νέες παγκόσμιες αλλαγές, με τον εγκλεισμό και τον φόβο
θανάτου που υπέρ καλλιεργούν ακατάπαυστα και χωρίς ντροπή τα μέσα ενημέρωσης ,
οι σχέσεις των ανθρώπων θα γίνουν τελείως θεωρητικές. ¨Όλα πια μετριόνται με το
χρήμα, με τους αριθμούς και την
στατιστική. Αυτή η ταινία σαν εγχείρημα από την δημιουργία έως την ολοκλήρωσή
της είναι μια ισχυρή απάντηση. Πρέπει η κοινωνία από την βάση της δηλαδή τον
λαό, να ξαναβρεί τις χαμένες και αυτονόητες της αξίες.
-Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μουσική;
Ξεκίνησα ερασιτεχνικά
από τα 14 μου. Τότε κάθε γειτονιά στο Πέραμα είχε ένα γκρουπάκι …κοπανάγαμε άγρια
βέβαια …αλλά τι καλύτερη απόδραση και εκτόνωση για έναν έφηβο!!! Με έσωσε η
ενασχόληση μου με την μουσική από πολλά πράγματα. Οριοθέτησα στόχους άπιαστους μέχρι τότε ,
ονειρεύτηκα, συμπορεύθηκα από την αρχή με παρέες , ιδέες, κινήματα ,φιλοσοφίες και γκρούπ…πολλά γκρουπ… είναι σπουδαία κατά την γνώμη μου αυτού του
είδους η κοινωνικοποίηση για έναν νέο
άνθρωπο.
-Χμ, ποιο ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις;
Ο ξάδελφος μου ο
Δημήτρης που ήθελε να φαίνεται μάλλον περισσότερο τότε (έπαιζε κιθάρα) , μου λέει θα παίζεις μπάσο εσύ στο σχήμα … ε να
λοιπόν από τότε μπάσο!! … Δεν ήξερα καν
τι είναι το μπάσο …ούτε ξεχώριζα το ηχόχρωμά του στα τότε ρόκ-πανκ ακούσματα
της εποχής!!! Ρόλος χαμάλη στην τότε εποχή αλλά και πολλές φορές ακόμα και
σήμερα ο μπασίστας, ενώ αντιθέτως η επίδραση και η σημασία που έχει στον ήχο σε
όλα τα στιλ μουσικής έχει πια αναγνωριστεί ως κομβικός και υπέρ
απαραίτητος. ¨Όσον
αφορά το δικό μου συναίσθημα – άποψη για την σχέση μουσικού οργάνου και
χαρακτήρα του μουσικού- εκτελεστή , πιστεύω ακράδαντα πια ότι το μπάσο δεν
ταίριαζε καθόλου με τον χαρακτήρα μου… Επ ευκαιρίας ανοίγω ένα πολύ μεγάλο θέμα
που έχει να κάνει με την μουσική εκπαίδευση και όχι μόνο, διότι για να κάνεις
αυτό που σου ταιριάζει και σου αρέσει θα πρέπει να έχεις επιλογές και
κατευθύνσεις από ανθρώπους με εμπειρία και ένα σύστημα οργανωμένο ώστε να
φτάσεις σε τέτοιο επίπεδο επιλογής. Αυτό
το μειονέκτημα της Ελληνικής σύγχρονης παιδείας σε όλα τα επίπεδα σίγουρα
έπαιξε τον ρόλο του στην δική μου περίπτωση,
προκαλώντας με ασυνείδητα να ψάξω
άλλους τρόπους παιξίματος- έκφρασης στο
όργανο αυτό, κυρίως <<μεταφέροντας>> άλλες τεχνικές από άλλα όργανα
σολιστικά όπως το μπουζούκι, κιθάρα, ούτι, λύρα, κλπ.
-Ποιες ήταν οι δράσεις που πήρες μέρος; (μικρός και μεγάλος)
¨Απειρες δράσεις, φοβερές εμπειρίες από τα ωδεία που άρχισα 17 χρονών έως και τα
μαγαζιά της νύχτας ….συναυλίες , ταξίδια , πρόβες… με ένα όργανο στην πλάτη μια
ζωή.
-Αυτό που μου βγαίνει είναι ότι αισθάνεστε δικαιωμένος από τις επιλογές σου:
Αισθάνομαι πλήρης….
Θεωρώ ότι οι άνθρωποι πρέπει να κυνηγάνε τα όνειρά τους μέχρι τέλους …και να
κάνουν μόνο αυτό που τους αρέσει… ξέρω ότι ακούγεται ουτοπικό αλλά μπορεί να συμβεί. ¨Ότι
ονειρευτείς, αν παλέψεις, μπορεί και να συμβεί.
Στην δική μου περίπτωση έγινε
και συμβαίνει ακόμα… πήγαινα πχ συναυλίες τότε και άκουγα τον Βασίλη
Παπακωνσταντίνου και τόσους άλλους…. Και μέσα μου πίστευα ότι ανήκω μαζί τους..
ότι συνομιλούμε μυστικά… Μετά τόσα χρόνια για παράδειγμα ο συγκεκριμένος
τεράστιος ερμηνευτής είπε δύο τραγούδια δικά μου σε στίχους και μουσική μάλιστα!!
Στην ταινία συμπεριλαμβάνονται και
αυτά…. Συγκυρία μόνο? Δεν θα το έλεγα… Χαίρομαι πολλαπλά επίσης που όσα έγιναν
και γίνονται , έρχονται αβίαστα… μόνο έτσι έχουν αξία επειδή περνάνε από τα
<<φίλτρα>> της ζωής, τα φίλτρα των ανθρώπινων και κοινωνικών
σχέσεων…. Ποτέ δεν κατάλαβα την μανία της ταχύτητας… Ούτε όλο αυτό το
<<ανθρωποφαγικό>> πανηγύρι που έστησαν παγκοσμίως με τα talent shows, και γενικά με το star system. Για αυτό πάρα πολλοί stars ξέπεσαν
ή οδηγήθηκαν στα ναρκωτικά και αφέθηκαν έπειτα
στο έλεος από το σύστημα όσο ήταν εν ζωή …κατόπιν βέβαια τους έκαναν ήρωες ώστε να
πουλάνε περισσότερα μπλουζάκια και κονκάρδες!!!
Την πατήσανε οι άμοιροι την
μπανανόφλουδα όπως αναφέρω σε ένα άλλο τραγούδι της ταινίας…. Και βέβαια το
συγκεκριμένο τραγούδι περιγράφει δικές μου κυρίως εμπειρίες με πολύ
αυτοσαρκασμό και αυτοκριτική. Αν δεν καταφέρεις να αυτό-χλευαστείς, να σκεφτείς
και να αλλάξεις, να μεταμορφωθείς δεν προχωράς ποτέ, ούτε μισό βήμα.
-Ποιες νομίζεις είναι τώρα οι δυσκολίες για έναν νέο να ασχοληθεί με την μουσική;
Πάρα πολλές και ποικίλες οι δυσκολίες. Σε κάθε εποχή
διαφορετικές όμως. Εμείς πχ δεν είχαμε πρόσβαση στην πληροφορία σχεδόν καθόλου!!!
Σε σχέση με σήμερα καθόλου κυριολεκτικά . Επίσης δεν υπήρχαν φθηνά όργανα και
φυσικά δεν είχαμε φράγκο τσακιστό…. ¨Όμως παρόλα αυτά και λόγω της δυσκολίας
γινόσουν καλύτερος δέκτης …πχ ακούγαμε βινύλια πολλοί φίλοι μαζί αφού πρώτα
είχαμε βάλει ρεφενέ τα λεφτά ώστε να πάρουμε το έργο!!! Από μελέτη δε ότι
προλάβαινες και όσο ταλέντο είχες να ακούς, από τεχνική μηδέν. Η διάθεση όμως
και η δίψα για μάθηση έστω εμπειρική,
ήταν πέραν του ορίου. Τώρα συμβαίνει το
ανάποδο μάλλον…. Τώρα μπορούν τα παιδιά να γίνουν τεχνικά άρτιοι μουσικοί και
έχουν όλα τα μέσα όπως φθηνά μεν, αλλά καλά όργανα δε !!! Το πρόβλημα είναι ότι
χρειάζεται χρόνος ώστε να μεστώσει κάτι μέσα σου. Η <<τεχνική>>
μέχρι να γίνει <<τέχνη>> απέχει πάρα πολύ…. Το άγχος της σημερινής
εποχής είναι επίσης πολλαπλάσιο… Θα έλεγα γενικά ότι χρειάζεται μια ισορροπία
ανάμεσα στο μυαλό και την καρδιά, ανάμεσα στο κοινωνώ και το επικοινωνώ.
Χρειάζεται να παρατηρούμε και να αφήνουμε τον χρόνο να μας διδάσκει.
-Ο πολυεθνικός ήχος σου από ποιες επιρροές προκύπτει;
Από τις παραπάνω αναφορές στις καταγωγές ίσως… Από τις
μουσικές σπουδές μου σε διαφορετικά στιλ και είδη μουσικής επίσης. Βασικότερα όμως στην πεποίθηση και
την πίστη του ότι η μουσική είναι μια πλούσια ανυπέρβλητη παγκόσμια γλώσσα. Το
έχω ζήσει όπου έχω πάει ανά τον κόσμο. Επικοινωνείς , γιατρεύεις και
γιατρεύεσαι από τον ήχο. Μουσικοθεραπεία!!
-Τι προσφέρει η μουσική παιδεία;
Tα
πάντα μπορεί να προσφέρει. Γενικότερα πιστεύω στην αρτιότερη εκπαίδευση μέσω
των καλών τεχνών. Το παράδειγμα προς μίμηση στην μουσική είναι για μένα η
Βενεζουέλα και το El systema , μια ιδέα του
μεγάλου μαέστρου και μουσικού Antonio_Abreu. Πολύ μεγάλη υπόθεση
αυτό που έγινε και γίνεται ακόμα εκεί. Σώθηκε πολύς νεαρός κόσμος από την
πορνεία, τα ναρκωτικά και τα όπλα χάρις στο σύστημα εκπαίδευσης αυτό!!!
Διαβάστε και ακούστε μουσικές για το θέμα αυτό οπωσδήποτε … είναι συγκινητικό ,
ελπιδοφόρο και αποδεικνύει ότι όλα μπορούν να συμβούν προς το θετικό προς το
καλό …. ενδεικτικά αναφέρω ότι από το 1975 που εφαρμόζετε το σύστημα αυτό εκεί ,
έχουν ασχοληθεί με την μουσική εκατομμύρια νέοι και νέες!! ‘Ήδη δουλεύουν πάνω
από 5000 μουσικοί τους στις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου …και το
σημαντικότερο για μένα είναι η ατμόσφαιρα… η καθαριότητα-πολιτισμός …
Από
κτίρια παράγκες μεταμορφώθηκαν σε
πανέμορφα καταλύματα και έγιναν από
χώροι τοξίνωσης , χώροι ζωής!! Υποκλίνομαι στους συντελεστές , τους εκτελεστές
αυτού του κοινωνικού έργου και σε αυτόν το λαό που το αγκάλιασε … και ζηλεύω παράλληλα
όταν σκέφτομαι τον πλούτο της μουσικής και του πολιτισμού που έχουμε εδώ… τι θα
μπορούσε να είχε γίνει πάντα το αναρωτιέμαι…. Μια νέα χρυσή εποχή του Παρθενώνα
θα έλεγα χωρίς ίχνος υπερβολή. Με θέατρο
, μουσική , ποίηση, ζωγραφική…. ¨Άνετα θα μπορούσαμε να εξάγουμε την χαρά και
τον πλούτο της χώρας μας σε αυτό το κομμάτι… αντί αυτού εξάγουμε τουριστικούς τσολιάδες,
αρχαία υπολείμματα, σουβλάκι, μουζάκα και παστίτσιο ….. μόνο….
-Τι σου δημιουργεί ανασφάλεια εάν έχεις ακόμη και τώρα;
Δεν έχω ανασφάλεια πια καμία… Ξέρω ότι θα πεθάνω και απλά
προσπαθώ να αφήσω ίχνη αγάπης και συμπόνιας για μένα, τους γύρω μου και όλη την ανθρωπότητα.
-Τι είναι για σένα επιτυχία;
Η επιτυχία συνυπάρχει και μετουσιώνεται μέσα σε μια λέξη :
Αυτοπραγμάτωση!!
-Ποιο είναι το μότο σου;
Λυγίζει και ο ποιο δυνατός!!! Είναι και ακυκλοφόρητο τραγούδι σε στίχους
επίσης δικούς μου (μπορείς να το πάρεις
όπως σε συμφέρει αυτό το μότο) !!!!
-Πριν σε ρωτήσω για την ταινία πες κάτι για τις βασικές σου
ασχολίες. Πχ με ποιους παίζεις τώρα κλπ΄
Εδώ και τέσσερα χρόνια δουλεύω εντατικά στον τομέα της
παραγωγής, μίξης και ηχογράφησης στο στούντιο του κουμπάρου μου του Νίκου του
Ασημάκη. ¨Άλλη μια απαιτητική, αναγκαία έτσι όπως τα έφερε ο καιρός , αλλά και
πολύ ενδιαφέρουσα ενασχόληση. Αυτό με βοήθησε να κατανοήσω ακόμα περισσότερο τι
σημαίνει ηχογράφηση, ενορχήστρωση και γενικά φροντίδα στον τομέα του τραγουδιού
και της μουσικής.
Ο κύκλος της γνώσης μεγαλώνει ολοένα και νοιώθω μια άλλου
είδους εξέλιξη μέσα από αυτό. Σαν μουσικός δεν έπαψα να παίζω σε πάρα πολλά
πρότζεκ όπου με καλούν, αλλά όπως είναι φυσικό στην εποχή του εγκλεισμού όλα
έχουν μεταφερθεί στο στούντιο.
Από το 2016 από την άλλη έχω την μεγάλη τιμή να
είμαι μέλος ως μπασίστας- κοντραμπασίστας στην λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης.
Πολλά ταξίδια, συναυλίες, πολύ τριβή με αυτό το μέγιστο έργο διαμάντι, του
¨Έλληνα τιτάνα της μουσικής. Θα
μπορούσαμε να γράψουμε τόμους για εκείνον αλλά δεν είναι της παρούσης. Να πώ σε
αυτό το σημείο, μόνο μια εμπειρία ενδεικτική
που έχω μαζί του κατ ιδίαν…
Αφού μας μάζεψε μια μέρα ώστε να μας μιλήσει
για τα όνειρα που έχει για την ορχήστρα του και το έργο του είπε με περίσσιο
και απόλυτο τρόπο : <<αν δεν έχεις πάθος καλύτερα μην παίζεις
μουσική>> . 93 ετών τότε, τώρα 96 κοντά και ακόμα διαβάζει ανελλιπώς έστω
και με ένα μάτι, μας στέλνει ιντερνετικά κείμενά του, ή σκέψεις του μέσω της
κόρης του της Μαργαρίτας…. Είναι από αυτές τις εμπειρίες που δεν θα ξεχάσω
ποτέ, ώσπου να φύγω από την ζωή….
-Και τώρα πες μας λίγα λόγια για το Σωσίβιο και την συμμετοχή σου
!!
Πότε ξεκίνησαν τα γυρίσματα , πότε έγινε η πρόταση να συμμετέχεις,
και ότι άλλο θέλεις να προσθέσουμε
Και φυσικά τα βραβεία που έχει πάρει .
Και εάν είναι εφικτό πότε θα το δούμε;!!
Μίλησα ήδη για την ταινία <<το σωσίβιο>> του φίλου μου από το ΤΕΛ Περάματος Γιάννη
Παναγιωταράκου , και παρακάτω θα επισυνάψουν σχεδόν όλους τους συντελεστές ,
όπως και άλλες πληροφορίες και links.
Σε παρακαλώ να τους βάλεις όλους και αν ξεχάσω κανέναν να με συγχωρέσει.
Δεν γινόταν αλλιώς!! Νομίζω έχει μεγάλη
σημασία και ενδιαφέρον όλη αυτή η διαδρομή 30 χρόνων σχεδόν. Η συμμετοχή μου
ήταν αβίαστη δεδομένη και άμεση. Κλασσική διαδρομή – τηλέφωνο δάσκαλου Μαρίνη-
Θοδωρή έχει ο Γιάννης ένα σενάριο θα γράψεις την μουσική? – Βαγγέλη μου το
συζητάς? Εννοείται…. Και όλα τα άλλα είναι ιστορία πια… Να πω εδώ ότι τα
τραγούδια είναι
γραμμένα πάνω στο σενάριο πολύ πριν γυριστεί η πρώτη σκηνή… Και
αυτό παίζει μεγάλο ρόλο..
¨Οταν βλέπεις μετά το δέσιμο σκηνών, σεναρίου και
μουσικής αισθάνεσαι απόλυτα ευτυχής , συγκινημένος και μέρος μιας ομαδικής
υπέρβασης στην κυριολεξία. Οι στίχοι στα 4 από τα 7 τραγούδια της ταινίας είναι
δικοί μου επίσης, ενώ τα υπόλοιπα 3 πάλι με τον ίδιο δημιουργικό τρόπο δηλαδή
από την αρχή, του κοινού μας φίλου και εξαιρετικού στιχουργού και συνθέτη
Γιάννη Γιάρου.
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν πριν από 3 χρόνια η ταινία ολοκληρώθηκε
πέρσι , αλλά το απίστευτο συμβάν της πανδημίας μας πήγε πολύ πίσω και στην
έκδοση αλλά και στο πώς μπορούμε να
κινηθούμε.
Εξάλλου όλο αυτό το νέο παγκόσμιο σκηνικό είναι εντελώς <<αχαρτογράφητα
νερά>> που λέμε… κανείς δεν ξέρει τι θα ξημερώσει , ενώ πολλά πράγματα
έχουν ήδη αλλάξει ή θα αλλάξουν εντελώς στο πολύ άμεσο μέλλον. ¨Ένα θετικό στην
υπόθεση αυτή , μπορούμε να πούμε ότι είναι η συμμετοχή μας μέσω του internet σε πολλούς διεθνής
διαγωνισμούς. Μην έχοντας άλλη διέξοδο στείλαμε την ταινία σε πολλά φεστιβάλ.
Τα αποτελέσματα και οι διακρίσεις είναι πέραν του εντυπωσιακού!!! ¨Έχουμε
σύμφωνα με επίσημα στοιχεία 85% επιτυχία- 15 βραβεία (ανάμεσα σε αυτά 2 για την
μουσική) και ήδη μέχρι σήμερα (15/2/2021) περιμένουμε αποτελέσματα από 2 ακόμα
συμμετοχές μας σε τελικούς!!! Η απόλυτη δικαίωση… παραφράζοντας τον Μανώλη
Ρασούλη θα έλεγα: η εκδίκηση της φτωχολογιάς!!!
Θα δούμε την ταινία ελπίζω αυτό το καλοκαίρι είτε σε
θερινούς είτε και σε κλειστές αίθουσες , ανάλογα πάντα με το πώς θα εξελιχτούν
τα μετρά για την πανδημία. Διαφορετικά θα βρεθούν άλλοι τρόποι προβολής
μέσω internet κάτι το οποίο θα είναι αναγκαίο
κακό… Καμία σχέση το περιβάλλον ενός cinema σε σχέση με το internet … Το ζω ήδη με την μουσική σε
διάφορες συμμετοχές μου σε αυτό που λέμε live stream και εκλιπαρώ τον κόσμο και τους
καλλιτέχνες να μην <<συνηθίσουμε>> αυτό το είδος εκτέλεσης των
έργων…. Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική <<συνουσία>> που
προσφέρει απλόχερα η τέχνη και ζυμώνει τους ανθρώπους και τις σχέσεις τους. Ας
το χρησιμοποιήσουμε σαν αναγκαίο μέσο και όχι να εδραιωθεί…
Η πλοκή :
Ένας νέος και φιλόδοξος καταστηματάρχης στο κέντρο της Αθήνας φαίνεται να έχει βλέψεις και όνειρα για μια πλούσια ζωή. Όμως όλες του οι προσπάθειες και τα όνειρα διακυβεύονται από την οικονομική κρίση που έρχεται. Τα χρέη συσσωρεύονται. Εύκολα αποδίδει τον οικονομικό μαρασμό της επιχείρησής του , στους αλλοδαπούς μικροπωλητές και τους μετανάστες. Αυτή η κατάσταση λειτουργεί καταλυτικά στην αλλαγή της συμπεριφοράς και του χαρακτήρα του. Την οικονομική κατάρρευση ακολουθεί η ηθική κατάρρευση. Γίνεται σκληρός και ανάλγητος. Όμως οι συνθήκες τον αναγκάζουν σύντομα κι αυτός να βρεθεί να σιτίζεται σε φιλανθρωπικά γεύματα για να επιβιώσει. Ένας συνοδοιπόρος στην καινούργια κατάστασή που βρέθηκε τον βοηθά στην αναθεώρηση του τρόπου σκέψης, να ξαναβρεί τις χαμένες αξίες.
Πρωταγωνιστούν:
Μουστάκας Χρήστος
Πιατάς Δημήτρης
Στανίση Κατερίνα
Κόκκορης Παναγιώτης
Ψαρρά Άννα
Μπάρμπη Βιβή
Music / Μουσική
Kouelis Theodoros / Κουέλης Θεόδωρος
Τραγούδι
Vasilis Papakonstantinou / Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Katerina Stanisi / Κατερίνα Στανίση
Haig Yazdjian
Σωσίβιο στοιχεία λινκς από ταινία κλπ
- Για τους Polis ensemble δεν μας είπες κάτι….
Λοιπόν για τους Polis ensemble Αστέριε θα μου αφιερώσεις μια
συνέντευξη παρουσίαση αυτοτελή. Είναι τόσα πολλά που έχουμε δημιουργήσει μαζί
με τους Polis από το 2011 και τόσα
που θα παρουσιαστούν στο άμεσο μέλλον που πίστεψε με δεν φτάνει ούτε μια μεγάλη
συνέντευξη. Θα κοιτάξω να συμμετέχουν και τα υπόλοιπα μέλη αν ταιριάξει.
Εξάλλου δημοκρατικότερο και ποιο δημιουργικό σχήμα δεν ξανα είχα και δεν έχω
συναντήσει πουθενά. Μεγάλη τιμή και χαρά που είναι φίλοι μου και είμαι μέλος
του σχήματος.
Αστέριε σε ευχαριστώ
για το ενδιαφέρον σου από καρδιάς. Να δώσεις σε όλους εκεί στην πανέμορφη Χίο
πολλά χαιρετίσματα και φιλιά και να ευχηθούμε εις το επανιδείν δια ζώσης.
Θοδωρή μου, Ο Θεόν να δί' σε ντο θέλτς και ντ' αγαπάς. Η μάνα εν κρύο νερόν, τ' ατηνές η εγάπη κε βρίεται ση γην!
