katarraktisvillage

Σήμερα Μαύρος Ουρανός, Σήμερα Μαύρη Μέρα

Μπορεί να έχει λιακάδα σήμερα με λίγα σύννεφα αλλά οι μέρες που περνάμε τις λες και μαύρες.
Μεγάλη Πέμπτη  .... Το δείπνο που έμεινε στην ιστορία , μυστικό ήτανε με τους 12 Αποστόλους , 12 και τα ευαγγέλια που ψάλλονται το βράδυ, τουλάχιστον φέτος με όποιες δύσκολες καταστάσεις που ζούμε  θα παραβρεθούμε στις εκκλησίες μας..


 τι ότι καλύτερο να ακούμε τον Ύμνο της Μεγάλης Πέμπτης!!




Share:

Πασχαλινό Οικολογικό Βάψιμο Αυγών & Αυγά με Γκλίτερ για ποιο κουλτούρα !!


Ετοιμαστείτεεεεεε 
Βέβαια υπάρχουν και άλλα, αλλά αυτό το ανακαλύπτετε όταν το κάνετε με τα παιδιά σας!!!
 Χαμός γίνεται !!


Θα σας πω έναν τρόπο να βάψουμε τα πασχαλινά αυγά με φυσικά προϊόντα χωρίς να χρησιμοποιήσουμε τις συνθετικές βαφές του εμπορίου. Το χρώμα ίσως να μην είναι τόσο έντονο, αλλά σίγουρα είναι πιο υγιεινό και πιο πρωτότυπο.

 Τα χρώματα που θέλουμε να βάψουμε τα αυγά μας θα χρειαστούμε τα ανάλογα υλικά:

-      Για να βάψουμε βαθιά κόκκινα: θα χρειαστούμε κοκκινογούλια (το κάτω μέρος των παντζαριών).
-  Για ανοιχτό κόκκινο: παπαρούνες.
-  Για μοβ: βιολέτες.
-  Για κίτρινο: ζαφορά ή άχυρο ή φύλλα αμυγδαλιάς.
-  Για πράσινο: μαϊντανό.
-  Για Μελί: φλούδες ξερών κρεμμυδιών.
-  Για πορτοκαλί: σκόνη τσίλι ή πάπρικα.
- 
Αφήνουμε τα αυγά εκτός ψυγείου από την προηγούμενη ημέρα για να μη σπάσουν βράζοντας.
Έτσι την επομένη μέρα σε μια παλιά κατσαρόλα βάζουμε νερό.
Ανάλογα με το πλήθος των αυγών που θέλουμε να βάψουμε και το χρώμα, προσθέτουμε
ικανή ποσότητα από το αντίστοιχο φυσικό υλικό βαφής.
 Αφού το αφήσουμε και πάρει αρκετές βράσεις ώστε να δώσει το ανάλογο χρώμα στο νερό, την κατεβάζουμε από τη φωτιά και την αφήνουμε να κρυώσει αρκετά.
 Στη συνέχεια βάζουμε μέσα τα αυγά προσεκτικά για να μη σπάσουν και τα βράζουμε.
 Τα βγάζουμε και τα ακουμπάμε σε λαδόκολλα ή αλουμινόχαρτο.
 Όταν στεγνώσουν από την πάνω πλευρά προσεκτικά τα γυρίζουμε ώστε 
να στεγνώσουν και από την άλλη.

 Μπορούμε όταν στεγνώσουν να τα κάνουμε να γυαλίσουν αν με ένα βαμβάκι βουτηγμένο σε λάδι τα περάσουμε γύρω - γύρω.

 Α και να μην το ξεχάσω η κατσαρόλα να είναι παλιά γιατί μπορεί να βάψει!!!

Για τα αυγά με Γκλίτερ και Λάμψη!!




 
Καλό βάψιμο !!!!



Share:

ΤΑ ΚΕΡΚΕΛΙΑ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ


Η σπουδαιότητα ενός τροφίμου στη διατροφή ενός λαού πιστοποιείται από τη συμμετοχή του στις τελετουργικές και εορταστικές εκδηλώσεις του ανθρώπινου βίου.
Ο άρτος και γενικότερα τα αρτοσκευασματα, βρίσκονται στην πρώτη θέση της διατροφής και σε όλα τα στάδια της ζωής από την παιδική ηλικία έως τα γεράματα.
Έτσι αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο των παραδοσιακών εθυμοτυπικών εκδηλώσεων.
Ο άρτος είναι διαμεσολαβητικό στοιχείο μεταξύ νεκρών και ζώντων και η ποικιλότροπη παρασκευή και εμφάνισή του έχει συμβολικές αποχρώσεις. Ακόμα, η εύπλαστη μάζα του άρτου μπορεί να προσδώσει και να παγιώσει εύκολα συμβολικό σχήμα αναλόγως της περίστασης. Στο πνεύμα αυτό υπάγονται και τα κερκέλια των Βαΐων.
Τα κερκέλλια, είναι κουλούρια σε σχήμα κρίκου που γίνονταν μόνο από αλεύρι, νερό και προζύμι το Σάββατο του Λαζάρου. Η ζύμη πλάθεται σε κυλίνδρους πάχους ενός δακτύλου και τα δύο άκρα ενώνονται ώστε να σχηματισθεί κρίκος.
Οι κρίκοι αυτοί ψήνονται στο φούρνο και φυλάσσονται σε αεριζόμενο μέρος μέχρι 40 μέρες. Παρασκευάζονταν για το Πάσχα και διανέμονταν στα παιδιά την Κυριακή των Βαΐων «βάεμαν», όταν αυτά ξεχύνονταν στις γειτονιές ψάλλοντας το:
«Βάϊ - βάϊ των Βαΐων, τρώμεν ψάρι και χαμψίν
και τ’ απάν την Κερεκήν (Πάσχα) τρώμε κόκκινον ωβόν».
Ως δώρο των Βαΐων λεγόταν και «βαγευτέρ'». Σε άλλες περιοχές αυτό γινόταν το απόγευμα του Σαββάτου του Λαζάρου. Οι οικοδέσποινες έδιναν μαζί με τα κερκέλλια και άβραστα αυγά (Ακ - Ντάγ Ματέν), τα οποία συλλέγονταν σε καλάθι, στολισμένο με φύλλα δάφνης: «Θεία - θεία των Βαΐων, δος κερκέλλ’ κι εμέν ωβόν». Για την τόνωση των κατα-πονημένων παιδιών την ημέρα των Βαΐων προσφερόταν στα παιδιά ακόμα βρασμένο καλαμπόκι με λίγο αλάτι αναμιγμένο με ψίχα καρυδιών και λεπτοκαρύων. Ήταν τα λεγόμενα «τσιγκούλια» που προετειμαζώταν από το βράδυ του Σαββάτου ή νωρίς την Κυριακή των Βαΐων.
Τα παιδιά για τη μεταφορά είχαν ανά δύο μία μακριά βέργα από λεύκη την οποία κρατούσαν από τις δύο άκρες. Στη βέργα αυτή περνούσαν τα κερκέλλια που εισέπρατταν.
Εναλλακτικά, τα κερκέλλια περνιόνταν σε σχοινί η μια άκρη του οποίου ήταν δεμένη στη ζώνη πίσω από τη μέση του παιδιού και η άλλη ελεύθερη. Κάθε κερκέλλι που περνούσε από το σχοινί πήγαινε έτσι πίσω στην πλάτη του παιδιού. Η γιορτή αυτή των παιδιών λεγόταν «Βάϊσμαν» αλλά μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μεταφορικά για όσους ζητούν συνέχεια δωρεές και εκδουλεύσεις: «ξάν’ σο βάϊσμαν έρθεν», «ατός πάντα βαΐζ’».

Το κερκέλλ’ ή κερκέλλιν, από το μεσαιωνικό κιρκέλλιον, μεταγενέστερα κρικέλλιον, υποκοριστικό του κρίκος δηλ. στρογγυλό κουλούρι. Από το κερκέλλιν και το ρήμα κερκελλιάζω = συσπειρώνω, κουλουριάζω: «ο σκύλον εκερκελλίασεν τ’ ουράδ΄ν άτ», «α ση κοιλίας- ι-μ’ τον πό-νον εκερκελλιάγα», «τ’ οφίδ’ εκερκελλιάεν απές σο τρυπίν αθε».

Share:

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ


ΣΑΒΒΑΤΟ ήταν,
κι ήμουν νεκρός
κι ήρθες Εσύ
και μ' ανάστησες
..................................
κι ύστερα ...ΚΥΡΙΑΚΗ
ήρθες στο σπίτι μου
Δόξα και τιμή
......................................
όμως σε πρόδωσαν,
ΔΕΥΤΕΡΑ...
μ' ένα φιλί...
...και τριάντ αργύρια
.......................................
διαβουλεύσεις,
ΤΡΙΤΗ,
κι αν θες να ζήσεις,...
είπανε.....
θα πρέπει ν' αρνηθείς
...αυτό που είσαι,
........Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ
ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
επί της γης αυτής
........................................
μα... σε δικάσανε
ΤΕΤΑΡΤΗ
σε βασανίσανε...
τα ιμάτιά σου μοίρασαν
και...
θάνατος η καταδίκη
...........................................
σε λοιδωρίσανε
ακάνθινο στεφάνι σου φορέσανε
κι ανέβασες ΣΤΑΥΡΟ στο Γολγοθά
μιά ΠΕΜΠΤΗ
μέρα που σε σταυρώσανε
....................................
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
σκιστήκαν τα ουράνιια
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΘΡΗΝΟΣ
κι ο θάνατος νόμισε πως κέρδισε
ΩΣ,
τη δική σου μέρα
που...ΣΑΒΒΑΤΟ ήταν
η τρίτη μέρα
.......ΩΣ ΤΟ 'ΧΕΣ ΠΕΙ
...........................................
ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΥΡΙΟΥ
η μέρα που πρόσμενε η ψυχή
τώρα ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ
Share:

4 πράγματα που έμαθα όταν έμεινα μόνη μου!

Οι περισσότεροι από μας ονειρευόμαστε από μικροί τη μέρα που θα μείνουμε στο δικό μας σπίτι. Ένα σπίτι που θα είναι διακοσμημένο με το προσωπικό μας γούστο, θα ισχύουν οι δικοί μας κανόνες και θα έχουμε γενικά την αποκλειστική του ευθύνη. Η πρώτη φορά που εγώ έμεινα μόνη μου ήταν στα δεκαεπτά προς δεκαοκτώ, όταν τελείωσα το σχολείο και πήγα να σπουδάσω! Φυσικά τα πράγματα δεν ήταν τόσο ανέμελα όσο τα είχα φανταστεί...παρακάτω θα σας αναφέρω τέσσερα πολύτιμα μαθήματα που πήρα μένοντας μόνη μου! Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:

Υπευθυνότητα


Πρώτη φορά σε δικό μου σπίτι! Εκτός απ' τη μεγάλη μου χαρά, όσο περνούσαν οι μέρες με κυρίευε ένα μεγάλο άγχος. Όχι το άγχος ότι θα είμαι μόνη, χωρίς τους γονείς και τα αδέλφια μου, αλλά το άγχος του πως θα ανταπεξέλθω χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της μαμάς, που μέχρι τότε ήταν πάντα δίπλα μου και μου τα είχε όλα έτοιμα! Πρακτικά λοιπόν έπρεπε να τα κάνω όλα μόνη μου, απ' τις δουλειές του σπιτιού μέχρι την πληρωμή των λογαριασμών. Ήμουν πια υπεύθυνη για τη ζωή μου και για το σπίτι μου! Δικαιολογίες όπως "το ξέχασα" ή "θα το κάνω μετά", δεν χωρούσαν πια.


Διαχείριση χρημάτων


Αυτό ήταν ένα δύσκολο μάθημα για μένα! Έπρεπε να μάθω να διαχειρίζομαι τα χρήματά μου, ως την επόμενη φορά που θα μου έστελναν οι γονείς μου για να μην "ξεμείνω". Υπήρξαν όμως αρκετές φορές, ειδικά στην αρχή, που σπαταλούσα όλα μου τα χρήματα το πρώτο δεκαήμερα του μήνα και μετά είχα ίσα-ίσα για τα εισιτήρια του λεωφορείου. Τώρα το σκέφτομαι και γελάω, τότε όμως δεν ήταν καθόλου ευχάριστο. Ευτυχώς πριν μείνω τελείως χωρίς λεφτά όλοι μου οι λογαριασμοί ήταν πληρωμένοι κι όσο για το φαγητό...μακαρόνια, μακαρόνια, μακαρόνια!


Διαχείριση απόλυτης ελευθερίας


Η μετάβαση απ' τον έλεγχο στην απόλυτη ελευθερία δεν είναι απλή υπόθεση. Ειδικά για ένα παιδί που φεύγει για πρώτη φορά μακριά απ' το σπίτι του. Το συναίσθημα του κάνω ότι θέλω, όποτε το θέλω χωρίς να δώσω λόγο σε κανέναν, είναι επικίνδυνο ιδιαίτερα όταν οι γονείς έχουν υπάρξει ιδιαίτερα προστατευτικοί. Αυτό συμβαίνει γιατί βρίσκεσαι ξαφνικά στο σημείο εκείνο που θες να κάνεις όλα όσα ήθελες και σαν έφηβο δεν σου επέτρεπαν. Θυμάμαι ότι όλο το πρώτο εξάμηνο έτρωγα συνέχεια απ' έξω, έβγαινα κάθε βράδυ, κοιμόμουν ξημερώματα γιατί και σπίτι να ήμουν με φίλες, παίζαμε χαρτιά ως το πρωί και φυσικά η σχολή ήταν σε δεύτερη μοίρα. Ευτυχώς η μόνη "συνήθεια" που κράτησα από εκείνο το ξέφρενο εξάμηνο, ήταν το να μαζευόμαστε στο σπίτι με φίλες και να μιλάμε ή να παίζουμε ως την επόμενη μέρα το πρωί.


Μαγείρεμα


Ποτέ δεν μου άρεσε η διαδικασία του μαγειρέματος. Ακόμα και σήμερα το μαγείρεμα δεν είναι η αγαπημένη μου ασχολία! Έπρεπε όμως να μάθω να μαγειρεύω, δεν γινόταν να τρώω συνέχεια απ' έξω. Αρχικά έμαθα να φτιάχνω "φοιτητικά φαγητά". Η πρώτη μου μαγειρική απόπειρα ήταν ένα πιάτο καρμπονάρα. Όχι και πολύ πετυχημένη οφείλω να ομολογήσω, αλλά απ' ότι θυμάμαι το άδειασα το πιάτο μου. Κοτόπουλο και μπριζόλες στο φούρνο, κόκκινες σάλτσες και φακές. Μετά τον πρώτο χρόνο τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα καθώς ζήτησα απ' τη μαμά μου να μου δείξει πως φτιάχνει κάποια απλά φαγητά κι έτσι οι γνώσεις βελτιώθηκαν κατά πολύ.

Αυτά ήταν κάποια απ' τα μαθήματα που πήρα εγώ όταν έμεινα για πρώτη φορά μόνη μου. Θα χαρώ πολύ να μάθω και τα δικά σας. Περιμένω τα μηνύματά σας.













Share:

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Μετάβαση κλασικών ιστότοπων από την Google

 Ήρθαν πολλά τελευταία με την google, σταματάει και το Feedburner, και πολλές αλλαγές.

Δεν ξέρω πόσο διάστημα θα πάρει αυτή η αλλαγή αλλά πρέπει να γίνει γιατί θα ρίξουμε την σελίδα.

Ελπίζω να μην πάρει πολύ μπορεί λίγες ώρες μπορεί και μέρα, ελπίζω να σας δω σύντομα με όλες τις αλλαγές που δεν ξέρω και ποιες είναι οεο.

Α ντε καλό βράδυ  

Share:

Ψύχωση το «Πάσχα στο χωριό»; η ξαστεριά

Έχω προβληματιστεί ταμαλα που θα έλεγε και ο δε "Πώποτας"

Δε ξέρω ρε παιδιά πραγματικά…

Εμείς εδώ στο νησί και σε κάθε νησί και επαρχία δηλαδής, δεν έχουμε τοίχο ανοσίας που να κάνει ασφαλή το ελεύθερο «Πάσχα στο χωριό» νομίζω.

Πρόσφατα όλοι ζήσαμε το γεγονός σε χωριό που από μια εκδήλωση το μισό χωριό μπήκε στο νοσοκομείο με απώλειες .

Το ερώτημα είναι, θα ρισκάρουμε λοιπόν τις ζωές των δικών μας ανθρώπων;

Αυτό το «Πάσχα στο χωριό» μου κάθεται κάπως.

Έχει μετατραπεί σε μείζον εθνικό θέμα από ότι βλέπουμε και ακούμε.

Θα πάμε στο χωριό να φάμε κοκορέτσι; Θα σουβλίσουμε το παραδοσιακό αρνί;

Θα ρίξουμε καμιά γυροβολιά ντίρλα στο κρασί και στα τσίπουρα; Θα ρίξουμε και καμιά τουφεκιά στον αέρα;

Θα στριμωχτούμε δυο τρεις ώρες στα διόδια με άλλες 100 χιλιάδες αυτοκίνητα;

Θα φασκελωθούμε και με καμιά 20αριά στις Εθνικές οδούς;

Και ο κορονοϊός;

Η πανδημία;

Οι 70 νεκροί συμπολίτες μας κάθε ημέρα που ξημερώνει;

Οι χιλιάδες επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι που πεινάνε; Ο τουρισμός που καταστράφηκε μία χρονιά και κινδυνεύει να καταστραφεί και φέτος;

Αδιάφορο. Το «Πάσχα στο χωριό» μην χάσουμε και δεν μας νοιάζει για όλα τα υπόλοιπα. Αυτό είναι το mood του μήνα

Κι έχεις και τους επιστήμονες που έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν.

Ο ένας λέει «αν κάνουμε Πάσχα στην πόλη θα υπάρξει συνωστισμός και θα έχουμε περισσότερα κρούσματα».

Στο άλλο κανάλι ο άλλος επιστήμονας λέει «με τίποτε να μην μετακινηθεί ο κόσμος στα χωριά, γιατί θα υπάρχουν πολλοί νεκροί».

Η απόλυτη παράνοια και στη μέση ο κόσμος που σώνει και καλά θέλει «Πάσχα στο χωριό».

Καταλαβαίνω ότι οι πολίτες δεν αντέχουμε άλλο, ότι πολλοί θέλουμε να πάμε να δούμε τους γονείς και τους παππούδες.

Ότι οι ηλικιωμένοι περιμένουν πώς και πώς στην επαρχία να δουν παιδιά κι εγγόνια.

Τώρα τελευταία παίζει και το κλάδεμα στις τριανταφυλλιες

Είναι και εκείνοι που είναι παραδοσιακοί και θέλουν να βγάλουν τα απωθημένα ενός χρόνου εγκλεισμού πηγαίνοντας μια εκδρομή στην επαρχία.

Όλοι κάτι θέλουμε

Όμως, δεν μπορεί να γίνεται η έξοδος του Πάσχα εμμονή. Δεν μπορεί να πιέζουν οι πάντες να ανοίξουν οι δρόμοι και πόσοι χιλιάδες κάτοικοι πόλεων να πάνε στα χωριά τους εν μέσω πανδημίας.

Το ερώτημα είναι απλό. Ποιος θέλει να ρισκάρει τις ζωές των δικών τους ανθρώπων στα χωριά; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για χιλιάδες κρούσματα στην επαρχία;

Πώς θα πάνε επομένως χιλιάδες εν δυνάμει υγειονομικές βόμβες να κάνουν «Πάσχα στο χωριό»;

Με τα self test που όλοι λένε ότι βγάζουν σε μεγάλο ποσοστό αμφισβητούμενα αποτελέσματα;

Κι αν την Μεγάλη Παρασκευή που ξεκινά η έξοδος είσαι καλά, αλλά το Μεγάλο Σάββατο έχεις συμπτώματα και κολλήσεις όλους τους συγχωριανούς σου και στείλεις μερικούς από αυτούς;

Αυτή νομίζω είναι λοιπόν η πραγματικότητα και οι δικές μου σκέψεις.

Λίγη υπομονή χρειάζεται. Ας χάσουμε για δεύτερη φορά το αρνί στη σούβλα, προκειμένου να γλιτώσουν οι αγαπημένοι μας.

Προκειμένου να τελειώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα το lockdown.

Προκειμένου να ανοίξουν οι επιχειρήσεις και να δουλέψει η οικονομία.

Προκειμένου να λειτουργήσει ο τουρισμός, από τον οποίο ζούμε όλοι μας.

Το «Πάσχα στο χωριό» πρέπει να είναι γιορτή κι όχι να μετατραπεί σε ......

Πρέπει να είναι ασφαλής απελευθέρωση κι όχι μια ψύχωση για την οποία θα μετανιώσουμε πικρά.

Και ας σεβαστούμε τους 800 συνανθρώπους μας που δίνουν μάχη για να ζήσουν στις ΜΕΘ.

Τους χιλιάδες υγειονομικούς που δεν έχουν δει το σπίτι τους ένα χρόνο τώρα. 
Να πάνε καμιά ώρα για ξεκούραση θέλουν χωρίς να χτυπάει το κινητό

Τους αξίζει σεβασμός κι όχι απαξίωση κάνοντας του κεφαλιού μας.

 Κράτος, επιστήμονες και πολίτες είμαστε αλα νταλον..

Στις 9 ε κολουμενε στις 12 κολουμενε, ταδε μπαρμακοτσος


Share:

Η Μυρωδάτη Χίος - με Ριζότο άγρια σπαράγγια και Μαστίχα

ΜΟΣΧΟΜΥΡΙΣΕ ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΑΓΡΙΑ ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΧΑ!!!

Το Νεχώρι επέλεξαν τα μέλη του Συλλόγου Διατήρησης και προώθησης του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της Χίου « Η ΜΥΡΩΔΑΤΗ ΧΙΟΣ» την Κυριακή 18 Απριλίου στα πλαίσια των δράσεων ‘ Γαστρονομία και Ιστορία’ τηρώντας τα πρωτόκολλα ασφαλείας σύμφωνα με τους κανόνες covid.

« Ο Σύλλογός μας συνδέει πάντα την Χιώτικη γαστρονομία με την τοπική ιστορία και τον πολιτισμό», τόνισε στον πρόλογό της η πρόεδρος του συλλόγου Άννα Κλαδιά.

Ο Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Νεοχωρίου κ. Δημήτρης Αγκάς μας καλωσόρισε στο χωριό και ανέφερε ότι το Πλυσταριό της Ζέρβαινας είναι ο αρχαίος Χώρος που οι γυναίκες έπλεναν τα ρούχα επειδή τα πηγάδια εκεί είχαν πάντα νερό.

Ο Δημήτρης Μιωτέρης μας ταξίδεψε συνοπτικά στην ιστορία του Χωριού και αναφέρθηκε στην ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των Πλυσταριών.

Η Άννα Καρυστιανού ξεδίπλωσε πάλι το μαγειρικό της ταλέντο με μια νηστίσιμη συνταγή: ΡΙΖΟΤΟ ΜΕ ΑΓΡΙΑ ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΧΑ!!!

Η συνταγή επιλέχθηκε λόγω εποχής και περιόδου νηστείας και επειδή τα άγρια σπαράγγια αφθονούν στην περιοχή του Νεοχωρίου.

Ως επιδόρπιο επιλέχθηκε « Το Πατροπαράδοτο» παστέλι και μαντολάτο και εναλλακτικά γιαούρτι «Άνθιμος» με νηστίσιμα παξιμαδάκια «Αρτονοστιμιές» Τομάζος

Το μαγείρεμα στην εξοχή γίνεται εύκολη και ευχάριστη υπόθεση με φορητή μίνι συσκευή Πετρογκάζ προσφορά του κ. Α. Μαδωνή και το σερβίρισμα ασφαλές σε σκεύη μιας χρήσεως προσφορά Papertown

Οι ποδιές με το εντυπωσιακό λογότυπο και τα γάντια προσφορά της Δ. Δημητριάδου

Την διακόσμηση του χώρου επιμελήθηκε το κατάστημα REGINA

Στην εκδήλωση συμμετείχαν δημιουργικά μέλη του Δ.Σ. Ειρήνη Καρυστιανού, Λίτσα Λύκου, Ρούλα Μονιούκα και το στέλεχος του συλλόγου Πόπη Ποριώτη.

Απότοκο της επιτυχημένης εκδήλωσης ήταν η πρόταση του προέδρου Δ. Αγκά να συνδιοργανώσουμε και άλλες δράσεις με πρωτοβουλία του Τοπικού Συμβουλίου την οποία αποδεχθήκαμε με χαρά!

Θα ακολουθήσουν δράσεις ‘Γαστρονομία και Ιστορία’ και σε άλλα χωριά του νησιού μας με στόχο την ανάδειξή τους .

Με εκτίμηση,

Η πρόεδρος και το ΔΣ «Η Μυρωδάτη Χίος»

Share:

Μπουσούλημα: Μια σημαντική δεξιότητα

Το μπουσούλημα, είναι αν θέλουμε να πούμε "προπομπός" της βάδισης και ξεκινάει βάση ερευνών συνήθως από 7-9 μηνών και μπορεί να  διατηρηθεί μέχρι να περπατήσει ένα παιδί. Να σημειωθεί, ότι είναι από τα πρώτα σημαντικά αναπτυξιακά ορόσημα, στη ζωή ενός παιδιού.

Το σωστό μπουσούλημα περιλαμβάνει διαγώνιες κινητικές ακολουθίες με ταυτόχρονη προωθητική μετατόπιση, όπου αρχικά το ένα χέρι έρχεται εμπρός και ακολουθεί το αντίθετο πόδι με διαδοχή με τα αντίστροφα μέλη (δεξί χέρι με αριστερό πόδι σε εναλλαγή με αριστερό χέρι- δεξί πόδι).
Ουσιαστικά, το παιδί επικοινωνεί την ανάγκη του με το μπουσούλημα να μετακινηθεί μέσα στον χώρο και να τον εξερευνήσει ανεξάρτητα, άρα καταλαβαίνουμε ότι το πρώτο σημαντικό πράγμα που προσπαθεί να κερδίσει ένα παιδί  μέσω αυτής της διαδικασίας είναι η αυτονομία.

ΆΛΛΑ ΟΦΕΛΗ ΕΙΝΑΙ:

  • Αναπτύσσεται ο εγκέφαλος του παιδιού
  • Ενισχύει τις κινητικές και σωματικές δεξιότητες. Οι δύο ίσως πιο σημαντικές από αυτές τις δεξιότητες είναι ότι βοηθάει το παιδί να αποκτήσει πέρασμα μέσης γραμμής και να ενισχύσει τον συντονισμό χεριού-ματιού.
  • Αναπτύσσει καλύτερα χωρικές έννοιες, αφού μαθαίνει καλύτερα να προσανατολίζεται στο χώρο.
  • Βοηθάει το παιδί στην επίλυση προβλήματος, αφού του δείχνει τρόπους πως να μετακινηθεί για να φτάσει κάπου
  • Προσφέρει καλύτερη επικοινωνία με γονείς, αφού το παιδί παρατηρεί και ακολουθεί τους γονείς μέσα στο σπίτι.
  • Συγχρόνως αναπτύσσεται και η κριτική σκέψη του παιδιού



ΤΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ  ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ  ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΥΣΟΥΛΟΥΝ:

  • Δυσκολίες στο συντονισμό κινήσεων
  • Μαθησιακές δυσκολίες
  • Αισθητηριακές δυσκολίες
  • Διάσπαση προσοχής
  • Δυσκολίες ισορροπίας

ΚΑΠΟΙΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΜΠΟΥΣΟΥΛΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ:

  • Με παιχνίδια: 
Αφήστε παιχνίδια, που ξέρετε πως αρέσουν στο παιδί, σκόρπια στο χώρο και παροτρύνετε το παιδί να τα πιάσει.

  • Με μίμηση:
Μπουσουλήστε εσείς, ώστε να δείξετε στο παιδί σας πως μπορεί να κινηθεί στο χώρο.

  • Απλώστε
Απλώστε το χέρι σας και καλέστε το παιδί να έρθει σε εσάς.

Νομίζω όμως, ότι η πιο σωστή "τεχνική" είναι να μην πιέζεται το παιδί σας να περπατήσει, καθώς κάθε παιδί είναι μοναδικό και διαφορετικό και θα περπατήσει όταν είναι έτοιμο. Υπάρχουν, άλλα στάδια πιο πριν όπου το παιδί πρέπει να εξερευνήσει και να χαρεί!!

Τέλος, ούτε ένα παιδί όταν δεν μπουσουλάει σημαίνει ότι θα δημιουργηθούν σίγουρα δυσκολίες στη μετέπειτα ζωή του , γιατί ας μην ξεχνάμε κάθε παιδί είναι μοναδικό και διαφορετικό.

Καλή συνέχεια!!




Share:

Ένα ΝΤΕΤΟΛ ΜΛΚ μου..

Κάνω να καθαρίσω το ντουλάπι με τα ξυριστικά του άντρα μου, είχα να το ανοίξω κάτι μήνες (μη με κοιτάτε έτσι, άμα ήμουν νοικοκυρά δε θα είχα γράψει 2 βιβλία σε ένα χρόνο).

Το ντουλάπι είναι κάτω από τον νιπτήρα, σκύβω, τραβάω τους αφρούς ξυρίσματος και τις ξυριστικές μηχανές και τα άφτερ σέηβ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΔΩ..
.
ΤΙ ΝΑ ΔΩ!!!
ΕΝΑ ΝΤΕΤΤΟΛ, ΜΛΚ ΜΟΥ!! ΕΙΧΕ ΚΑΒΑΤΖΩΣΕΙ ΈΝΑ ΝΤΕΤΤΟΛ ΣΕ ΣΠΡΕΥ! ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΡΥΨΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΞΥΡΙΣΤΙΚΑ. 😑

Το παίρνω, του το πετάω μπροστά του, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, του λέω..
"Μωρό μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις" μου λέει.
"Δε ντρέπεσαι, κοτζάμ άντρας, ΔΕ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ, ΤΙ ΆΛΛΟ ΜΟΥ ΚΡΥΒΕΙΣ, ΕΧΕΙΣ ΚΡΥΨΕΙ ΚΑΙ ΚΩΛΟΧΑΡΤΑ; ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ;;;" και κάνω να ανοίξω το συρτάρι με τις κάλτσες και τα σώβρακα "ΟΧΙ ΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗ" να φωνάζει και να προσπαθεί να με σταματήσει, "ΕΧΩ ΓΚΟΜΕΝΑ, ΕΞΩΓΑΜΟ, ΚΡΥΦΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ, ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ!"
"ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΟΥΝ ΑΥΤΑ" να ουρλιάζω, "ΜΙΛΑ ΜΟΥ, ΕΧΕΙΣ ΚΑΒΑΤΖΩΣΕΙ ΚΑΨΟΥΛΕΣ ΕΣΠΡΕΣΣΟ;;;;"

Τον σπρώχνω, ανοίγω το συρτάρι και μου κόβονται τα πόδια. Είδα τη γη να γυρίζει, μαύρισαν όλα γύρω μου. Λιποθύμησα.

Όταν άνοιξα τα μάτια μου, τον βρήκα καθισμένο στο πάτωμα με τα χέρια στο πρόσωπο, να κλαίει. Δίπλα του πεσμένη, μία μάσκα.

Μια μάσκα...

Παντρεμένοι απο το 2005, κ τι δεν έχουμε περάσει μαζί. όμορφες στιγμές, δύσκολες, σε όλα μαζί, χέρι χέρι αντιμετωπίζαμε ότι ερχόταν. Κλονίστηκαν όλα. Σηκώθηκα κι έφυγα από το δωμάτιο, αφήνοντας πίσω μου έναν άνδρα κομματιασμένο, μισό άνθρωπο, να θρηνεί στα συντρίμμια της αγάπης που πρόδωσε. Ήξερε πια καλα.

Τίποτα δεν θα ήταν όπως πρώτα.

Όσο για μένα, είμαι δυνατή. Θα σταθώ στα πόδια μου. Είμαι νέα, θα ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Δεν κοιτάω πίσω. Μόνο μπροστά. Στο ντουλάπι με τις σερβιέτες, από πίσω... Που έχω καβατζώσει ένα κουτί με γάντια.

Γατάκιιιιιιι... Όταν εσύ πήγαινες, εγώ ερχόμουν! 😉 Εκεί θα φτάσουμε!?!?!? 😂 😂

#φιστίκιπουκυλαει
Από την φίλη μου Φένη 😍
Share:

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts