katarraktisvillage

Χολιγουντιανός ο φετινός ρουκετοπόλεμος στην Χίο!

Απόβαση στη Χίο ξεκίνησε αμερικανική παραγωγή θεάματος προκειμένου να καταγράψει με τεχνολογικά τηλεοπτικά μέσα αιχμής, το έθιμο του Ρουκετοπόλεμου το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, μεταξύ των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερειθιανής.


Το εντυπωσιακό στο συγκεκριμένο εγχείρημα δεν είναι ένα αλλά πολλά.

Το πρώτο και το κυριότερο είναι ότι πίσω από την κινηματογράφηση με κάμερες 360ο βρίσκεται ο Αμερικανός Σκηνοθέτης Ντάρεν Αρονόφσκι η ταινία του οποίου (Η Φάλαινα) πρωταγωνίστησε στα βραβεία Όσκαρ.
 Η ομάδα του Αμερικανού σκηνοθέτη βρέθηκε ήδη δύο φορές στη Χίο και απαρτίζονταν από 25 μέλη ενώ κατά την κινηματογράφηση, το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου και της Κυριακής του Πάσχα, συνολικά η ομάδα θα αποτελείται από 85 άτομα.

Το πλέον εντυπωσιακό όμως, είναι το γεγονός ότι, η Χίος επιλέχθηκε ανάμεσα σε 35 μέρη από όλον τον κόσμο για μία σειρά επεισοδίων που θα προβληθούν, στη μεγαλύτερη σφαίρα θεάματος στον κόσμο, που χτίζεται στο Las Vegas, τη γνωστή MSG Sphere.

Το MSG Sphere είναι μια σκηνή μουσικής και ψυχαγωγίας σε σχήμα σφαίρας που χτίζεται στο Paradise της Νεβάδας.

Το αμφιθέατρο ήταν αρχικά προγραμματισμένο να ανοίξει το 2021, αλλά η κατασκευή ανεστάλη τον Απρίλιο του 2020 λόγω διακοπής στην εφοδιαστική αλυσίδα του έργου, που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19 . Η κατασκευή συνεχίστηκε αργότερα το ίδιο έτος και τα εγκαίνια έχουν προγραμματιστεί για τον Σεπτέμβριο του 2023.

Ο χώρος σε σχήμα σφαίρας έχει χωρητικότητα 17.500 ατόμων και διαθέτει τη μεγαλύτερη οθόνη LED στον κόσμο.

Το MSG Sphere είναι εξοπλισμένο με οθόνες LED ανάλυσης 19.000 επί 13.500 που θα απλώνονται σε όλο το εσωτερικό του χώρου ενώ η οθόνη περιτυλίγματος θα έχει εμβαδόν 15.000 τ.μ..

Έτσι οι κινηματογραφιστές, απλώνοντας ένα τεράστιο δίκτυο καμερών σε όλο τον Βροντάδο, θα επιχειρήσουν να μεταφέρουν την τρισδιάστατη εμπειρία του ρουκετοπόλεμου, στην άλλη άκρη του κόσμου κάνοντας του θεατές, που θα πληρώσουν αρκετές εκατοντάδες δολάρια για να το παρακολουθήσουν, κοινωνούς ενός μοναδικού εθίμου.


«Είναι μια πολύ σημαντική παραγωγή που θα αναδείξει τη Χίο γενικότερα και όχι μόνο το συγκεκριμένο έθιμο και θα μας τοποθετήσει στο επίκεντρο ώστε το νησί μας να μπορέσει να γίνει περισσότερο γνωστό σε όλο τον κόσμο.
 Μέσα στις επόμενες ημέρες, στο ερχόμενο δημοτικό συμβούλιο θα χορηγήσουμε, εύχομαι και ελπίζω, άδεια κινηματογράφησης στην εταιρεία», ανέφερε από την πλευρά του ο αντιδήμαρχος Τουρισμού Κώστας Βεργίνας.
Share:

💙 Και το παραμύθι ξεκινά...

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα αγόρι που γνώρισε μια όμορφη κοπέλα και αγαπήθηκαν πολύ. Μετά από λίγο καιρό γεννούν ένα όμορφο παιδάκι ξεχωριστό από τα άλλα. Είχε μαζί του μια διαφορετική έκπληξη.


Στα όνειρα για τη ζωή κανείς ποτέ δεν θα συμπεριλάβει μελλοντική αναπηρία.. 

Η έλευση της αναπηρίας του παιδιού φαντάζει σαν ξαφνική φουρτούνα, σαν αστραπή σε ηλιόλουστο τοπίο. Τα ερωτήματα χιλιάδες, «αναγκαστική» αποδοχή με βίωμα οδυνηρό ξάφνιασμα, οι γονείς βυθισμένοι σε ένα απόλυτο κενό ήχων, μουδιασμένοι κινούνται σε έναν κόσμο άχρωμο, και το μόνο που κάνουν είναι σκέψεις. Τι πήγε καλά τι όχι, που έφταιξαν....

 Αυτό που μένει και στροβιλίζεται στο μυαλό τους αλλάζοντας τα όνειρά τους είναι ότι το παιδί τους είναι διαφορετικό , είναι παιδί με αναπηρία.

Αντιμετωπίζουν μία ποικιλία από συναισθήματα, αντιδράσεις και απαντήσεις οι οποίες μπορούν και φυσικά τους αλλάζουν τη ζωή. Επωμίζονται τη βαριά ευθύνη να οδηγήσουν αυτό το παιδί και να το αγαπήσουν. Μπαίνουν αυτόματα στην διαδικασία να διαμορφώσουν όλα τους τα όνειρα πριν από τον ερχομό του τώρα αλλά και μετά .Νιώθουν λύπη, ένα επιτρεπτό συναίσθημα που τους ισορροπεί ανάμεσα στην δύναμη της ψυχής τους αλλά και στα δύσκολα που συνεχώς έρχονται και είναι αντιμέτωποι.

Νιώθουν ενοχές ; Ναι πιθανόν να νιώθουν ενοχές! Παγιδευμένοι γονείς σε μια πραγματικότητα που μισούν και δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν, είναι δυνατό να νιώθουν την κατάσταση του παιδιού τους σαν τιμωρία για τους ίδιους!

Ντροπή και θυμός δημιουργούν αναρίθμητες καταστάσεις και σκέψεις που μέσα τους αλληλοσυγκρούονται προκαλώντας τους απογοήτευση.

Έντονα θυμωμένοι, συνειδητά ή ασυνείδητα για την αναπηρία που ήρθε στην ζωή τους καθώς και φοβισμένοι με το πως θα τα καταφέρουν, μπορεί να αποδυναμώνονται και να αισθάνονται πολλές φορές πολύ μικροί , ανεπαρκείς και αβοήθητοι.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους θα χρειαστεί να θρηνήσουν την απώλεια ορισμένων μεγάλων και μικρών ονείρων σχετικά με την ανατροφή καθώς θα ενσωματώνουν νέα δεδομένα και προσδοκίες.


Οι γονείς των παιδιών με αναπηρία χρειάζεται να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν ότι η ματαίωση είναι συχνά μέρος της καθημερινότητας τους.


Αυτές οι οικογένειες χρειάζονται φροντίδα από όλους μας και στήριξη από ειδικούς προκειμένου να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες που προκύπτουν. Κυρίως να τροφοδοτούνται συμμετέχοντας σε συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη όπου μαζί να βιώνουν το μοίρασμα, την αλληλοκατανόηση, τη συμπόνια, το αίσθημα ότι ο καθένας είναι μόνος του αλλά και μαζί. Τα εφόδιο που χρειάζεται να έχουν είναι εσωτερική δύναμη, πίστη, στήριξη , θέληση και ευρηματικότητα.


Ας μην ξεχνάμε όλοι μας ότι είναι άνθρωποι που σε κάνουν να νιώθεις βαθιά συγκίνηση, απέραντο σεβασμό, δύναμη... δύναμη ψυχής!

Share:

Πόνος, πολύ πόνος

Τελικά το ποιο ασφαλές ταξίδι με τρένο είναι αυτό με τον θρυλικό Μουτζούρη στις Μηλιές του Βόλου. Μια γραμμή, ναι όντως, πας μέχρι τις Μηλιές,  το γυρνάς με τα χέρια και επιστρέφει πίσω.

Πόσες μνήμες μας ξύπνησε αυτό το τραγικό γεγονός, παιδικά χρόνια, σχολικά χρόνια , φοιτητικά χρόνια, χρόνια χρόνια που περάσαμε εκεί μέσα, και ώρες πολλές ώρες , θα μπορούσα να γράφω ώρες με αναμνήσεις και καλές και κακές αλλά όχι αυτόοοοοοο, δεν κατεβαίνει ρε παιδιά, όχι δεν χωνευτέ.

Πήγα στην συγκέντρωση για τα παιδιά , λίγα άτομα, έπρεπε όλοι αυτοί που ταξίδεψαν με τρένο να ήταν εκεί, δεν ήταν, η δικαιολογία από πολλούς, το κάναν λέει κομματικό, εγώ θα πω στα κακαλα μου εάν το έκαναν κομματικό, εγώ πήγα για τα παιδιά μας πήγα γιατί δεν αντέχω αυτό το γεγονός πήγα γιατί πονάω.

Ενας φίλος μου είπε το πρωί που το συζητούσαμε , ότι είπε σε κάποιον να πάνε και του απάντησε εμείς ¨δεν έχουμε τρένα ¨.............


Και επειδή είμαι πολύ φορτισμένος δεν θα γράψω άλλα , αλλά σας παραθέτω τα παρακάτω λόγια μιας φίλης .

-Άννα  

Σε μια χώρα που ο καθένας έχει το δικό του smart phone, 

που δίνει το στίγμα του, 

που ξέρει και ξέρουν, όσοι τους ενδιαφέρει, πού βρίσκεται ανά πάσα στιγμή, 

που μπορεί, χωρίς να έχει κάποια προνομιακή θέση, να παρακολουθεί πού βρίσκονται τα αεροπλάνα και τα πλοία που ταξιδεύουν

Σε μια χώρα που καταγράφεται και παρακολουθείται, εκούσια ή ακούσια, η κάθε μας κίνηση

Σε μια κοινωνία που η καθημερινότητα και ολόκληρη η ζωή μας είναι ηλεκτρονική και ψηφιοποιημένη

Σε μια εποχή που οι τράπεζες, 

τα super markets λειτουργούν πλέον χωρίς υπαλλήλους,

οι πωλήσεις γίνονται ηλεκτρονικά, 

τα μέσα μαζικής μεταφοράς κινούνται χωρίς οδηγούς και χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση

και το πιο παράδοξο: σε μια χώρα που, απ ό,τι φαίνεται, παρακολουθούνται τα πάντα,

εκεί που πραγματικά έπρεπε να υπάρχει παρακολούθηση, δεν υπήρχε

τα τρένα λέει κινούνται τυφλά με οδηγίες σταθμάρχη! 

Αδιανόητο και απίστευτο!

έχω χρόνια να ταξιδέψω με τρένο,

νόμιζα ότι οι σταθμάρχες ήταν κομμάτι του παρελθόντος, ίσως γιατί, μια δεκαετία πριν, ένας σταθμάρχης του ΟΣΕ ήρθε με μετάταξη στην Υπηρεσία που εργάζομαι, λίγο πριν πάρει σύνταξη, και θεώρησα ότι δεν τους χρειάζονταν πια λόγω τεχνολογικής αναβάθμισης του οργανισμού.

Πίστευα ότι σταθμάρχες υπήρχαν πια μόνο ως πρόσωπα σε σκηνές από ασπρόμαυρες ταινίες

με σημαιάκι και σφυρίχτρα μέσα σε καπνούς

ή τέλος πάντων ότι, αν υπήρχαν, θα βρίσκονταν σε ένα δωμάτιο-γραφείο, περιτριγυρισμένοι από κονσόλες και υπολογιστές

Ποτέ δεν θα τους φανταζόμουν να κρατούν κλειδιά, να σημειώνουν σε τεφτέρια και να ανοιγοκλείνουν ράγες.

Ο μηχανοδηγός λέει καθοδηγείται, πάει όπου τον πάνε!

Τα μηχανήματα είναι χειροκίνητα και ελέγχονται από «έναν» άνθρωπο!

Το βασικό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας λειτουργεί χειροκίνητα, τύπου: 

-Γιάννη κλείδωσες το σπίτι; Να πάω να κλειδώσω εγώ; 

-Όχι μην πας, θα περάσει και ο Νίκος σε λίγο!

-Α, εντάξει, το αφήνω ανοικτό


Και θέλουν να μας πείσουν ότι για αυτή την κατάντια φταίει «ένας»άνθρωπος, που δεν χρησιμοποίησε σωστά ένα κλειδί!

Ανθρώπινο λάθος

Παίρνει την ευθύνη ο σταθμάρχης!

Μετά από τόσες και τόσες κυβερνήσεις που πέρασαν!


Οι εργαζόμενοι παίρνουν πάνω τους μια τεράστια ευθύνη. Σαν πως και όλοι δεν αναγκαζόμαστε από φιλότιμο να βάλουμε πλάτη για να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες μας με όλες τις ελλείψεις και όλα τα στραβά και τα παράλογα; 

Εδώ όμως παίζονται ανθρώπινες ζωές.

Αρκεί η εσωτερική υπηρεσιακή αλληλογραφία για να αναδείξει ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα;

Αρκεί μία παραίτηση;

Δύο είναι οι βασικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί της χώρας

θα μπορούσαν να τους κλείσουν

να γίνει μία μεγάλη διαμαρτυρία,

να ενημερωθούν οι ταξιδιώτες,

να πληροφορηθεί ο κόσμος για τους κινδύνους

να φτάσει η φωνή τους ακόμη και σε εμάς εδώ στα νησιά, που είμαστε αποκομμένοι από την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά ταξιδεύαμε και θα ταξιδέψουμε ξανά κάποια στιγμή με το τρένο εμείς και τα παιδιά μας

Να φωνάξουν: μην ταξιδεύετε! 

Δεν είστε ασφαλείς! 

να ξέραμε χθες αυτά που μάθαμε σήμερα εκ των υστέρων, πληρώνοντας ένα τόσο ακριβό τίμημα.

Ποιος θα άφηνε τα παιδιά του να ταξιδέψουν με το τρένο αν γνώριζε τι συμβαίνει και πώς λειτουργεί το σύστημα; 

μάλλον ρητορικό, αλλά να γνωρίζαμε

Υπήρξαμε παιδιά-φοιτητές, ταξιδεύαμε για χρόνια με κλινάμαξες, με τρένα, με άλλες ταχύτητες, σε άλλες εποχές, με άλλες τεχνολογίες. Πάντα υπήρχαν καθυστερήσεις και μικροζημιές, στάσεις στον Πλαταμώνα ή δεν θυμάμαι πού αλλού, μέχρι να περάσει ένα άλλο τρένο από την αντίθετη κατεύθυνση, που θα μας κουνούσε πάνω στις ράγες με τη ριπή του αέρα που άφηνε η ταχύτητά του. Ποτέ δεν ανησυχήσαμε, μάλλον επειδή δεν γνωρίζαμε, συνειδητοποιώ τώρα.

Πάντα θεωρούσαμε, ίσως λανθασμένα, ίσως πάλι λόγω άγνοιας, το τρένο ως το πιο ασφαλές μέσο, το πιο ρομαντικό και το πιο κοινωνικό. 

Μπορεί και να ήταν. Σήμερα ποιος μπορεί να πει το ίδιο;

Στη χώρα που όλα γίνονται ανάποδα

Στη χώρα που πρέπει να μαθαίνει με τον δύσκολο τρόπο και πάλι δεν μαθαίνει

Στη χώρα που θα έπρεπε να κυβερνούν οι ικανοί, αλλά κυβερνούν….αυτοί που ξέρουμε

Εδώ που το απλό γίνεται ακατόρθωτο. 

Το αυτονόητο δυσεύρετο 

Το άδικο δίκαιο. 

Πώς μπορούν και κοιμούνται;

Πώς ζουν με αυτό το βάρος στις ψυχές τους;

Τι λέω; Τι λέω, στον τόπο που αντί οι αιρετοί να λύνουν προβλήματα περιφέρονται και αναλώνονται σε άσκοπες και φαιδρές φωτογραφίσεις, 

την ώρα που χάνονται άδικα ζωές, 

την ώρα που οι νέοι φεύγουν για να ζήσουν, 

την ώρα που οι ηλικιωμένοι μετρούν τα ρέστα από τους λογαριασμούς για να αγοράσουν ψωμί,

την ώρα που τα χωριά μας αδειάζουν και καταρρέουν, 

την ώρα που οι οικογένειες δεν έχουν τα βασικά για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους 

κι όταν τα μεγαλώσουν με στερήσεις αλλά απλόχερη αγάπη, ούτε αυτό το πιο απλό δεν είναι ικανοί να μας προσφέρουν: μια ασφαλή μετακίνηση. 


Οι ζωές μας και οι ζωές των παιδιών μας, αποδεδειγμένα πια με τον χειρότερο τρόπο, βρίσκονται στα χέρια ανίκανων και διαχρονικά ανεύθυνων.

Και αυτοί συνεχίζουν να φωτογραφίζονται, 

να περιφέρονται, 

να αυτοθαυμάζονται και να δίνουν «συγχαρητήρια» ο ένας στον άλλο

για τις αυτονόητες υποχρεώσεις τους. Μας έχουν κάνει να σιχαθούμε τη λέξη. Έχει χάσει πια το νόημά της.

Όλοι οι υπόλοιποι μάλλον δεν κάνουμε τίποτα στη ζωή μας,

αφού δεν φωτογραφιζόμαστε επί τόπου, την ώρα της «δράσης». Σεμνότητα και σοβαρότητα στις μέρες μας ίσον ανυπαρξία 

Ένα απέραντο μπλιάχ 

για μια κοινωνία που αρέσκεται να γλύφει και να γλύφεται

για μια κοινωνία που δεν έχει βαρεθεί να γλύφει και να γλύφεται

Αηδία και θυμός! Πολύς θυμός!

Αγανάκτηση! 

Και πόνος! Πολύς πόνος! 

και πραγματικά δεν ξέρεις  πώς να σταματήσεις αυτό το «τρένο», ίσως μια λύση είναι να μην ανέβεις και να μην ταξιδέψεις μαζί τους

να μην μπεις στα «τρένα» τους

μια άλλη είναι να σταθείς μπροστά τους, με όλα τα ρίσκα

Αννα Μ

Share:

Ταλίμι και Δετός - ΜΟΣΤΡΑ 2023

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν Τυρινή Κυριακή οι αποκριάτικες εκδηλώσεις του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Ομίλου Θυμιανών με την τέλεση του εθίμου της Μόστρας αλλά και με την πραγματοποίηση του  Καρναβαλιού Θυμιανών που ακολουθεί.

Η Μόστρα Θυμιανών «κατέβηκε», ξεκινώντας από τα ξωκκλήσια του χωριού ,Άγιο Γιάννη Στενακούσσων και Άγιο Δημήτρη Χτιστών και αφού έγινε πέρασμα του εθίμου μέσα από τα νεκροταφεία, δίνοντας φόρο τιμή στους προγόνους, τα δύο Σινάφια – Αδελφάτα , χορεύοντας τον πολεμικό χορό «Ταλίμι», κινήθηκαν στο κέντρο του χωριού.



Το έθιμο της Μόστρας ολοκληρώθηκε με τον επινίκιο χορό «Δετό των Θυμιανών» και το δέσιμο των λαβάρων των συναφιών στα κάγκελα του Άγιου Ευστρατίου .
Αμέσως ξεκίνησε μεγάλη καρναβαλική παρέλαση, με εννέα άρματα και 13 θεματικά πληρώματα φτιαγμένα όλα από τα χέρια των εθελοντών μας. Ο Καρνάβαλος Πειρατής σκόρπισε το χαμόγελο του, η Χιώτισσα με τη μαστίχα ,τις λαλάδες, τη ναυτοσύνη και τις ρουκέτες της, το παιδικό άρμα Baby Shark, οι Κλόουν, ο Γυρυώνης με τα στοιχεία της φύσης, η Ανακύκλωση , το καλάθι της νοικοκυράς- νοικοκυρές σε απόγνωση- ΜΟSTRA PASS, Homo Electronicus, Mostra NTM, επίσκεψη Αράβων, Λεωφορείο ο Πόθος και Disco girl -Καυτά κορίτσια. 
Ο Dj  Γιάννης Φρονιμάκης φρόντισε τη διασκέδαση και να ανεβάσει το κέφι στους χιλιάδες επισκέπτες μας!
Ευχαριστούμε θερμά όλους τους εθελοντές και τις εθελόντριες που εδώ και μήνες χτίζουν καθημερινά και πολυδιάστατα το έθιμο της Μόστρας και το Καρναβάλι Θυμιανών, τους/τις μουσικούς της Μόστρας , τους μαχητές Βρακάδες και Πειρατές, τα πληρώματα, το 1ο και 2ο Νηπιαγωγείο Αγίου Μηνά ,το Δημοτικό Σχολείο Αγίου Μηνά, το Μουσικό Σχολείο Χίου  και τους συλλόγους  "Εκπολιτιστικό Σωματείο Καλλιμασιας Πρόοδος Καλλιμασιάς" και "Εταιρία Γονέων Ατόμων Νοητικά Υστερούντων", καθώς και τα μέλη των πολιτιστικών εργαστηρίων του ΜΈΌΘ, που συμμετείχαν στην παρέλαση.
Tους ευφάνταστους κουδουνάτους μας.
Τα Σινάφια, τους επιτρόπους και τις επιτρόπισσες του Αγίου Γιάννη Στενακούσσων και Αγίου Δημητρίου Χτιστών.
Τους κατοίκους της Κοινότητας Θυμιανών.
Τους συνδιοργανωτές μας ,Τοπική Κοινότητα Θυμιανών, Δήμο Χίου , Ν.Π.Δ.Δ Δήμου Χίου και Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου .
Το Γραφείο Τουρισμού Δήμου Χίου και τη ΔΙΑΝΟΧ.
Το Περιφερειακό τμήμα Χίου Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού,
Τη μπάντα κρουστών Brasilionico,
Το 8ο Σύστημα Αεροπροσκόπων Χίου, τους Ποδηλάτες Χίου και το ChiosRunning Σύλλογος Αθλητών Υγείας Χίου καθώς και το τμήμα τροχαίας Χίου και τη Πυροσβεστική Χίου που μας βοήθησαν στην ομαλή διεξαγωγή της Μόστρας.
Τα Τοπικά ΜΜΕ και την ΕΤ3. 
 
Όλους τους χορηγούς μας που από το 2020 περιμένουν καρτερικά  αλλά και τους νέους χορηγούς μας.
Τους επαγγελματίες που στήριξαν τις ιδέες μας και δούλεψαν ακούραστα για την εκδήλωση.
Τέλος όλους τους επισκέπτες και επισκέπτριες που μας τίμησαν με την παρουσία τους.
Μόστρα - Καρναβάλι Θυμιανων!
Και του χρόνου!
Καλή Σαρακοστή!



































































































































Share:

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts