katarraktisvillage

Ο Nικητής του Διαγωνισμού μας για το έργο τέχνης 30χ30 της Ζωγράφου-εικαστικού Ειρήνης Ανδρουτσου

Ο διαγωνισμός μας έφτασε στο τέλος.

Ευχαριστούμε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στον διαγωνισμό!!.

Ο νικητής του διαγωνισμού είναι η κ  Maria Simiakaki.

Ευχαριστούμε θερμά την κ Ειρήνη Ανδρούτσου ζωγράφο εικαστικό  για τον πίνακα που μας χάρισε για το διαγωνισμό μας. 

 Και επίσης το bestnews για την μεγάλη προβολή που μας έκανε!
Share:

Iουλιανά - Κωνσταντινάτα

Η εικόνα ίσως περιέχει: 2 άτομα, υπαίθριες δραστηριότητες
Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί εραστές κι ερωμένες …
Από τη μια ,υπάρχουν αυτοί που προσπαθούν να γίνουν εραστές/ερωμένες , αυτοί που σκέφτονται λίγο ή πολύ και από την άλλη
αυτοί που γλιστράνε στο ρυθμό του έρωτα… χωρίς σκέψη, χωρίς τεχνική, χωρίς έλεγχο, χωρίς νου. Απόλυτα παραδομένοι στη στιγμή…


Αυτοί είναι οι πραγματικοί εραστές…
Ταξιδεύουν πάνω στο σώμα ο ένας του άλλου ,( από τα ωραιότερα «ταξίδια» αυτό ) , απολαμβάνοντας το ,σπιθαμή προς σπιθαμή. Δεν σκέφτονται, δεν αναρωτιούνται: άραγε είμαι καλός /ή ; Άραγε θα ευχαριστηθεί ή ο/η προηγούμενοι ερωτικοί σύντροφοι ήταν καλύτεροι ;
Ανασφάλειες, φρένα, στεγανά , στερεότυπα , μυαλουδίλα.... όλα έξω…
Οι πραγματικοί εραστές δεν έχουν προδιαγραφές στον έρωτα. Στέφουν τη Μυρωδιά και την Αφή βασίλισσες των Αισθήσεων και αφήνουν τα χέρια τους να κυλήσουν πάνω στο σώμα, να νιώσουν τον παλμό, το ξεσήκωμα του… μετά βάζουν στο ερωτικό παιχνίδι τα χείλη, τη γλώσσα… όλο τους το σώμα συμμετέχει οργασμικά…
Σε κάθε κίνηση , τίναγμα του κορμιού , αντιλαμβάνονται από τις δονήσεις που συμβαίνουν μικρές ή μεγάλες το βαθμό του ερωτισμού που αναδύεται εκείνη τη στιγμή και παραδίνεται ολοκληρωτικά σε αυτούς . Ο άντρας παρασύρει τη γυναίκα και η γυναίκα με τη σειρά της παρασύρει τον άντρα σε ένα ατελείωτο οργασμικό ταξίδι…
Χωρίς βιασύνη… Χωρίς σκοπό…
Χάνοντας χώρο και το χρόνο οι «εραστές» δεν κινούνται με στόχο… στο μυαλό τους δεν υπάρχει η εκσπερμάτιση… δεν τους αφορά ένα απλό άδειασμα υγρών… Τους αφορά μόνο η στιγμή της Ένωσης των σωμάτων και το που μπορεί αυτή να τους φτάσει…
Σπάνε τα σύνορα… Υπάρχει μόνο η έκσταση που τους παρασύρει σε ένα μ ο ν α δ ι κ ό οργασμό όπου κάθε κύτταρο δονείται στο ρυθμό μιας νεκρανάστασης δευτερολέπτων .
Την υπέροχη εκείνη στιγμή που τα μάτια .. συναντιούνται .
Αν θες να είσαι “εραστής” «ερωμένη» , δε σκέφτεσαι κι αρχίζεις να απολαμβάνεις… Δεν προσπαθείς να αποδείξεις… Δεν προσπαθείς να γίνεις ο/η καλύτερος… Δε συγκρίνεις και Δε συγκρίνεσαι… Δεν επαναλαμβάνεσαι στα λόγια σου στις κινήσεις σου…
Τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Κάτι που άρεσε μέχρι χθες σε μια γυναίκα ή άντρα δεν σημαίνει ότι θα τους αρέσει και σήμερα, τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό…
Είναι ένας άλλος άνθρωπος, ένα άλλο σώμα. Ένας καινούργιος ρυθμός θα γεννηθεί ανάμεσά σας που αν α φ ε θ ε ί ς σε αυτόν δεν μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων που μπορεί να σε ταξιδέψει…
Σπάσε τα σύνορα πρώτα στο μυαλό σου και μετά ανάμεσα σας…
Οι τεχνικές είναι καλές , μέχρι ενός σημείου , σε οδηγούν σε “μονοπάτι” , τύπου manual .
Όταν όμως εξοικειωθείς μαζί τους τότε χρειάζεται κι αυτές να στις σπάσεις. Να βρεις άλλες , πιο σύνθετες και παραλλαγές των παλαιών .. Βάζεις άρα το μυαλό να σκεφτεί , να βρει , να μπει σε διαδικασία ..
Στον έρωτα , δεν ακολουθούμε εγκεφαλικές διεργασίες... Ειναι ένστικτο και μόνον αυτό ..
… Ένας οργασμικός άνθρωπος , που απολαμβάνει το κάθε τι στη ζωή του και η ερωτική πράξη γίνεται ένα τελετουργικό αλλιώτικο ..
Share:

Παιχνίδια με νερό: Διασκεδάστε με τους μικρούς σας φίλους

Η ζέστη έχει αρχίσει και δεν αντέχεται πια,
                                                                                           

άραγε υπάρχουν κόλπα για να δροσιστούμε και να διασκεδάσουμε με τους μικρούς μας φίλους;;

Η απάντηση είναι ναι!!
Φαντασία χρειάζεται!!
Πάμε να δούμε κάποιες απλές δραστηριότητες:


Λάστιχο στην αυλή: Πάρτε το λάστιχο και παίξτε μπουγέλο με τα παιδιά σας!! Το σπίτι είναι μια ανάσα, μπορείτε να αλλάξετε άμεσα τα ρούχα σας

Μικρές πισίνες: Είναι μια όαση για τους μικρούς μας φίλους αλλά μπορεί να γίνει και για εμάς τους μεγαλύτερους, ας γίνουμε πάλι παιδιά

Ψάρεμα: Πάρτε πλαστικά ψάρια με γατζάκια, πλαστικά καλάμια γεμίστε την μπανιέρα και ψαρέψτε!!

Πλύσιμο του αυτοκινήτου: Σφουγγάρια, λεκάνες και γρήγορα πηγαίνετε να πλύνετε το αυτοκίνητο όλοι μαζί! Μια δραστηριότητα που πέρα από διασκέδαση θα εμφυτεύσει και την ευθύνη.

Βαψτε τα παγάκια: Πάρτε νερομπογιές και βάψτε παγάκια μαζί με τα παιδιά σας, μια διασκεδαστική δραστηριότητα που βοηθάει τα παιδιά και στη λεπτή κινητικότητα.

Νεροπίστολα: Γεμίστε τα και αρχίστε τη μάχη!!! Τα αγοράκια ειδικά ξετρελαίνονται!!!


Volley:
Γεμίστε μπαλόνια με νερό και παίξτε volley με στόχο να μην πέσει το μπαλόνι!!

Καλή σας διασκέδαση!!!


Share:

Είναι το γλυκό του καλοκαιριού και όχι μόνο

 Είναι το γλυκό του καλοκαιριού και όχι μόνο: Εύκολος σοκολατένιος και νηστίσιμος κορμός με μπισκότα και λικέρ μαστίχα!

Ο κορμός με μοναστηριακό λικέρ μαστίχα είναι ιδανική επιλογή για την περίοδο νηστείας

Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι:

-250 γρ. βιτάμ νηστίσιμο
-250 γρ. ζάχαρη άχνη
-100 γρ. κακάο ή λιωμένη κουβερτούρα
-200 γρ. νηστίσιμα μπισκότα
-1/2 φλ. λικέρ με μαστίχα Χίου
-1 φλ. ψιλοκοπανισμένη αμυγδαλόψιχα

Εκτέλεση:

1. Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη στο μίξερ για 3 λεπτά. Προσθέτουμε το κακάο ή την κουβερτούρα και συνεχίζουμε για λίγο το χτύπημα.

2. Σε μπολ τεμαχίζουμε τα μπισκότα και τα ραντίζουμε με το λικέρ.

3. Ρίχνουμε το μίγμα που χτυπήσαμε στο μίξερ μαζί με την αμυγδαλόψιχα και ανακατεύουμε καλά.

4. Σε λαδόκολλα αλειμμένη με λίγο βούτυρο αδειάζουμε το γλυκό και το τυλίγουμε. Μπορούμε να το βάλουμε και σε φόρμα μακρόστενη του κέικ.

5. Το βάζουμε στην κατάψυξη για τουλάχιστον 2 ώρες.


https://www.vimaorthodoxias.gr/

Share:

Ο έρωτας κάθε κόρης είναι ο πατέρας της.

Im A Daddys Girl Quotes. QuotesGram
Και 15 λεπτά πριν της 12μ.μ, πριν αλλάξει ημέρα, πριν φύγει η μέρα του πατέρα του μπαμπά, το μικρό μου bloggeraki μου στέλνει να ανεβάσω άρθρο. 
Το διαβάζω και συγκινήθηκα τόσο πολύ που πραγματικά σκέφτηκα, μακάρι και η δικιά μου κόρη σε λίγα χρόνια να με σκέφτεται έτσι, μακάρι και όλες οι κόρες να σκέφτονται έτσι, αρκεί βέβαια να έχεις σαν πατέρας, κάνει πολλά από τα παρακάτω! 

Σήμερα θα γράψω για σένα, για σένα που με μεγάλωσες, που ακόμη και τώρα με μεγαλώνεις. Για την ακρίβεια μαζί μεγαλώνουμε, εσύ μαθαίνεις δίπλα μου το ρόλο του πατέρα κι εγώ το ρόλο της κόρης. 
Εντάξει το παραδέχομαι, είσαι καλύτερος από εμένα σε αυτό, ίσως γιατί εσύ γεννήθηκες  λες κι ήσουν πάντα έτοιμος να γίνεις μπαμπάς.
 Ήξερες, πριν ακόμη μάθεις, πως θα είμαι κόρη. Μια κόρη που ο μοναδικός άνθρωπος που δεν μπορεί να μιλήσει γι’ αυτόν, χωρίς να συγκινηθεί, είσαι εσύ. Όταν μιλάω για εσένα, βουρκώνω κι η φωνή μου τρεμοπαίζει.
 Δεν μπορεί το σώμα μου να διαχειριστεί τόση αγάπη, μπαμπά. Είναι που σε θαυμάζω όσο κανέναν, γιατί εγώ σε είδα απ’ τα ψηλά να πέφτεις  στα χαμηλά κι από εκεί ξανά να ανεβαίνεις πάλι. Είναι που όταν σε είδα αγκαλιά με τον πάτο δε φοβήθηκες, αλλά το πάλεψες και νίκησες, μπαμπά. Νίκησες τους κακούς, τους κακοπροαίρετους, τους δήθεν, τους ψεύτικους ανθρώπους και τους απομάκρυνες απ’ τη ζωή σου.
 Δεν έμοιασες ποτέ σε εκείνους κι αποστασιοποιήθηκες με έναν μοναδικό τρόπο που μόνο εσύ καταφέρνεις.
 Είσαι εσύ που δεν κοιμάσαι αν δεν ξέρεις πως γύρισα σπίτι, είσαι εσύ που δε με αφήνεις να ανεβαίνω σε μηχανάκια, εσύ που μου έμαθες να μαγειρεύω και να εκτιμάω το καλό φαγητό. 
Εσύ που μια ζωή με πηγαινοέφερνες, λες κι είσαι ο σοφέρ μου, εσύ που στηρίζεις τις επιλογές μου, εσύ που με έμαθες να μη με νοιάζει ο κόσμος.
 Εσύ που μπροστά μου με λες ξινή και πεισματάρα, εσύ που μου έμαθες την καλή ζωή και πριν ζητήσω το οτιδήποτε, είχες φροντίσει να το έχω ήδη μπροστά μου. 
Εσύ που με παινεύεις σε όλους όταν δεν είμαι παρούσα. Εσύ που καταβροχθίζεις ένα κιλό παγωτό στην καθισιά σου, εσύ που γυμνάζεσαι και τρως υγιεινά, εσύ που λατρεύεις τα ταξίδια με το αμάξι κι αγαπάς τη θάλασσα. 
Εσύ που μου έμαθες τον χορό και τη μουσική και που για χάρη σου έτρεχα να πάρω πτυχία Γερμανικών. 
Που με έκανες να βλέπω αγώνες τένις, μπάσκετ, να ξέρω τι είναι το offside και πώς μια είναι η ομάδα.
 Είσαι η πρώτη μου λέξη, είσαι εκείνος ο ψηλός, κούκλος, εβδομηντάρης, με δυο μάτια γαλάζια. Εκείνος ο άνετος, ο ψύχραιμος που τα έχει ζήσει όλα στη ζωή του. Που μπορεί να κρατήσει μόνος του παιδιά, σκυλιά, μαγαζιά, την ώρα που οι άλλοι πελαγώνουν.
 Εκείνος με τις νέες αντιλήψεις και τις παλιές αρχές. Που αγαπά κι εκτιμά τόσο τις γυναίκες. Είσαι ο μπαμπάς, που οι φίλες μου ζηλεύουν.

Εγώ θυμάμαι ακόμη εκείνα τα σαββατοκύριακα που κούρνιαζα πάνω σου και βλέπαμε παιδικά.
 Τότε ξάπλωνα ήρεμη στην αγκαλιά σου, μπαμπά, τώρα το μυαλό μου το βομβαρδίζουν συνεχώς σκέψεις.
 Μου έμαθες να μη λυγίζω, με έκανες να πιστέψω πως είμαι δυνατή. 
Το πάθημα να μου γίνεται μάθημα, να αγαπάω πολύ και βαθιά.
 Να στέκομαι στους ανθρώπους και να διώχνω μακριά ό,τι με πληγώνει κι αυτό θα κάνω, μπαμπά.

 Και να σου πω κι ένα μυστικό; Πάντα αυτό που μου λες εσύ κάνω, εντάξει σχεδόν πάντα, κι ας τσακωνόμαστε πολύ κι ας κάνουμε μούτρα σαν εγωιστές.
 Έτσι είναι άλλωστε οι μεγάλοι έρωτες και να ξέρεις όποιος και να έρθει στη ζωή μου, εσύ θα είσαι πάντοτε το λιμάνι μου.
 Σε εσένα πάντα θα γυρνώ, γιατί εσύ είσαι το βήμα μου. 

Συγγνώμη για όλες εκείνες τις φορές που σε στεναχώρησα, δεν το ήθελα.
Μπαμπά, σ’ αγαπώ…

Υ.Γ από τον διαχειριστεί του kataraktisvillage .Κοριτσάκι σου εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσεις έτσι σε ότι κάνεις, και είμαστε πολύ τυχεροί, όλοι η ομάδα του blog που σε έχουμε μαζί μας



Share:

Έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Βλαδίμηρου Κοκκινάκη, Έλληνα ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης

Περήφανος πρέπει να είναι ο καλός μας φίλος Δημήτρης Κοκκινάκης, ο Μέτρ της πασίγνωστης καραμέλας dyo dyo στην Χίο , και επίσης πρόξενος της Ιταλίας!
Μιας και η συγγένεια είναι κάτι αξιοθαύμαστο της οικογένειας Κοκκινάκη.

Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του ελληνικής καταγωγής πιλότου και ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης Βλαδίμηρου Κοκκινάκη, στολίζει από την Πέμπτη 25 Ιουνίου 2020, την πόλη Ανάπα της Νότιας Ρωσίας και συγκεκριμένα το χώρο του αεροδρομίου, μια ιστορική αποικία των Ελλήνων στον Εύξεινο Πόντο.
Μάλιστα εδώ και ένα χρόνο το αεροδρόμιο της Ανάπας, μετά από διαδικτυακή ψηφορορία, ονομάστηκε σε αεροδρόμιο «Βλαδίμηρος Κοκκινάκης», φέροντας την υπογραφή του Προέδρου της Ρωσίας Βλ. Πούτιν.
ANAPA.ROSIA.KOKKINAKHS.25.6.2020 3


Αξίζει να σημειώσουμε ότι στη συλλογική μνήμη των κατοίκων της Σοβιετικής Ένωσης ο Βλαδίμηρος Κοκκινάκης, με καταγωγή από τη Χίο αλλά και τα Χανιά, ως ήρωας, αφού είχε πιλοτάρει 62 διαφορετικούς τύπους αεροσκαφών, κατέχοντας μάλιστα 22 παγκόσμια ρεκόρ. Στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, κατάφερε να συνδυάσει το έργο του πιλότου δοκιμών, με αυτό του επικεφαλής της υπηρεσίας δοκιμών πτήσεων της Σοβιετικής Αεροπορίας.

Ο Βλαδίμηρος Κοκκινάκης, έκανε πτήσεις μέχρι και την ηλικία των 60 χρόνων και πήρε δύο φορές τον τίτλο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης για δοκιμές πτήσεων. Κατέκτησε επίσης έξι φορές το βραβείο Λένιν και τέσσερις φορές το αστέρι του Κόκκινου Στρατού, καθώς και άλλες πολλές διακρίσεις.


Κατά τη διάρκεια της τελετής των αποκαλυπτηρίων της της προτομής του Βλαδίμηρου Κοκκινάκη χαιρετισμό απηύθην εκπρόσωποι των αρχών, αλλά και των Ελλήνων της περιοχής.


Γραπτό χαιρετισμό απηύθυνε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών κοινοτήτων στη Ρωσία, Ιβάν Σαββίδης.

ANAPA.ROSIA.KOKKINAKHS.25.6.2020 5                 


ANAPA.ROSIA.KOKKINAKHS.25.6.2020 1


Ευχαριστούμε τους φίλους μας του efxinospontos.gr για την ειδοποίηση!

Και για όποιον γνωρίζει και Ρώσικα εδώ


 

Share:

Ας κρατήσουμε ζωντανό τον μύθο. Ας εμπιστευτούμε τη Φύση, την Ιστορία και την Ένωση Μαστιχοπαραγωγών.

Διαβάζω για μια ακόμη φορά δημοσιεύματα - φωτοβολίδες στον τύπο για τη μαστίχα Χίου και τους κινδύνους που διατρέχει από τους γείτονές μας και προσπαθώ να σκεφτώ λογικά και απλοϊκά.
Ίσως συλλογίζομαι λάθος,αλλά εντάξει, προσπαθώ.


Η εικόνα ίσως περιέχει: δέντρο, φυτό, υπαίθριες δραστηριότητες και φύση

Από την αρχαιότητα μια μαστίχα ήταν γνωστή:
η pistacia lentiscus var chia.
Η Ιωνία υπήρξε για αιώνες ελληνική.
Η Ερυθραία και η Χίος υπήρξαν για χρόνια χώροι εκμετάλλευσης της ίδιας οικογένειας ηγεμόνων.

Δεν θα μπορούσαν τότε να καλλιεργήσουν στα ιωνικά παράλια τα δέντρα που έβλεπαν να υπάρχουν στη Χίο και παρήγαγαν μαστίχα;

Σχίνοι φύονται σε όλη τη Μεσόγειο, λένε οι γνωρίζοντες.
οι ιδιότητες της μαστίχας ήταν γνωστές αιώνες νωρίτερα.
Όμως οι Γενοβέζοι στην Ερυθραία εκμεταλλεύονταν τα στυπτορυχεία και στη Χίο τις ρητίνες, μαστίχα και τερεβυνθίνη.

Και πες εντάξει, οι Γενοβέζοι δεν το επιχείρησαν.
τι ήξεραν άλλωστε αυτοί από εμπόριο και επιχειρήσεις, μήπως είχαν εταιρία που εκμεταλλευόταν τη μαστίχα;

Τέσσερις αιώνες τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατοριας ήταν η Χίος. Στενή η σχέση των δυο πλευρών. Κοσμος πήγαινε και ερχόταν με τα καΐκια. Μετεγκαταστάσεις πληθυσμών.
Ξεχωριστή θέση με προνόμια τα μαστιχοχώρια λόγω της μαστίχας για αιώνες. Ούτε αυτοί δεν σκέφτηκαν την καλλιέργεια του δέντρου απέναντι;
Δεν θα μπορούσαν ή δεν θα είχαν δοκιμάσει να φυτέψουν χιώτικα ή να καλλιεργήσουν τα φυτά που ήδη υπήρχαν στην μικρασιατική ακτή του Αιγαίου;
Ό,τι μπορούσαν να πράξουν, λογικά θα το είχαν πράξει.
Λέτε να περίμεναν το Μουσείο Μαστίχας για να μάθουν;
(Τι άλλο θα ακούσουμε;).

Οι ειδικοί και πάλι λένε ότι παίζει ρόλο και το μικροκλίμα.
Βλέπεις στα ραντάρ τον καιρό, που συμπτωματικά είναι ραντάρ της Σμύρνης, μια και ως γνωστό «ανήκομεν εις την Ανατολήν», τουλάχιστον μετεωρολογικά,
και εκεί που λες: Παναγιά μου, θα πνιγούμε με το σύννεφο που έρχεται, άλλα σύννεφα φεύγουν βόρεια και άλλα νότια και ενώνονται ξανά πάνω από τη χερσόνησο της Ερυθραίας. εκεί γίνεται κατακλυσμός και εδώ λέμε το νερό νεράκι.

Και ερχόμαστε στο επίμαχο.
Ο Δήμος του Τσεσμέ κάνει την προσπάθειά του.
Μπορεί να παράξει και ίσως ήδη παράγει μία ρητίνη.
Υπάρχει περίπτωση ποτέ αυτό που θα παράξει να είναι Μαστίχα Χίου;
Προφανώς όχι, εκτός και αν ο Τσεσμές ονομαστεί Ανατολική Χίος.

Εξάλλου η Μαστίχα Χίου δεν είναι μόνο ένα προϊόν.
Η μαστίχα Χίου είναι ο πολιτισμός του νησιού, είναι η άυλη πολιτιστική κληρονομιά του,
που υπάρχει ζωντανή σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας των νοτιοχώρων.

Όλα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Μαστίχα Χίου θα πρέπει να την ονομάσουν για να την πουλήσουν, Μαστίχα Τουρκίας δεν θα αγόραζαν ούτε οι ίδιοι οι ανατολίτες, τόσο βαθειά που είναι ριζωμένη στην κουλτούρα τους η Μαστίχα Χίου.

Κι ύστερα, μπορεί στην Τουρκία να βρίσκεις μαϊμούδες όλων των γνωστών οίκων, δεν άκουσα η Gucci ή η Burberry’s να έπεσαν έξω, επειδή οι συντοπίτισσές μας αγοράζουν μαϊμούδες τσάντες στα παζάρια της Σμύρνης.

Η πραγματικότητα ξεπερνιέται.
Ο μύθος ποτέ.
Και η μαστίχα της Χίου είναι ο μύθος της.
Είναι η Ιστορία της και η ιστορία του τόπου.
Η μαστίχα της Χίου είναι πρωτίστως μία επιλογή της φύσης,
μα είναι και ο κόπος αιώνων των μαστιχοπαραγωγών της νότιας Χίου και οι άοκνες προσπάθειες της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών,
που κατάφεραν να φτάσουν ψηλά το brand name Μαστίχα Χίου.
Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.

Θα ήθελα επιτέλους να δημοσιευτεί μία αισιόδοξη είδηση για την πορεία της μαστίχας και να μη βγει κάποιος εξυπνάκιας να γράψει: καλά όλα αυτά, αλλά ο μαστιχοπαραγωγός τι κερδίζει;

Θα ήθελα επιτέλους να γραφτεί κάτι για τις προσπάθειες που κάνουν οι γείτονες μας και να μη βγει κάποια κυρία, -από αυτές τις μαρκομανείς που ψωνίζουν τις μαιμουδες στα παζάρια και γι αυτό όχι τυχαία πάντα μία κυρία τα γράφει- να πει:
χρόνια εμείς τους τα λέγαμε, μα δεν άκουγαν.

Κακώς, δεν σας άκουγαν. Έπρεπε να σας ακούσουν και να σας αναθέσουν έργο, όταν πηγαίνετε απέναντι για ψώνια, αντί να προσπαθούν να πιστοποιούν και να κατοχυρώνουν.

Έλεος!
Ας σταματήσουμε να αναζητούμε τους εχθρούς της μαστίχας στα απέναντι παράλια.
Ας τους αναζητήσουμε μεταξύ μας: στον λαθρέμπορο συγχωριανό ή γνωστό μας.
Στον εξυπνάκια φυτωριούχο που θα πουλούσε ακόμη και τη μάνα του για το κέρδος.
Στις κυρίες που πηγαινοέρχονται με τα καραβάκια για ψώνια κλπ απέναντι, αλλά οι αναρτήσεις τους είναι φουλ στην πατριδολατρεία.
Μα κυρίως ας σκεφτούμε ο καθένας τον δικό μας ρόλο σε όλη αυτή τη διαδικασία.

Ας κρατήσουμε ζωντανό τον μύθο.
Ας εμπιστευτούμε τη Φύση,
την Ιστορία και
την Ένωση Μαστιχοπαραγωγών.
Και οι τρεις ξέρουν τι κάνουν, ακόμη κι αν εμείς δεν ξέρουμε.


Αννα 

Μισσαϊλίδου
Share:

μπαμπάδες,μπαμπάδες,μπαμπάδες

Αφιερωμένο σε όλους τους μπαμπάδες
Η Γιορτή του πατέρα είναι ετήσια κινητή εορτή προς τιμήν του πατέρα, των πατρικών δεσμών και γενικά της επιρροής από τους μπαμπάδες στην κοινωνία. Στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες παγκοσμίως γιορτάζεται κάθε χρόνο την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.


Είναι η Γιορτή σχέσης: Μπαμπά – παιδιού… Αφορά την πατρότητα γενικά και την συνεισφορά των μπαμπάδων στο κοινωνικό σύνολο. «Η Γιορτή του Πατέρα», είναι εξίσου σημαντική με αυτή της μητέρας. Στην κοινωνία μας, κάποιες φορές, οι μπαμπάδες περνούν σε δεύτερη μοίρα…
Η αγάπη του πατέρα

Η αγάπη του πατέρα διαφέρει από αυτήν της μητέρας «ποιοτικά». Δηλαδή, οι πατεράδες «αγαπούν πιο επικίνδυνα». Ο πατέρας δημιουργεί με το παιδί του μια σχέση τελείως διαφορετική από την αντίστοιχη με τη μητέρα. Η επικοινωνία των μπαμπάδων με τα παιδιά τους είναι ιδιαίτερη και μοναδική. Παίζουν διαφορετικά, συζητούν διαφορετικά… ακουμπάνε τα παιδιά τους διαφορετικά, «παλεύουν» με τα παιδιά. Οι μπαμπάδες χτίζουν εμπιστοσύνη με τα παιδιά τους. Είναι αυτοί που συνήθως προτρέπουν τα παιδιά τους να «παίξουν» με τα όρια τους, να νιώσουν ελεύθερα από κάθε μορφή φόβου και συστολής. Η σωματική αυτή επικοινωνία με ένα μαγικό τρόπο μπορεί να «ξεκλειδώσει» οποιαδήποτε ψυχοκινητική συστολή και να συνδέσει το σώμα με το μυαλό, τη ψυχή με το σώμα.

Φέτος η γιορτή πέφτει Κυριακή, 21 Ιουνίου 2020.

Τι είναι η γιορτή του πατέρα;

Για μένα πρέπει να τον τιμούμε όπως και την μητέρα! Ο πατέρας… ο πραγματικός, είναι ο άνθρωπος που στέκεται δίπλα μας στις χαρές,στις δυσκολίες, στον πόνο μας, μας προστατεύει… και μας κάνει να νοιώθουμε σιγουριά και ασφάλεια στην αγκαλιά του. Μας δίδαξε πώς να είμαστε δυνατοί, ανεξάρτητοι, δημιουργικοί και να μην έχουμε κανέναν ανάγκη.

Μπαμπάδες είναι όλοι όσοι μεγαλώνουν τα παιδιά με αγάπη και φροντίδα. Αυτοί που παραμερίζουν τον χρόνο τους, τα χόμπι τους, τη διασκέδασή τους… Προτιμούν να βλέπουν παιδικά αντί για μπάλα και κινούμενα σχέδια αντί έργα επιστημονικής φαντασίας…

Μας έκανε να πατάμε γερά στα πόδια μας! Να κάνουμε σκανταλιές… να παίζουμε σαν μικρά παιδιά… μέχρι και να μας συμβουλεύει στα ερωτικά μας…!

Για εμάς τα κορίτσια, είναι ο πρώτος μας έρωτας ενώ για τα αγόρια ο καλύτερος τους φίλος!!!

Εκείνοι που μας μεγάλωσαν, μας στήριξαν σε κάθε μας βήμα.

Υπάρχουν βέβαια και οι μανάδες, οι παππούδες, θείοι, νονοί, δάσκαλοι που προσπαθούν να αναπληρώσουν τον μπαμπά που δεν υπάρχει…

Όλοι έχουμε την ανάγκη από έναν μπαμπά, μικροί και μεγάλοι. Όλοι έχουμε ανάγκη αυτή την αίσθηση της ζεστασιάς.

Υπάρχουν μαμάδες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους και φροντίζουν να μην τους λείψει τίποτα.

Υπάρχουν και μπαμπάδες που μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους και φροντίζουν να μην τους λείψει τίποτα, όπως οι μαμάδες.



Είναι μία γιορτή για όλα τα παιδιά, μικρούς και μεγάλους που έχουν πατέρα, αλλά και αυτά που έχουν χάσει τον πατέρα τους και προσπαθούν να τον κρατήσουν ζωντανό μέσα τους. Όλοι έχουμε πατέρα, ακόμα κι αν δε ζει ή βρίσκεται κάπου μακριά…

Είτε έχουμε πάτερα εν ζωή είτε όχι, μας δίνεται η ευκαιρία να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε εκείνες τις φορές που κοιταζόμασταν με το πατέρα μας στα μάτια, εκείνες που μιλούσαμε, που κάναμε χαζά αστεία, παιδικά, που παίζαμε μπάλα, που τσακωνόμασταν λες και ήμασταν συνομήλικοι!!!
Ευχαριστώ μπαμπά!

Ένα ευχαριστώ για τους μπαμπάδες που δουλεύουν όλη μέρα… για τους μπαμπάδες που δουλεύουν σε 2 και 3 διαφορετικές δουλειές για να ανταπεξέλθουν… στους μπαμπάδες που θαλασσοπνίγονται και χάνουν χρόνο από την ζωή των παιδιών τους για να τα έχουν όλα… σε αυτούς που κάνουν επικίνδυνα επαγγέλματα… στους μπαμπάδες που παίρνουν συνέχεια μεταθέσεις και όταν γυρνάνε σπίτι τους δεν ξέρουν πώς να το πουν στα παιδιά τους… στους μπαμπάδες που απολύθηκαν και ψάχνουν απεγνωσμένα για δουλειά για να έχουν φαγητό τα παιδιά τους… στους μπαμπάδες που θυσιάζονται καθημερινά… στους μπαμπάδες που στηρίζουν τις επιλογές των παιδιών τους… σε αυτούς που δεν άκουσαν ποτέ ένα σε αγαπώ και ακούν γκρίνια που λείπουν όλη μέρα από τα σπίτια τους… στους μπαμπάδες που βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού… σε αυτούς… που προτίμησαν και επέλεξαν να παντρευτούν και να στηρίξουν την επιλογή της μητέρας να κρατήσουν το παιδί… ένα μεγάλο ευχαριστώ που θέλησαν να κάνουν κάποιες γυναίκες μανάδες.



Και έχουν πάρει το ρίσκο και την ευθύνη να μεγαλώσουν εσάς τα παιδιά με αγάπη, στοργή και ασφάλεια…

Όπου λοιπόν και αν βρίσκεστε, πάρτε τον ένα τηλέφωνο να του ευχηθείτε, πηγαίνετε να τον συναντήσετε και κάντε τον μια αγκαλιά. Ζητήστε ένα συγγνώμη, πείτε στον πατέρα σας πόσο πολύ τον θαυμάζετε και πόσο ευγνώμονες είσαστε για όλα αυτά τα ψυχικά και συναισθηματικά εφόδια που σας χάρισε και συνεχίζει να σας χαρίζει. Κι αν δεν μπορείτε δεν πειράζει, εκείνος… το ξέρει!

Share:

Πρώτη έκθεση για την Χίο! Δύο Καλλιτέχνες!!

 Ευχάριστο αυτό!! Είναι η πρώτη νομίζω έκθεση μετά την πανδημία, όπως και να έχει δυο καλλιτέχνες θα μας παρουσιάσουν τα έργα τους.

Παρότι οι συνθήκες των εκθέσεων αλλά και των εγκαινίων έχουν αλλάξει λόγω του ιού, αυτή την Κυριακή ( 21/06/20)  στις 19:00 το απόγευμα, θα ξεκινήσει και επίσημα η συνέκθεσή.
 Ο κ Evis Cristou με τον k Ηλία Λυκουρίνα.
Η έκθεση θα γίνει στον εξωτερικό χώρο του Περιβολιού του Οδυσσέα. ( Αυλή του Citrus) στον Κάμπο.
Ο Ηλίας Λυκουρίνας εκθέτει ζωγραφικά έργα και o κ Χρήστου παρουσιάζει ένα μέρος από την ενότητα ψηφιδωτών με τίτλο "γραμμές ζωής" που δημιουργήθηκαν μέσα στην περίοδο του υποχρεωτικού εγκλεισμού...
 Η έκθεση θα διαρκέσει ένα μήνα και ο χώρος του Περιβολιού είναι ανοιχτός από το πρωί έως το βράδυ συνεχόμενα και καθημερινά.

 Γι' αυτό λοιπόν, μασκούλες, γαντάκια και καλή μας αντάμωση μας εύχεται ο κ Χρήστου!!

Share:

Διαγωνισμός για ένα έργο τέχνης 30χ30 της Ζωγράφου-εικαστικού Ειρήνης Ανδρουτσου

Σκέψεις που γεννιούνται... βλέποντας τον πίνακα της Ειρήνης Ανδρούτσου
Σκέψεις που γεννιούνται για τον Αθλητισμό στις μέρες του κορωνοϊού… βλέποντας τον πίνακα της ζωγράφου Ειρήνης Ανδρούτσου. Ετσι ξεκινούσε το άρθρο ......

Στις μέρες της κορονωαπαγόρευσης , έπεφταν βροχή τα ιντερνετικά μηνύματα, και νέα και αρχαία και γνώμες και και και.

Βρήκαμε φίλους παλιούς, κάναμε νέους και γενικά είμαστε στο κλικ κλακ.
Με την Ειρήνη μιλούσαμε περιστασιακά από όταν εγκατέλειψε το Νησί το 2017 και πήγε με μετάθεση στην Αθήνα.
Στεναχωρηθήκαμε πολλά άτομα, η Ειρήνη ήταν η ψυχή μας, ήταν η ατάκα μας, χωρίς Ανδρούτσου πρόβα δεν κάνουμε.
Εγώ την γνώρισα στον Σύλλογο ποντίων που ερχόταν και μάθαινε ποντιακά, ( Παραδοσιακή Μουσική και χορό τα λατρεύει) λόγου ύψους μπαίναμε συνήθως δίπλα διπλά . Κάναμε τρελές χορευτικές φιγούρες!!
Σαν ζωγράφο την έμαθα όταν η μικρή μου πήγε στα εργαστήρια του Ομηρείου της Χίου και την είχε δασκάλα στην ζωγραφική!
Σαν φίλη αυτό που μου έχει μείνει είναι όταν μια φορά είχε πάει στην Θεσσαλονίκη μου έφερε ένα τσουρέκι (αγώνας δρόμου για να το προλάβει!!) που της ζήτησα τελευταία στιγμή πριν μπει στο Αεροπλάνο!!!

Άλλες καλές στιγμές ήταν που είχε κανονίσει να φύγει εκτός Χίου, και ξαφνικά λέγαμε, εεε τον Μάρτιο πχ θα έχουμε χορευτικό, είτε ποντιακά είτε παραδοσιακά , ήταν σαν να την χτύπαγε κεραυνός, γιατί ξαφνικά θυμόταν ότι είχε κλείσει εισιτήρια να πάει σε διακοπές σε φίλου σε εκθέσεις κτλ κτλ και προσπαθούσε να τα καταφέρει και να χορέψει και να προλάβει την πτήση και μου έλεγε ωχ Αστέριε τι θα κάνω;;; να φύγω με την φορεσιά;; και μας έπιαναν τα γέλια!!

Στην Χίο είχε ζωγραφίσει σχεδόν παντού, σχολεία, πάρκα, δωμάτια κτλ.

Εδώ και μέρες όμως διάβασα ένα άρθρο της Χρύσας Σαραντοπούλου για την εικαστικό Ειρήνη Ανδρούτσου και ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που με έβαλε σε σκέψεις και έτσι είμαι τώρα εδώ και κάθομαι και σας γράφω.

Η καταγωγή της είναι από της Οινούσσες, είχε 7 χρόνια σε σχολεία της Χίου και στο Ομήρειο πνευματικό κέντρο.
Έχει τελειώσει την σχολή καλών τεχνών τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών Θεσσαλονίκης

 Έργα της βρίσκονται σε μόνιμες συλλογές αλλά και στην μόνιμη συλλογή του μακεδονικού μουσείου σύγχρονης τέχνης στην Θεσσαλονίκη... Έχει ένα βιογραφικό 11 σελίδες !!!! 

Αθήνα μέσω Βιέννης και σε πάνω από 150 χώρες και με 11.000 τουλάχιστον καθημερινές «επισκέψεις» συνεχίζεται το ταξίδι των έργων τουλάχιστον 150 σύγχρονων εικαστικών της online έκθεσης “The pandemic of ARTvirus”!

Εκεί μέσα είναι και ο πίνακας της Ειρήνης που ενθουσίασε την κ. Σαραντοπούλου.

Πάμε τώρα στον διαγωνισμό μας: 

Για να λάβετε μέρος στην κλήρωση πρέπει :

1) Να κάνετε like στην σελίδα μας στο facebook/Katarraktisvillage 

2) Να κάνετε μια κοινοποίηση τον διαγωνισμό 

3) Αφήστε ένα σχόλιο

Η Συμμετοχή στο διαγωνισμό είναι μέχρι το Σαββάτο 4 Ιουλίου 2020 στις 23:59

Δικαίωμα στον διαγωνισμό έχουν όλοι που θα κάνουν like η έχουν κάνει, με την προϋπόθεση να κάνουν την κοινωνικοποίηση και να αφήσουν το σχόλιο τους.

Ο πίνακας είναι ο παρακάτω στην εικόνα 30x30, είναι ένα μικρό έργο που μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε για τον διαγωνισμό μας, μιας και όλα τα έργα της είναι πάνω από 1.5 μέτρο.




Ο πίνακας είναι ένα τοπίο. 
Είναι ένα αφαιρετικό έργο. 
Η αφαίρεση, η απομάκρυνση από την αναπαράσταση του αισθητού κόσμου στη ζωγραφική επιφάνεια και η αυτονόμηση της ζωγραφικής γλώσσας, ως το σημείο που να μην παραπέμπει πουθενά, παρά μόνο στον εαυτό της, μας εξηγεί η κ Ανδρούτσου.








Το άρθρο της κ. Σαραντοπούλου εδώ

Η online έκθεση “The pandemic of ARTvirus”! εδώ

Μπορείτε να δείτε πολλά ακόμα για την Ειρήνη, από εργασίες για τα παιδιά, ντεκόρ κτλ στην προσωπική της σελίδα Ειρηνη Ανδρουτσου (eirini Androutsou

Ρολάρετε μέσα στο βιογραφικό για να το δείτε όλο.


Share:

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts