katarraktisvillage: Σεφ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σεφ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Σεφ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Οι κουζίνες χωρίς προβολείς...

 Γέμισαν τα τηλεοπτικά πλατό, κουζίνες. Υπερμοντερνες, με φωτεινά χρώματα, με λιγοστά, πάντα τακτοποιημένα αντικείμενα, Σαν να βγήκαν όλα τώρα από το κουτί! 

Σαν να είναι η κουζίνα ενός νιόπαντρου ζευγαριού... Αστράφτουν τα σκεύη από τούς προβολείς, οι παρουσιαστές ακτινοβολούν από χαρά γιατί σε λίγο θα έχουν έτοιμο φαγητό για το μεσημέρι χωρίς να μετράνε υλικά και ευρώ.

 Τί θέλει καί τά σκέφτεται όλα τούτα; Μια Γυναίκα, σε μια ανώνυμη κουζίνα; Εμβόλιμα της έρχονται στο μυαλό καί οι επιμελώς φωτογραφημένες μαγειρικές δημιουργίες από τό fb. Όλα έχουν γίνει εικόνα... Ούτε μια σκιά στην καρδιά, ούτε μια ρυτίδα στο πρόσωπο, ούτε μια αράχνη στο ταβάνι, ένας λεκές από σάλτσα στο πάτωμα,ούτε πιάτα που την περιμένουν υπομονετικά, ώρες να τα πλύνει.

 Εκεί στην μέση της κουζίνας της, ένιωθε, καιρό τώρα, σαν να βρέθηκε στην μέση μιας ερήμου... Τί είναι πραγματικότητα, τί είναι αντικατοπτρισμός;  

Είναι στα αλήθεια όλα τόσο παραμυθένια, όσο βλέπει στην τηλεόραση, στο διαδίκτυο; Καί πώς να μάθει άραγε ποτέ; Ποιός θα θελήσει να μάθει πώς νιώθει μια καθημερινή Γυναίκα; 

Όλοι έχουν πάρει τό δρόμο τους καί εκείνη έμεινε πίσω. Στην μοναξιά της κουζίνας! Ψάχνει τόν εαυτό της, ανάμεσα σε πιατικα, κουζινικα, όπως τα παιδιά της άρχιζαν να ανακαλύπτουν τόν κόσμο, χωμένα μέσα στα ντουλάπια, μόλις άρχιζαν να περπατούν... Τώρα τα παιδιά πήραν το δρόμο τους καί ψάχνει εκείνη το βηματισμό της... Ψάρια τηγανητά με πατάτες βραστές... Σιγά τώρα!

 Κανένα διαδικτυακό ενδιαφέρον! Άσε που μυρίζει ολάκερη ψαρίλα... Μαλλιά, χέρια.

Χαραμαδα χαράς, ότι είχε  σήμερα, μόνο για το σήμερα ξέρει, χρήματα για να ετοιμάσει φαγητό για την οικογένεια της. Σε εποχές που άλλοι δεν έχουν ζωή , σπίτι, κουζίνα, φαγητό... 

Ναι! Αυτή ήταν μια όαση στην έρημο της καρδιάς της. 

Οι βαριές σκέψεις την κύκλωσαν πάλι όταν στάθηκε μπροστά στον νεροχύτη... Κοιτούσε αδιάφορα έξω από το παράθυρο. Καί πάλι το βουνό με τα πιάτα... Μέσα στην σιωπή τής κουζίνας, είχε κλείσει τόν απορροφητήρα, άκουσε την καρδιά της. 

Δεν ήταν τό βουνό με τα άπλυτα πιάτα, τα ασιδερωτα ρούχα, που την είχαν πλακώσει. Πού δυσκόλευαν την ανάσα της. Τίποτα από αυτά!  Δεν είναι δα πια νιοφερτη στην κουζίνα... Είναι πού μέσα της νιώθει πως μακραίνει από τα όνειρα της νιότης... Για εναν κόσμο όπου θα μπορούσε να δώσει κάθε ικμάδα της ύπαρξης της, για να γίνει καλύτερος... Για να χορτάσουν Ψωμί, Όνειρο καί Ελπίδα όλα τα παιδιά. 

Μηχανικά, με κυκλικές κινήσεις, πλένει τα πιάτα, τα τσουκαλικα. Επίμονα καθαρίζει τα λίπη όπως θα ήθελε να καθαρίσει κάθε σκιά από τίς καρδιές όλων των ανθρώπων... Καί την δική της! 

Το φόβο για το αύριο, την πανδημία, την ανασφάλεια που γεννά, το άγχος για το αυριανο φαγητό, για τον βαρύ χειμώνα που έρχεται, την αδιάκοπη αναζήτηση του νοήματος της ζωής!

 Της πήρε ώρα. Μπορεί καί ώρες... Δεν ήταν τα λίπη που είχαν κολλήσει σε μαχαιροπήρουνα, τηγάνια... Όχι ήταν μια λύπη που σαν στάμπα είχε  σημαδέψει  την καρδιά της. Ούτε καν ένα αδιόρατο δάκρυ που κύλησε στο νεροχύτη δεν την λύτρωσε... Σε ποιόν να μιλούσε;  Η κουζίνα έχει πολλή μοναξιά! Στην πραγματική ζωή. Έχει εσωτερικές μάχες καί αναζητήσεις που μένουν κλεισμένες εκεί... Καμία τηλεοπτική κάμερα, καμία φωτογραφία στο διαδίκτυο...

Η Γυναίκα της Σιωπής. Της προσφοράς. Με τα ατημέλητα μαλλιά, τα καθημερινά ρούχα, με τα θλιμμένα μάτια. Δεν θα δείτε την φωτογραφία της σε κανένα περιοδικό. Σε καμία τηλεοπτική εκπομπή.

Τα δάκρυα της, και αυτά μετέωρα όπως η ζωή της, τα ρουφάει ο νεροχύτης ή τό μαξιλάρι...  Πρέπει να βιαστεί. Σε λίγο θα επιστρέψουν τα μέλη της οικογένειας. Πρέπει να φαίνεται ανέμελη καί χαρωπή! Καί αν, δεν είναι βέβαιο,αν  την ρωτήσουν πώς πέρασε την μέρα της, αν...

 Η απάντηση είναι έτοιμη " Μια χαρά!". Έχει προβαρει καί τό χαμόγελο. Για να γίνει πιο  πειστική.

Τον σεισμό της ψυχής της τον ένιωσε η κουζίνα. Τό πλακωμα του ταβανιού... Δεν είναι βέβαιη ότι τα λόγια που ψέλλισε " Δεν έχω δικαίωμα να λυγίσω", ακούστηκαν πέρα από τα λίγα τετραγωνικά του κόσμου της. Ήταν καί το πλυντήριο ρούχων που δούλευε... Μάλλον αυτό έφταιγε!

Αγαπάμε κ Ευγενία Μαρία Κώτη. 

Share:

Ο Master Chef της καρδιάς μας Πάνος Ιωαννίδης σε συνεργασία με την Chios Beer!!

Mε το σύμβολο της Θεάς Σελήνης που συμβολίζει την αρχή της δημιουργίας, η «chios beer» σε συνεργασία με τον Πάνο Ιωαννίδη υπόσχονται ένα ταξίδι γεύσεων.



Μία εφ όλης της ύλης συζήτηση με τον Σεφ Πάνο Ιωαννίδη στον φιλόξενο χώρο της "Chios Beer"

Μια χιώτικη μπύρα με την υπογραφή του Πάνου Ιωαννίδη έρχεται να προστεθεί στα καφάσια της ζυθοποιίας «Chios Beer».

Ο «π» με αφορμή τα γυρίσματα του νέου διαφημιστικού σποτ συνάντησε τον Πάνο Ιωαννίδη στη ζυθοποιία της Χίου. Η ζυθοποιία Χίου δεν ήταν μια τυχαία επιλογή για τον Πάνο:

«Εκτός από την γεύση αυτό που έχει σημασία για εμένα είναι η ποιότητα. Με την συγκεκριμένη ζυθοποιία υπάρχει ποιοτική συνεργασία. 

Η chios beer είναι μια μπύρα που ο ίδιος αγαπούσα και επέλεξα να συνεργαστώ με τον Μάνο και τον Ιάκωβο ώστε να δημιουργήσουμε μια ποιοτική μπύρα με μια γαστρονομική κατεύθυνση».

Η νέα μπύρα με άρωμα Χίου είχε αρκετή προεργασία και το τελικό προϊόν σύντομα θα είναι στο τραπέζι μας.

Για τον Πάνο μια καλή μπύρα είναι αντίστοιχη ενός γευστικού πιάτου καθώς το κλειδί είναι η γεύση.

«Η μπύρα αποτελείται από κάποια βασικά υλικά τα οποία επεξεργάζονται και έχουν ένα γευστικό αποτέλεσμα».

Στόχος είναι να δημιουργηθεί μια μπύρα που θα στέκεται επάξια στην μαγειρική ποιότητα που αναζητά ο Πάνος στα πιάτα του.

Για τον Πάνο ήταν ένα ταξίδι γευσιγνωσίας:

Η Θεά Σελήνη στην αρχαιότητα
αποτελούσε την αρχή
της δημιουργίας!


«Τα παιδιά, μου έχουν κάνει ένα φοβερό σεμινάριο για να μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε όλη την διαδικασία ώστε να μπορούμε να επέμβουμε στα σημεία που θέλουμε».

Το εργοστάσιο της «chios beer» στέκεται αντάξιο μεγάλων αντίστοιχων ζυθοποιιών με μοναδική διαφορά την αξιοποίηση της χιώτικης πρώτης ύλης, όπως είναι η μαστίχα.

Πράγματι για τον Πάνο η επιστροφή στις ρίζες αποτελεί μονόδρομο για μια ποιοτική γεύση καθώς η ακατέργαστη πρώτη ύλη διατηρεί τον χαρακτήρα της μέσα στον χρόνο.

«Τα ελληνικά προϊόντα είναι πολύ σημαντικό να τα εντάσσω στα πιάτα μου. Παράλληλα έχει σημασία να στηρίξουμε ελληνικά προϊόντα και για την ελληνική οικονομία. Η γαστρονομία είναι ένας τρόπος να αναδείξουμε την Ελλάδα».

Η Χίος ένα νησί με ακατέργαστες πρώτες ύλες και με φυσικούς θησαυρούς, ήταν για τον Πάνο ένας λόγος παραπάνω για να επιλέξει το νησί μας:

«Το νησί αυτό έχει μια πολύ μεγάλη ιστορία. Θα έλεγα ότι έχει μια βαθιά γαστρονομική ιστορία όπως είναι η μαστίχα και τα εσπεριδοειδή και οφείλω να ομολογήσω ότι από τα εστιατόρια που έχω επισκεφτεί εγώ, είμαι εξαιρετικά ευχαριστημένος».

Ο Πάνος με αφορμή την συνάντηση μας δήλωσε ότι η παρουσία του στον διαγωνισμό μαγειρικής του MasterChef θα συνεχιστεί κανονικά τα επόμενα χρόνια, καθώς το τηλεοπτικό κοινό έχει αγκαλιάσει την μαγειρική τριάδα.

«Αυτό που αναζητώ πάντα είναι η δημιουργικότητα και η συνεργασία μου με τα παιδιά της ζυθοποιίας «chios beer» είναι μια δημιουργική συνεργασία».

Η αγάπη του ίδιου για την ιταλική κουζίνα έχει τυπωθεί στο μαγειρικό βιβλίο «Risotti» ενώ σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσει νέο.

Έτσι, με το σύμβολο της Θεάς Σελήνης που συμβολίζει την αρχή της δημιουργίας, η «chios beer» σε συνεργασία με τον Πάνο Ιωαννίδη υπόσχονται ένα ταξίδι γεύσεων.
     
Οπου «π» politischios.gr/






Share:

Luca Piscazzi o Ελληνο-Ιταλός ΣΕΦ (Michelin )που απογειώνει την Μαστίχα

Θέλησα να βρω τρόπο να χρησιμοποιήσω αγνή μαστίχα από το νησί της Χίου. Έτσι σκέφτηκα να περιβάλλω ένα ολόκληρο ψάρι με μαστίχα, ως μέρος της παραδοσιακής διαδικασίας ξηρής ωρίμανσης (dry aging). Ανακάλυψα πως η ρητίνη της μαστίχας όχι μόνο προσδίδει ένα γλυκό άρωμα στο ψάρι, αλλά έχει την ιδιότητα να το διατηρεί με όμορφο τρόπο και να κάνει τη σάρκα του πιο ζουμερή» εξηγεί ο σεφ.


Ο νέος σεφ του εστιατορίου Pelagos Luca Piscazzi δεν αγαπάει απλά την Ελλάδα, αλλά έχει ρίζες που τον ενώνουν με τον τόπο μας, και όχι μόνο μαγειρικά.

Mε αστερόσκονη… Michelin να τον ακολουθεί, ο νέος σεφ του εστιατόριου Pelagos στο Four Seasons Athens, Luca Piscazzi, μετακόμισε από το Παρίσι στην Αθήνα, με διάθεση να ενσωματώσει όσα κάνουν την Ελλάδα συνώνυμο της φιλοξενίας: την απλότητα, την γενναιοδωρία, την αγάπη για τα φρέσκα προϊόντα, αλλά και την παράδοση.Αν και Ιταλός, ο Luca Piscazzi δηλώνει Ελληνας, και μάλιστα έχει και… αποδείξεις. «Η καταγωγή μου είναι από τη νότια Ιταλία, από την Πούλια. Εκανα DNA test πριν από μερικά χρόνια και βγήκε πως έχω 30% DNA από την Ελλάδα» λέει.

Αφού κέρδισε αναγνώριση σε σημαντικά εστιατόρια με αστέρια Michelin σε Ρώμη, Χονγκ Κονγκ, Πεκίνο και Λονδίνο, ο Piscazzi μετακόμισε στην Αθήνα με την οικογένειά του. Ο τελευταίος μαγειρικός σταθμός του, ήταν η συνεργασία του ως Head Chef στο εστιατόριο La Dame de Pic του Λονδίνου, στο πλάι της Anne-Sophie Pic, την πιο φημισμένη γυναίκα σεφ, που κρατάει σήμερα οκτώ αστέρια Michelin για τα πέντε εστιατόρια τηςΑπό το νέο του πόστο στη μαγευτική Αθηναϊκή Ριβιέρα, με background τον απαλό ήχο της θάλασσας, ο Ιταλός σεφ, παρουσιάζει ένα μενού, με παιχνιδιάρικη διάθεση, θεατρικότητα, και πάνω απ΄όλα γεύση. Φέροντας από τη φύση του μαγειρικό ήθος αψηφά τον εντυπωσιασμό και επενδύει στην ανάδειξη της πρώτης ύλης, στα αρώματα και τις υφές.

«Τα θαλασσινά είναι στο επίκεντρο της κουζίνας μου. Είμαστε στην Ελλάδα, θέλω να εξερευνήσω κι άλλο τα ελληνικά προϊόντα, τη μαστίχα, το ούζο, και θέλω τα πιάτα μου να μην υπερβάλλουν. Για μένα η γεύση είναι το πιο σημαντικό απ΄όλα. 
Εξασφαλίζουμε τις περισσότερες πρώτες ύλες μας από ντόπιους προμηθευτές, κυρίως ψάρια και θαλασσινά που αλιεύονται με βιώσιμο τρόπο και διασφαλίζουμε ότι τίποτα δεν πάει χαμένο. Αν έχουμε ένα μεγάλο ψάρι, θα σερβίρουμε το ωμό μέρος, θα φτιάξουμε κρέμα από την κοιλιά και, αν έχει αυγά, θα τα κρατήσουμε για να φτιάξουμε bottarga (αυγοτάραχο)», προσθέτει ο Piscazzi απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τις αρχές της βιωσιμότητας και του food waste.
Κορυφαίο πιάτο το φιλέτο λαβράκι που ωριμάζει για 4 μέρες σε κρούστα από μαστίχα ώστε να πάρει το άρωμα και συνοδεύεται με αγκινάρα, γεμιστή με μους αγκινάρας, σος από beurre blanc με καπνιστό χαβιάρι και χαβιάρι λεμονιού, και φύλλα πασπαλισμένα από αυγοτάραχο.

«Θέλησα να βρω τρόπο να χρησιμοποιήσω αγνή μαστίχα από το νησί της Χίου. Έτσι σκέφτηκα να περιβάλλω ένα ολόκληρο ψάρι με μαστίχα, ως μέρος της παραδοσιακής διαδικασίας ξηρής ωρίμανσης (dry aging). Ανακάλυψα πως η ρητίνη της μαστίχας όχι μόνο προσδίδει ένα γλυκό άρωμα στο ψάρι, αλλά έχει την ιδιότητα να το διατηρεί με όμορφο τρόπο και να κάνει τη σάρκα του πιο ζουμερή» εξηγεί ο σεφ.

Χρύσα Κακιώρη


Share:

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts