Let it be...??? ~ katarraktisvillage

Let it be...???

Μετά από αρκετό καιρό είμαστε και πάλι μαζί!!! Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής προσπάθησα να βρω ένα ανάλαφρο θεματάκι να σας παρουσιάσω εν όψη καλοκαιριού, μα απ' τη στιγμή που κάθισα πίσω απ' την οθόνη του υπολογιστή η μόνη λέξη που τριγυρίζει στο μυαλό μου είναι "υπομονή". Να λοιπόν το σημερινό μας θέμα ... Και για να γίνω απόλυτα κατανοητή...η υπομονή στις σχέσεις!

Λένε ότι η υπομονή είναι αρετή. Είναι άραγε η υπομονή μια ξεπερασμένη αρετή των καιρών που διανύουμε; Όταν λέμε αυτή τη λέξη, υπάρχει μήπως μέτρο;;; δηλαδή πόση υπομονή, ως πότε;;; και πότε τα όρια ξεπερνιούνται και η υπομονή γίνεται ανοχή, υποταγή και καταπίεση; Ένας ακόμα προβληματισμός που μου έρχεται αβίαστα είναι: πρέπει η υπομονή να είναι κυρίως γυναικεία υπόθεση;;; κι αν ναι...ως πότε;;;  

Ας θέσουμε το θέμα λίγο πιο συγκεκριμένα! Ακούμε συχνά να λέγεται πως η υπομονή είναι καρπός της αγάπης, οπότε όσο κάποιος αγαπάει θα βρίσκει πάντα τη δύναμη να υπομένει...να παραβλέπει, να "δίνει τόπο στην οργή" και να προχωράει παρακάτω ελπίζοντας πως ο χρόνος έχει τη μαγική δύναμη να επαναφέρει τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Αυτό που δεν μπορώ εγώ να καταλάβω είναι, πόσο πραγματικά υπομονή μπορεί να κάνει η αγάπη και ποια είναι αυτή η κομβική στιγμή που η αγάπη πνίγεται στα δίχτυα της υπομονής...

Καμιά υπομονή δεν έχει λόγο ύπαρξης αν το νόημα της δεν είναι το "μεταθέτω". Δηλαδή σε μια ένταση μέσα στη σχέση καλό είναι να δείξεις υπομονή ώστε να μη γίνει η ένταση καυγάς μεγάλος. Να δώσεις τόπο στην οργή, άλλα όχι να ξεχάσεις τι προηγήθηκε ή να μην πάρεις ξεκάθαρη θέση απλώς να περιμένεις μέχρι να εκτονωθεί αυτή η κατάσταση να ηρεμήσει και η άλλη πλευρά ώστε να βρει χώρο η δική σου άποψη και φυσικά το συναίσθημα που σου προκάλεσε η ένταση αυτή. Με άλλα λόγια ίσως να μην πρέπει να χάνεται κανείς μέσα στο λαβύρινθο της υπομονής κι αυτό γιατί μέσα στον ίδιο λαβύρινθο χάνεται σιγά-σιγά η αγάπη, η κατανόηση και τελικά η ίδια η σχέση.

Ναι! η υπομονή μπορεί να σώσει κάθε σχέση, αλλά με την προϋπόθεση της ύπαρξης ορίων...γιατί και η υπομονή έχει και τα όριά της. 










Share:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts