katarraktisvillage

Γιορτή του ΜΠΑΜΠΑ πριν λίγες μέρες, αλλά ΒΟΜΒΑ ΧΑΡΔΑΛΙΑ!

 Μπορεί ο Νίκος Χαρδαλιάς να ανακοίνωσε με κάθε επισημότητα πως από την 1η Ιουλίου σταματάει η νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας, υπό την προϋπόθεση ότι τα επιδημιολογικά δεδομένα θα το επιτρέπουν, φαίνεται ωστόσο πως το παραπάνω μέτρο δεν θα αφορά τους ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ.



Θα συνεχιστεί και μετά την 1η Ιουλίου η βραδινή απαγόρευση κυκλοφορίας για τους παντρεμένους ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ, επιβεβαιώνουν οι ειδικοί

Έτσι, όλοι οι παντρεμένοι ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ θα πρέπει να επιστρέφουν στα σπίτια τους όχι στη 1.30 το βράδυ, αλλά στις 00.30 και θα μπορούν να κυκλοφορήσουν ξανά μετά τις 5 το πρωί, με τη διάρκεια του μέτρου αυτού πιθανότατα να παρατείνεται επ' αόριστον.

Μάλιστα, όπως διευκρίνιζαν πηγές της Πολιτικής Προστασίας, δεν χρειάζεται καν αστυνόμευση για την τήρηση του παραπάνω ωραρίου, αφού τα νοικοκυριά το κρατάνε από μόνα τους, χωρίς καν την απειλή επιβολής κάποιου τσουχτερού προστίμου.

Όσο για το αν το μέτρο αυτό θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της πανδημίας, μέλος της επιτροπής σχολίασε στο «Κουλούρι»: «Τι σχέση έχει αυτό με τον κοροναϊό, το μέτρο αυτό ίσχυε έτσι κι αλλιώς από πριν την πανδημία».

Μείνετε συντονισμένοι για οποιαδήποτε νέα εξέλιξη.

Share:

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΠΗ


Αυτό πιθανών να μην το ξέρατε, εγώ σίγουρα όχι και ας μένω δίπλα στην εκκλησία του Αγίου. Έτσι μαθαίνοντας το θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. 

Τρία θαυμαστά γεγονότα που συνοδεύουν το γενέθλιο του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (24 Ιουνίου)

Το πρώτο θαυμαστό γεγονός, είναι ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος είναι ο μοναδικός άγιος που πρώτα τον γνώρισε ο κόσμος ως Άγιο και έπειτα ως βρέφος.

Πρώτα τον γνώρισε ως Προφήτη και έπειτα τον είδε ως άνθρωπο!

Και αυτό γιατί πριν ακόμα βγει από την κοιλιά της μητέρας του, έδειξε την Χάρη που έλαβε από τον Θεό και προφήτευσε προσκυνώντας τον Δεσπότη των απάντων.

Σκίρτησε στην κοιλιά της Ελισάβετ όταν η Παναγία την ασπάστηκε.

Το σκίρτημα αυτό ήταν ένα προσκύνημα που γέμισε την καρδιά της Ελισάβετ με πνευματική χαρά και ανεφώνησε:

ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου.

Αμέσως δηλαδή μεταδόθηκε η χάρη που έλαβε ο Ιωάννης στην Ελισάβετ, η οποία άρχισε να κηρύττει εκείνα που ο Ιωάννης ως αγέννητος δεν μπορούσε να πει: καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. Καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με; Ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου.


Μητέρα του Θεού, ονομάζει την Παρθένο, σαν να ήξερε ποιον κυοφορούσε μέσα στην κοιλιά της. Γίνεται Προφήτης λοιπόν η Ελισάβετ και αυτό βεβαίως είναι δόξα του υιού της, του Ιωάννη.


Είναι πράγματι ασύλληπτη η χάρη που δόθηκε στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι:

Οι Μάρτυρες, πρώτα βαπτίζονται στο αίμα του Μαρτυρίου τους, οι ασκητές πρώτα πλένονται στον ιδρώτα της άσκησης, οι Απόστολοι πρώτα ευωδίασαν τον εαυτό τους με την οσμή του κηρύγματος, όλοι οι Άγιοι βάφτηκαν πρώτα με τους αγώνες τους και έπειτα έλαβαν την Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Ο κόσμος γενικά, γνώρισε τον κάθε άνθρωπο που αγίασε, από τα κατορθώματα των αρετών του.

Όλοι οι Προφήτες, από την πολλή τους αρετή έγιναν σκεύη δεικτικά των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος και έτσι έλαβαν και το χάρισμα να προφητεύουν.

Τότε ο κόσμος κατάλαβε πως ήταν Προφήτες.


Όμως, τον Άγιο Ιωάννη, τον κατάλαβε ο κόσμος, πριν να γεννηθεί στον κόσμο. Όταν ήταν βρέφος αγέννητο!


Ένα δεύτερο θαυμαστό γεγονός, είναι το γεγονός πως για να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι ο Άγιος Ιωάννης είναι Πρόδρομος του Μονογενούς Υιου του Θεού, ο Θεός θέλησε η γέννησή του Προδρόμου, να έχει παρόμοια προτερήματα με εκείνα του Ιησού:


– Στην γέννηση του Ιησού Χριστού ο Γαβριήλ ευαγγελίζει στην Παρθένο το Χαίρε. Στην γέννηση του Ιωάννη ο Άγγελος, λέει στον πατέρα του τον Ζαχαρία «Και έσται χαρά σοι και αγαλλίασις».


– Ο Άγγελος λέει στην Παρθένο: Εκείνος που θα γεννήσεις, είναι ο Υιός του Υψίστου.

Ο Άγγελος προλέγει στον Ζαχαρία, ότι ο υιός σου θα είναι Μεγας ενώπιον του Κυρίου.


– Στην γέννηση του Χριστού έχουμε παρθενία και τόκο. Στην γέννηση του Ιωάννη έχουμε στείρωση και γηρατειά.


– Εκεί Άγγελοι δοξαζουν, εδώ άνθρωποι θαυμάζουν.


– Εκεί ανοίγουν οι ουρανοί και κατεβάζουν τον αστέρα, εδώ λυνεται η γλώσσα του πατέρα και εκφωνει τις προφητείες.


– Γεννήθηκε ο Ιησούς και έπαψε του διαβόλου η εξουσία. Γεννήθηκε ο Ιωάννης και άρχισε το κήρυγμα της Σωτηρίας.


Μια τρίτη μικρή αλλά πολύ σημαντική λεπτομέρεια: Ο Ζαχαρίας δεν προσευχόταν να του χαρίσει ο Θεός έναν υιό.

Αν ζητούσε κάτι τέτοιο, τότε σίγουρα δεν θα απιστούσε τόσο, όταν ο Άγγελος του είπεότι θα γεννήσει υιό η Ελισάβετ.

Αυτός, όταν προσέφερε στον Θεό θυμίαμα παρακαλούσε για την Σωτηρία του λαού και κατά την ώρα που έκανε δέηση για την Σωτηρία του κόσμου, τον επισκέφτηκε ο Άγγελος και του είπε, ότι ακούστηκε η δέησή σου και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα γεννήσει τον υιόν σου.

Σαν να του έλεγε ότι η Σωτηρία του κόσμου, θα αρχίσει από την γέννηση του υιού σου.

Σαν να του έλεγε ότι ήταν η γέννηση του Ιωάννη η Σωτηρία όλου του κόσμου.


Λέει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης πως καθένας από τους υπόλοιπους αγίους εγκωμιάσθηκε από κάποιον άλλον, ο υψηλός στην αρετή από κάποιον επίσης υψηλό, και ο μετριώτερος από κάποιον μέτριο.

Γι’ αυτόν, όμως, που τώρα ευφημείται κατ’ εξοχήν, το εγκώμιο προέρχεται από τον ίδιο τον Χριστό τον Θεό, που είναι η αλήθεια.

Γιατί αναφέρει: «Κανείς μεταξύ των ανθρώπων δεν έχει αναφανεί ανώτερος από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή»

Share:

Σκέψεις για το μέλλον του Καταρράκτη.

Ο Καταρράκτης τις τελευταίες ημέρες έχει συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας για όλους τους λάθος λόγους.
Ένα υπέροχο, γραφικότατο, παραθαλάσσιο χωριό με μια καταπληκτική και ανεμπόδιστη θέα στα Τουρκικά παράλια που στο παρελθόν είχε γνωρίσει μεγάλες δόξες, θα μπορούσε να ακμάζει και να παίζει εδώ και δεκαετίες πρωταγωνιστικό ρόλο στα τουριστικά δρώμενα του νησιού. Αντ'αυτου στερείται της προσοχής που του αξίζει με αποτέλεσμα πολλές από τις επιχειρήσεις του χωριού να κλείσουν μετά από χρόνια λειτουργίας και σταδιακά ο πληθυσμός του να έχει μειωθεί.
Η αποχή κάποιου κατοίκου του χωριού από το Δημοτικό συμβούλιο τα τελευταία 20 χρόνια ήταν καταλυτική ώστε τα προβλήματα των προέδρων του χωριού να μην εισακούονται και να μην προωθούνται οι λύσεις τους που τόσο επείγουν.
Τα μεγάλα έργα που ακούω από παιδί ακόμα δεν έχουν μπει ούτε καν σε φάση συζήτησης, αλλά και άλλα όπως π.χ. μια μικρή πεζογέφυρα που ήταν έργο έτοιμο για δημοπράτηση μόλις άλλαξε η Δημοτική αρχή μπήκε στο συρτάρι και ξεχάστηκε.
Τι χρειάζεται όμως το χωριό;
Τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να αντιστραφεί η πορεία αυτή;
Προσωπικά χωρίζω τις λύσεις σε 2 κατηγορίες:
1ον στην ενίσχυση της τουριστικής κίνησης του χωριού που θα βοηθήσει και στην άνθιση των οικονομικών των κατοίκων του και στην αποτροπή των νέων από το να το εγκαταλείπουν μη έχοντας εργασία.
2ον στην αναβαθμιση του βιοτικού επιπέδου των μόνιμων κατοίκων με έργα που θα διευκολύνουν την καθημερινότητα τους.
Έτσι αντί να παίζουν ως πρώτη είδηση στα τοπικά ΜΜΕ εν έτει 2021 και Ιούνιο μήνα ο αυτονόητος αλλά απών καθαρισμός των παραλιών, η ήδη κατασκευασμένη αλλά μη τοποθετημένη ράμπα ΑΜΕΑ και τα προβλήματα του βιολογικού καθαρισμού μας σκεφτείτε σε ένα παράλληλο σύμπαν τα τοπικά μέσα να αναπαρήγαγαν ειδήσεις όπως την κατασκευή της νέας πλατείας του χωριού ( ναι ο Καταρράκτης πρέπει να είναι το μοναδικό χωριό του νησιού χωρίς καθόλου πλατεία), την δημιουργία μιας σύγχρονης παιδικής χαράς για τα παιδιά(στο χωριό δεν υπάρχει εδώ και χρόνια ούτε μία κούνια) ή τον νέο δρόμο που θα δίνει την δυνατότητα στα τουριστικά λεωφορεία να κατεβαίνουν μέχρι μέσα στο χωριό αποφεύγοντας την ταλαιπωρία των επιβατών, τις δύσκολες στενές στροφές και τις δικαιολογίες;
Τέλος θεωρώ ως πρώτο μέλημα για την περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής της Ιωνίας την δημιουργία ενός σύγχρονου μουσειακού συγκροτήματος, όπως το μουσείο μαστίχας, όπου θα στεγαστεί το μεγαλύτερο λαογραφικό μουσείο στην Ελλάδα, το "Λαογραφικό Μουσείο Καλλιμασιάς", βγάζοντας το από το υπόγειο του σχολείου που το στεγάζει τώρα, έργο το οποίο θα αποτελεί το στολιδι της Ιωνίας και θα καταστήσει πόλο έλξης την περιοχή μας για όλους τους επισκέπτες του νησιού.
Ίσως είναι πολλά όλα αυτά αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε. Το χωριό έχει παραμεληθεί εδώ και χρόνια και καλο είναι να ξεκινήσουμε την αποκατάσταση του όσο είναι καιρός.

Γιώργος Θωμάς
Share:

Η Δευτέρα 21 Ιουνίου - Αγίου Πνεύματος, Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής, θερινό Ηλιοστάσιο

Η Δευτέρα 21 Ιουνίου θα είναι η μεγαλύτερη μέρα του 2021 και η πρώτη επίσημη μέρα του καλοκαιριού, καθώς το πρωί (στις 06:32 ώρα Ελλάδας) λαμβάνει χώρα το θερινό ηλιοστάσιο.

Από εδώ και πέρα, στο βόρειο ημισφαίριο -όπου ανήκει και η χώρα μας- οι μέρες θα μικραίνουν σταδιακά, στην αρχή ανεπαίσθητα και από τον Αύγουστο πιο αισθητά, ενώ οι νύχτες θα μεγαλώνουν αντίστοιχα. Από την άλλη, στο νότιο ημισφαίριο θα είναι η πρώτη μέρα του χειμώνα (χειμερινό ηλιοστάσιο).



Η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής καθιερώθηκε το 1982 με πρωτοβουλία του, τότε, Γάλλου υπουργού πολιτισμού Ζακ Λανγκ (Jack Lang), του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού και την αιγίδα του Δήμου του Παρισιού.

Η Γιορτή της Μουσικής, από το 1985, εξαπλώθηκε έξω από τα Γαλλικά σύνορα και η Αθήνα, 1η Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη, ήταν η πρώτη πόλη στην οποία η Γιορτή πραγματοποιήθηκε εκτός Γαλλίας.


Σήμερα η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής είναι ένα ευρωπαϊκό γεγονός, που διεξάγεται στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνο σε 22 χώρες της Ευρώπης




Το Άγιο Πνεύμα αποτελεί με τον Πατέρα και τον Υιό τον Τριαδικό Θεό του Χριστιανισμού. Είναι ομοούσιο και ομότιμο προς τα δύο άλλα πρόσωπα και διακρίνεται από αυτά κατά την υπόσταση («Μονάς εν τριάδι και τριάς εν μονάδι»).

Το Σύμβολο της Πίστεως Νικαίας – Κωνσταντινουπόλεως (381), γνωστότερο ως «Πιστεύω», ορίζει ότι το Άγιο Πνεύμα είναι κύριο και ζωοποιό, συνδοξάζεται και συμπροσκυνείται με τον Πατέρα και τον Υιό και εκπορεύεται από τον Πατέρα («… Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των προφητών…»).


Η ημέρα της εορτής του Αγίου Πνεύματος είναι αργία σε πολλές χριστιανικές χώρες της υφηλίου. Στη χώρα μας αρχικά ήταν αργία μόνο για τους δημοσίους υπαλλήλους, μιας και το Άγιο Πνεύμα αποτελεί τον προστάτη τους, αλλά με την πάροδο του χρόνου επεκτάθηκε και σε πολλούς κλάδους του ιδιωτικού τομέα.

Την ημέρα του Αγίου Πνεύματος πανηγυρίζουν οι εκκλησίες με την ονομασία Αγία Τριάδα και γιορτάζουν τα θήλεα με το όνομα Τριάδα.


Share:

Η Μαστιχα, το Πυτιός και ο Γιατρός

Ξεκινώντας μια έρευνα για την μαστίχα (που συνεχίζω να κάνω αλλά μόνο γιατί μου αρέσει και όχι επαγγελματικά, για να το ξεκαθαρίσουμε αυτό), ένα σας λέω. 

Άλλο να διαβάζεις τα βιβλία που είναι βέβαια πηγή γνώσεις έτσι και αλλιώς και άλλο είναι να έχεις έναν άνθρωπο απέναντι σου και να σου διηγείται το δικό του περιστατικό. Εντάξει και το να διαβάζεις πληροφορίες καλό είναι αλλά... σου μένει μια γλυκιά υφή.

Έτσι λοιπόν, θα διαβάσετε παρακάτω τι μου διηγήθηκε ο Καπετάν Νίκος το 2011.

Να σας πω το όλο σκηνικό έγινε σε μια κουβέντα που είχαμε στο μάθημα για την γλυπτική στον πηλό και άκουσα τον Κ. Νίκο να λέει κάτι για την μαστίχα.

Στο επόμενο μάθημα, στο τέλος του μαθήματος, των ρώτησα τι είχε ειπωθεί και με μεγάλη ευχαρίστηση μου είπε δυο περιστατικά που γίνανε και ο ίδιος ήταν παθών και στα δύο.

Ο καπετάν Νίκος Μαυριανος γεννημένος στις 14 Ιουλίου του 1940 και διέμενε στο Πυτιός μέχρι πριν λίγους μήνες που μας άφησε για μια άλλη περιπέτεια με το θεό! 

 Σαν πρώτη εντύπωση δεν τον κάνεις πάνω από 60 με 64 ετών τον κ. Νίκο.

 Το Πυτιός

Λοιπόν, για να μπούμε στο θέμα. Όταν ήταν μικρός ο καπετάν Νίκος έσπασε τον χέρι του ενδιάμεσα καρπού και αγκώνα πέφτοντας από το μουλάρι. Η λύση ήταν μία. Ο Γιατρός στο χωριό. Για γύψο,  νοσοκομεία και τα σχετικά... ξέχασε τα εκείνο τον καιρό μου λέει.

Με την μαστίχα τι έκανε; γιατί άκουσα που λέγατε κάτι με μαστίχα;

Λοιπόν έπαιρνε την τζίβα, το σχοινί πώς να στο πω, από το τσουβάλι. Την έκανε κομμάτια, την άνοιγε, την άπλωνε με τα χέρια τόσο περίπου όσο να φτάνει να σου τυλίξει το σημείο που έχεις το σπάσιμο.

 Μετά έπινε ούζο (εδώ έπεσε γέλιο, εγώ νόμιζα ότι το έπινε ο γιατρός), ''Περίμενε βρε παιδάκι μου'', μου λέει, έπινε ούζο και μετά το φρίμαζε (το ούζο). Τον κοιτάζω. ''Δηλαδή;''. ''Πως λέμε βρε παιδί μου να το φριμάξω που λένε και η παππούδες;'', μου απάντησε.

 Με λίγα λόγια το φυσούσε από το στόμα και το σκόρπιζε πάνω στην τζίβα, μετά έπαιρνε την μαστίχα την κοπανούσε σε γουδί, όχι ξύλινο, μπρούτζινο και την έκανε σκόνη και την άπλωνε, την άλειφε σε όλη την επιφάνεια  πάνω στην τζίβα με το ούζο.

Μετά, με την αφή του με τσεκάρει να δει που ήταν σπασμένο το κόκαλο και σε συνεννόηση με τους γονείς μου να με πιάνουν, με ζουλάει να έρθει το κόκαλο στην θέση του. Πόνος άστα... Με αγάντα, που λες, τύλιγε σφιχτά ώστε να μην έχει αέρα μέσα και γινότανε γύψος αλλά ήτανε σίδερο.

Αυτό το πράγμα κρατούσε μέχρι να γίνει το τραύμα και σιγά σιγά το συστατικό άνοιγε και όταν το χέρι ήταν έτοιμο αυτό άνοιγε τελείως και γινόταν ρολό γύριζε σαν κύλινδρος στο χέρι και μετά με κλαδευτήρι το άνοιγε το έσκιζε ( και μάλιστα ο Γιατρός εκφραστικά έλεγε τώρα λοιπόν λοιπόν είναι ώρα να το βγάλουμε)  και με αυτόν των τρόπο μου έφτιαξε το σπασμένο χέρι. 

Και βέβαια εκτός από ανθρώπους στου γιατρού του φέρνανε και ζώα, μουλάρια, κατσίκια από την Bολισσό, τον Bροντάδο και ένα σωρό.


 Φωτο: Νίκος Γεωργούλης

 

Share:

Mισέλ Βουνάτσος – Στέλιος Παπαδόπουλος: Οι δύο Έλληνες της Biogen πίσω από το νέο φάρμακο για το Αλτσχάιμερ

Είναι η στιγμή που όλοι νιώθουμε περήφανοι ακούγοντας αυτά τα νέα!

Εμείς όμως, εδώ στο μικρό μας χωριουδάκι είμαστε πολύ ποιο περήφανοι που ένα δικό μας παιδί είναι πίσω από αυτό το εκπληκτικό Νέο!
Ο Μισέλ και οι οικογένεια του κάθε καλοκαίρι έρχονται στον Καταρράκτη για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Έχουν σπίτι εδώ και έχουν φέρει και φίλους τους!
Βασικά... λίγη σχέση έχουν όλα αυτά με αυτό που έχουν ανακαλύψει !!

Βασικά για μένα θα είναι πάλι ο (Alle σσσ Good) είναι ο χαιρετισμός μας!

Mισέλ Βουνάτσος λοιπόν και Στέλιος Παπαδόπουλος. Οι δύο ομογενείς που βρίσκονται στο τιμόνι της Biogen της αμερικανικής εταιρείας που αλλάζει το παιγνίδι στην μάχη κατά της νόσου Αλτσχάιμερ. Ο πρώτος από την θέση του CEO, ο δεύτερος ως πρόεδρος του ΔΣ της εταιρείας. Η αμερικανική ρυθμιστική αρχή φαρμάκων (FDA) ενέκρινε το σκεύασμα αντουκανουμάμπη της εταιρείας Biogen Inc για τη νόσο Αλτσχάιμερ, το πρώτο φάρμακο εδώ και σχεδόν 20 χρόνια που λαμβάνει έγκριση, παρά την αντιπαράθεση με αφορμή τα ανάμικτα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών. «Η έγκριση αυτή είναι σημαντική από πολλές πλευρές», τόνισε η FDA στην ανακοίνωσή της. Το φάρμακο, που θα κυκλοφορήσει με την ονομασία Aduhelm, «είναι η πρώτη θεραπεία που εγκρίνεται για το Αλτσχάιμερ από το 2003», πρόσθεσε.

Η αντουκανουμάμπη (aducanumab) είναι ένα από τα πολλά φάρμακα που στοχεύουν στην απομάκρυνση των συσσωρευμένων πλακών μιας πρωτεΐνης, της β-αμυλοειδούς, από τον εγκέφαλο των ασθενών κατά τα πρώτα στάδια του Αλτσχάιμερ, ώστε να περιοριστούν τα συμπτώματα όπως η απώλεια μνήμης και η ικανότητα να φροντίζει κανείς τον εαυτό του.

Το φάρμακο της Biogen βρήκε θερμή υποδοχή από ορισμένους νευρολόγους και φροντιστές ασθενών, που αγωνιούν να βρεθεί μια αποτελεσματική θεραπεία για τους ανθρώπους που πάσχουν από αυτή τη νευροεκφυλιστική, θανατηφόρα πάθηση. Άλλοι γιατροί ωστόσο εκτιμούν ότι τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών ήταν ανακόλουθα και χρειάζονται περισσότερες αποδείξεις για την αποτελεσματικότητά του.

Η αντουκανουμάμπη μελετήθηκε σε ασθενείς στα πρώτα στάδια του Αλτσχάιμερ, οι οποίοι είχαν βρεθεί θετικοί σε ένα δομικό στοιχείο των πλακών β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο. Ορισμένοι από τους ασθενείς που μετείχαν στις κλινικές μελέτες εμφάνισαν δυνητικά επικίνδυνο εγκεφαλικό οίδημα.

Η Biogen εκτιμά ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο Αμερικανοί πληρούν τις προϋποθέσεις για να λάβουν θεραπεία με αντουκανουμάμπη. Η μετοχή της εταιρείας σημείωσε ράλι μετά το πράσινο φως που έδωσε το FDA. Η Biogen δήλωσε τη Δευτέρα ότι η τιμή καταλόγου της αντουκανουμάμπης είναι 56.000 δολάρια ετησίως – 4.312 δολάρια ανά έγχυση.

 Μισέλ Βουνάτσος: Ο ομογενής CEO της BiogenΟ ελληνικής καταγωγής Μισέλ (γεννηµένος στο Μαρόκο και µεγαλωµένος στη Γαλλία) είναι βετεράνος στον χώρο των φαρµακοβιοµηχανιών και CEO της Biogen.



O Μισέλ Βουνάτσος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μαρόκο, ενώ η καταγωγή του είναι από την Ελλάδα. Εντάχθηκε στη Biogen το 2016 ως Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος και Γενικός Εμπορικός Διευθυντής μετά από 20 χρόνια καριέρας στην εταιρεία Merck, όπου κατείχε ηγετικές θέσεις αυξημένης ευθύνης στην Ευρώπη, την Κίνα και τις ΗΠΑ σημειώνοντας σημαντική και συνεχή ανάπτυξη σε πολλές περιοχές.
Στον Γάμο του Γιου του
στην Χίο! 


Πιο πρόσφατα, διετέλεσε Πρόεδρος των Primary Care Business Line και  Merck Customer Centricity διοικώντας την παγκόσμια επιχειρηματική μονάδα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας της Merck, ενώ ανέπτυξε και καθιέρωσε ένα στρατηγικό πλαίσιο για την ενίσχυση των σχέσεων της εταιρείας με παρόχους, πληρωτές και καταστήματα λιανικής πώλησης, αλλά και κυβερνητικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο. Νωρίτερα στην καριέρα του, κατείχε διευθυντικές θέσεις στην εταιρεία Ciba-Geigy. Πήρε το C.S.C.T. πτυχίο του στην Ιατρική από το Université de Bordeaux, στη Γαλλία, και το Μ.Β.Α. (Master in Business Administration) μεταπτυχιακό του από το HEC School of Management στο Παρίσι.


Mεταπήδησε στην εταιρεία το 2016 προερχόμενος από την Merck Pharmaceuticals και ανέλαβε καθήκοντα διευθύνοντος συµβούλου τον Ιανουάριο του 2017, παίρνοντας τη σκυτάλη από έναν άλλον Ελληνα, τον Γιώργο Σκάνγκο, που βρισκόταν στο τιµόνι της εταιρείας ήδη από το 2010.


Στέλιος Παπαδόπουλος: Ενας Αριανός πατριάρχης της βιοτεχνολογίας στις ΗΠΑ!

Καλή συνέχεια στο έργο σας !!
Share:

Ο Master Chef της καρδιάς μας Πάνος Ιωαννίδης σε συνεργασία με την Chios Beer!!

Mε το σύμβολο της Θεάς Σελήνης που συμβολίζει την αρχή της δημιουργίας, η «chios beer» σε συνεργασία με τον Πάνο Ιωαννίδη υπόσχονται ένα ταξίδι γεύσεων.



Μία εφ όλης της ύλης συζήτηση με τον Σεφ Πάνο Ιωαννίδη στον φιλόξενο χώρο της "Chios Beer"

Μια χιώτικη μπύρα με την υπογραφή του Πάνου Ιωαννίδη έρχεται να προστεθεί στα καφάσια της ζυθοποιίας «Chios Beer».

Ο «π» με αφορμή τα γυρίσματα του νέου διαφημιστικού σποτ συνάντησε τον Πάνο Ιωαννίδη στη ζυθοποιία της Χίου. Η ζυθοποιία Χίου δεν ήταν μια τυχαία επιλογή για τον Πάνο:

«Εκτός από την γεύση αυτό που έχει σημασία για εμένα είναι η ποιότητα. Με την συγκεκριμένη ζυθοποιία υπάρχει ποιοτική συνεργασία. 

Η chios beer είναι μια μπύρα που ο ίδιος αγαπούσα και επέλεξα να συνεργαστώ με τον Μάνο και τον Ιάκωβο ώστε να δημιουργήσουμε μια ποιοτική μπύρα με μια γαστρονομική κατεύθυνση».

Η νέα μπύρα με άρωμα Χίου είχε αρκετή προεργασία και το τελικό προϊόν σύντομα θα είναι στο τραπέζι μας.

Για τον Πάνο μια καλή μπύρα είναι αντίστοιχη ενός γευστικού πιάτου καθώς το κλειδί είναι η γεύση.

«Η μπύρα αποτελείται από κάποια βασικά υλικά τα οποία επεξεργάζονται και έχουν ένα γευστικό αποτέλεσμα».

Στόχος είναι να δημιουργηθεί μια μπύρα που θα στέκεται επάξια στην μαγειρική ποιότητα που αναζητά ο Πάνος στα πιάτα του.

Για τον Πάνο ήταν ένα ταξίδι γευσιγνωσίας:

Η Θεά Σελήνη στην αρχαιότητα
αποτελούσε την αρχή
της δημιουργίας!


«Τα παιδιά, μου έχουν κάνει ένα φοβερό σεμινάριο για να μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε όλη την διαδικασία ώστε να μπορούμε να επέμβουμε στα σημεία που θέλουμε».

Το εργοστάσιο της «chios beer» στέκεται αντάξιο μεγάλων αντίστοιχων ζυθοποιιών με μοναδική διαφορά την αξιοποίηση της χιώτικης πρώτης ύλης, όπως είναι η μαστίχα.

Πράγματι για τον Πάνο η επιστροφή στις ρίζες αποτελεί μονόδρομο για μια ποιοτική γεύση καθώς η ακατέργαστη πρώτη ύλη διατηρεί τον χαρακτήρα της μέσα στον χρόνο.

«Τα ελληνικά προϊόντα είναι πολύ σημαντικό να τα εντάσσω στα πιάτα μου. Παράλληλα έχει σημασία να στηρίξουμε ελληνικά προϊόντα και για την ελληνική οικονομία. Η γαστρονομία είναι ένας τρόπος να αναδείξουμε την Ελλάδα».

Η Χίος ένα νησί με ακατέργαστες πρώτες ύλες και με φυσικούς θησαυρούς, ήταν για τον Πάνο ένας λόγος παραπάνω για να επιλέξει το νησί μας:

«Το νησί αυτό έχει μια πολύ μεγάλη ιστορία. Θα έλεγα ότι έχει μια βαθιά γαστρονομική ιστορία όπως είναι η μαστίχα και τα εσπεριδοειδή και οφείλω να ομολογήσω ότι από τα εστιατόρια που έχω επισκεφτεί εγώ, είμαι εξαιρετικά ευχαριστημένος».

Ο Πάνος με αφορμή την συνάντηση μας δήλωσε ότι η παρουσία του στον διαγωνισμό μαγειρικής του MasterChef θα συνεχιστεί κανονικά τα επόμενα χρόνια, καθώς το τηλεοπτικό κοινό έχει αγκαλιάσει την μαγειρική τριάδα.

«Αυτό που αναζητώ πάντα είναι η δημιουργικότητα και η συνεργασία μου με τα παιδιά της ζυθοποιίας «chios beer» είναι μια δημιουργική συνεργασία».

Η αγάπη του ίδιου για την ιταλική κουζίνα έχει τυπωθεί στο μαγειρικό βιβλίο «Risotti» ενώ σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσει νέο.

Έτσι, με το σύμβολο της Θεάς Σελήνης που συμβολίζει την αρχή της δημιουργίας, η «chios beer» σε συνεργασία με τον Πάνο Ιωαννίδη υπόσχονται ένα ταξίδι γεύσεων.
     
Οπου «π» politischios.gr/






Share:

The Lifebelt - Το Σωσίβιο Φιναλίστ στο Μαϊάμι!!!!

Και μιας και έχει σαρώσει τα βραβεία έφτασε και αυτή η στιγμή για (Το Σωσίβιο) στους Φιναλίστ ενός από τα μεγαλύτερα Φεστιβάλ Ανεξαρτήτου Κινηματογράφου της Αμερικής, στο Μαϊάμι!!!! 



Ψηφίστε για το "Σωσίβιο", που διαγωνίζεται εκεί πέρα στο Μαϊάμι,την υπέροχη καινούργια ταινία του αγαπητού σερ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΑΚΟΣ, το soundtrack της οποίας έχει γράψει και επιμεληθεί ο μεσιέ Θεόδωρος Κουέλης που μας είχε πει και λίγα λόγια για την Ταινία!

Εσεις το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να Πατήστε το
λινκ - The Lifebelt και να ψηφίστε για το βραβείο κοινού.
Στην Σελίδα που θα ανοίξετε δεν χρειάζεται να είστε μέλος στο VIMEO απλά στο τέλος επιλέγετε την Ταινία βάζετε το όνομα σας και το email σας και VOTE !!




Να σας πω την αλήθεια εμένα προσωπικά δεν με νοιάζει τη θέση θα πάρει σε αυτή την φάση , εμένα με νοιάζει πότε θα την δούμε και εδώ στο νησί λίγο δύσκολα αφού και φέτος το καλοκαίρι ο ΣΙΝΕ ΚΗΠΟΣ μας δεν θα λειτουργήσει.....

Πάντως παιδιά σας εύχομαι τα καλύτερα!!




Share:

Ντυσου πάθος και έλα να με κατακτήσεις !!



 Η emanuela μου τρελαίνεται ώρες ώρες και μας λέει, ένα χάδι σε κάνει να " ζεις " την στιγμή αλλά ένα μυαλό σε κάνει να " πεθαίνει " μαζί σου για πάντα.

Και ξέρεις πως πάει ε;; γελάμε για να μην τα κάνουμε πουτ@να όλα.

Η σεμνή θηλυκότητα ελκύει περισσότερο από την ξέκ❀λη ομορφιά, και για να τελειώνουμε ένα θα σας πω δεν είμαι όλες τις ώρες έτσι, κοιμάμαι κιόλας!!












Share:

Ό,τι θηλυκό είναι και μεγαλειώδες. Η Ρακή

Είδα την συνέντευξη στην εκπομπή “Γεύσεις και Οίνος” και έμαθα πως γεννήθηκε η Ρακή, το Ούζο και το Τσίπουρο, με μια ιστορία αιώνων που διηγείται χαρισματικά.

Ό,τι θηλυκό είναι και μεγαλειώδες.

Το Ούζο και το Τσίπουρο είναι παιδιά ενός μαγεμένου ποτού που λεγόταν Ρακή. Η Ρακή. Γένους θηλυκού.

Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος δεν ήξερε τίποτα από οινοποιία και αμπελουργία. Ο παππούς του, ο Μπαμπατζίμ, ήταν ο καλύτερος Ρακιντζής της Πόλης (έφτιαχνε ρακή) και είχε 850.000 ρίζες αμπέλια στη Σηλυβρία της Κωνσταντινούπολης.

Η γιαγιά του, η Θεανώ, με τις ιστορίες της, φύτεψε στην καρδιά του την παράδοση της οικογένειας. Στα 31 του, άφησε την καλή ζωή της Θεσσαλονίκης και ξεκίνησε το κτήμα στην Όσσα, αντιμετωπίζοντας τη μοναξιά, τη γη, τον κόπο, την έλλειψη γνώσης, τον εαυτό του. Χωρίς πατρικές φιγούρες να τον διδάξουν στη ζωή, βρήκε το δρόμο του ρωτώντας και μαθαίνοντας. Στα επόμενα 47 χρόνια που κράτησε το ταξίδι του, έγινε εξαιρετικός δημιουργός στους 4 αγαπημένους του κλάδους: Αμπελουργία, Οινοποιία, Αποσταγματοποιία, Ποτοποιία.

Είδα την συνέντευξη στην εκπομπή “Γεύσεις και Οίνος” και έμαθα πως γεννήθηκε η Ρακή, το Ούζο και το Τσίπουρο, με μια ιστορία αιώνων που διηγείται χαρισματικά.

Η ιστορία της οικογένειάς του στην Ελλάδα ξεκινά το 1922 και κρατά από τότε τον πρώτο άμβυκα απόσταξης του παππού του.

“Αυτός είναι ο πρώτος άμβυκας απόσταξης που τοποθέτησε η οικογένεια Μπαμπατζίμ στην καινούργια πατρίδα. Γιατί ήρθαν από την Κωνσταντινούπολη και εγκαταστάθηκαν εδω και σιγά σιγα ανακάλυψαν τον τόπο όπου κατασκευαζόταν στη Θεσσαλονίκη. Στη Παναγία Χαλκαίων, εκεί ήταν η συντεχνία των χαλκουργών, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων αυτών ήταν Αρμένιοι.”


                                


Η Ρακή ήταν το αποτέλεσμα της απελπισίας των Ελλήνων, οι οποίοι αντιμετώπιζαν την απαγόρευση της καλλιέργειας της αμπέλου από τους Οθωμανούς, μια και το Κοράνι απαγόρευε την πόση του οίνου.
Άρα, λοιπόν, τι θα κάνουμε εμείς που η ψυχή μας είναι δοσμένη στα αμπέλια; που η ψυχή μας είναι δεμένη με το κρασί; Να πιούμε δυο, τρία, τέσσερα ποτήρια, να ανοίξει το πνεύμα μας και η ψυχή μας, η γλώσσα μας να ανθίσει. Επιπλέον είμαστε και έμποροι δυνατοί. Εχουμε κατασκευάσει, έχουμε εφεύρει, φιάλες, πήλινα, πράγματα, για να εξάγουμε το προϊόν που φτιάχνουμε.

Πως γεννήθηκε η Ρακή στον ελλαδικό χώρο;

Μέσα σ’αυτήν την απελπισία, ήρθε η έμπνευση. Ξεκίνησε η ιστορία από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Εκεί, λοιπόν, κάποιοι παππούδες είπαν: “Δεν θα ξεριζώσουμε ούτε ρίζα”. Στην Αλεξάνδρεια υπήρχε το περίφημο Μοσχάτο Αλεξανδρείας. Εκπληκτική ποικιλία, η οποία μέχρι σήμερα όχι μόνο μνημονεύεται αλλά καλλιεργείται και μεγαλουργεί.

Δεν βγάζουμε ούτε ρίζα, λοιπόν και τι κάνουμε; Τα σταφύλια, αντί να τα κάνουμε κρασί, θα τα κάνουμε ένα ποτό. Θα τα αφήσουμε να ζυμωθούν, θα τα αποστάξουμε και κατά τη δεύτερη απόσταξη θα προσθέσουμε γλυκάνισο, μάραθο, ξυλοκέρατα (τα χαρούπια από την Κρήτη), σύκα από την Τροία και από άλλες περιοχές ονομαστές και τέλος θα βάλουμε και Μαστίχα Χίου. Θα δημιουργήσουμε ένα προϊόν, ένα ποτό, το οποίο θα είναι χαρισματικό ως προς το άρωμα και τη γεύση.

Παράλληλα δοκιμάζοντάς το, τι διαπίστωσαν; Ότι είναι άκρως διεγερτικό και οπωσδήποτε αυτό το ποτό θα κατακτήσει ένα μερίδιο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και το κατέκτησαν πανηγυρικά γιατί είχαν την έμπνευση να μην βγουν στο παζάρι να πουλήσουν αλλά να πουλήσουν το προϊόν στόμα με στόμα. Να πουλήσουν το προϊόν στον Μπέη, στον έχοντα και κατέχοντα, στην ανώτερη τάξη.
Η τέχνη πώλησης της Ρακής

Και η τέχνη, δε, του πουλήματος του προϊόντος αυτού ήταν η εξής: Δεν έκαναν μια Ρακή και να τελειώσουν.

Έκαναν μια Ρακή, την οποία πρότειναν στον Μπέη ως Ντούζικη Ρακή*. “Αυτήν την Ρακή, Μπέη μου, θα την απολαμβάνεις με την πρώτη σου γυναίκα”.

Ναι, αλλά ο Μπέης είχε μεγάλη αγωνία γιατί δεν είχε μια γυναίκα, είχε 4-5. “Για τις υπόλοιπες μπουνταλά Έλληνα, τι θα κάνω εγώ; Θα εκτεθώ”. “Όχι, έχω και για τις υπόλοιπες τη Γλυκοσέρτικη Ρακή*“.

Τόσο ήταν αυτοί οι άνθρωποι όχι ραδιούργοι, αλλά επινοούσαν την κάθε στιγμή, όπου λέγεται -γιατί τα έψαξα εγώ πολύ αυτά- ότι αφού ικανοποιούσε τον Μπέη για την πρώτη και τις υπόλοιπες του έριχνε το μπαλάκι. “Αν τυχόν βρεθείς, Μπέη μου, στην ευτυχή θέση να υποδεχθείς μια νεόφερτη οδαλίσκη και για εκείνη έχω κάτι”.

Αλλά δεν του έλεγε τι, κρατούσε το μυστικό. Λες και είχαν βγάλει σχολή διείσδυσης της αγοράς οι άνθρωποι εκείνοι. Πως μπορείς να διαδώσεις κάτι; Αν εμπιστευτείς σε κάποιον και του πεις “θα σου πω κάτι αλλά δεν θέλω να βγει βρώμα, αυτό είναι μεταξύ μας”, σε δυο μέρες το ξέρει όλη η γειτονιά! Αυτό έκαναν και οι Ελληνες.

Ποιό ήταν όμως αυτό το μυστικό; Ήταν η Ρακή Ανθοσμίας.

Λέω στη γιαγιά μου “τι είναι αυτό βρε γιαγια;” Και μου έλεγε: “Οταν τελειώναμε τις καζαναριές, τις αποστάξεις, τότε έστελνε ο παππούς τέσσερα ζευγάρια βόδια με τους Τούρκους να φέρουν απο τη Φιλιππούπολη ροδοπέταλα”. Έβραζαν τα ροδοπέταλα στα καζάνια, τα στράγγιζαν σε κάμποτο -ένα κρουστό ύφασμα- και με αυτό το ζουμί, αραίωναν τη ρακή -η οποία σημειωτέον ήταν 70 βαθμούς και με το αραίωμα έφτανε τους 40. Όταν ο παππούς δοκίμαζε και του φαινόταν λίγο σέρτικη, τότε έβαζε μέσα σ’αυτήν τη ρακή 5 οκάδες ανθόμελο στις 100 οκάδες ρακής.

Αυτό λοιπόν τι έκανε; Γλύκαινε το προϊόν, μαλάκωνε, κατέβαιναν οι βαθμοί στους 36 και όταν με το καλό ερχόταν η οδαλίσκη με το πρώτο ποτήρι που έπινε, η γλύκα και η ομορφιά κατέβαινε. Στο δεύτερο άρχιζε να ζεσταίνεται η εσωτερική κατάσταση. Στο τρίτο δεν μπορώ να συνεχίσω το τι γινόταν…

Με αυτόν τον τρόπο θησαύρισαν οι Ελληνες. Με αυτόν τον τρόπο ρίζωσαν στην αγορά και κατάφεραν να αποκτήσουν το παράσημο, το εύσημο, το παρατσούκλι, “ο Ανέστης ο Μπαμπατζιμόπουλος, ο Ρακιτζής”, γιατί είναι ειδικός στη Ρακή.

Πως γεννήθηκε το Τσίπουρο και το Ούζο

Η Ρακή γινόταν τον Οκτώβιο – Νοέμβριο, μέχρι τον Φεβρουάριο τελείωνε. Έρχεται, λοιπόν, η έλλειψη να ανοίξει τα μυαλά των ανθρώπων, να φέρουν από την Γαλλία οινόπνευμα. Το οινόπνευμα στη Γαλλία πάντα παρασκευαζόταν με την απόσταξη του κρασιού. Δηλαδή ήταν ένα απόσταγμα οίνου, χωρίς παλαίωση.

Εισάγοντας αυτοί οι άνθρωποι στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη το οινόπνευμα, το αναμείγνυαν με τη Ρακή και έτσι πλήθαινε. Όμως ο κόσμος της εποχής εκείνης δεν ήταν κόσμος που παρεσύρετο από τη διαφήμιση. Είχε κριτήρια αυστηρά και μόλις το έπινε έλεγε “Το χάλασε”. Αυτό πρόδωσε όλη την κίνηση.

Έρχεται λοιπόν η πολιτεία, οι Οθωμανοί, οι οποίοι βάζουν έλεγχο και για να μην γίνεται νοθεία, βάφουν το εισαγόμενο οινόπνευμα με μια κίτρινη μπογιά πηχτή σαν μαρμελάδα, το οποίο οι Ελληνες ξαναβρήκαν τον τρόπο να αποχρωματίσουν. Τι έκαναν; Αραίωναν το χρωματιστό οινόπνευμα με νερό, το έβαζαν στον άμβυκα και αυτό κατά την απόσταξη έβγαινε πάλι καθαρό.

Για να αποφύγουν τον έλεγχο και τις πιθανές ποινές που θα επιβάλλοντο στους ασχημονούντας και κάνοντας αυτό το παρεμπόριο και εν γένει λαθρεμπόριο, τι έγινε; Είπαν οι παππούδες: “Βρέ μπουνταλάδες, καίτε καύσιμα, κάθεστε όλη τη νύχτα εδώ πέρα, βάλτε εδώ μέσα γλυκάνισο, μάραθο, τι βάζετε στη ρακή; βάλτε κι εδώ μέσα ώστε να μην κινδυνεύετε”.

Ήλθε ο Δραγάτης να δοκιμάσει. Η δοκιμή ποια ήταν; Να πάρει ένα ποτήρι στο καζάνι, να ρίξει λίγο νερό και να το δει πως γίνεται άσπρο. Α! Είσαι εντάξει. Τίμιος. Τελείωσε. Με αυτόν τον τρόπο τι έγινε;

Στην πρώτη περίπτωση η Ρακή γινόταν από σταφύλι, στη δεύτερη από οινόπνευμα καθαρό. Κι εδώ προκύπτει η μεγάλη διαφορά.


Το Τσίπουρο είναι το προϊόν που παράγεται από το οινόπνευμα που προέρχεται από τα φλούδια και τις οινολάσπες του κρασιού, τα στέμφυλα.

Το Ούζο προέρχεται από την απόσταξη του οινοπνεύματος το οποίο πρέπει να προέρχεται πάντα από γεωργικής φύσεως ύλη, δηλαδή μέλασσα, χαρούπια, σύκα, σταφίδα κλπ.

Έτσι γεννήθηκαν αυτά τα δύο προϊόντα. Και το Ουζο και το Τσίπουρο όταν είναι προϊόντα απόσταξης είναι ευεργετικά και χαρισματικά.

Αν κάτσουμε και τα αναλύσουμε θα δούμε το εξής: Παρά το γεγονός πως το Ούζο έχει τη ρετσινιά πως είναι χημικό προϊόν, έχει μεγαλύτερη καθαρότητα από το Τσίπουρο. Γιατί η μεθανόλη που βρίσκεται στο Ούζο σχεδόν είναι μηδενική. Ενώ στο καλύτερο Τσίπουρο θα έχει 60-80γρ μεθανόλη στον τόνο, η οποία προέρχεται από τα κουκούτσια, γιατί δεν μπορούμε μηχανικά να αποφύγουμε τα κουκούτσια. Αυτή είναι η διαφορά.

Δυστυχώς στα προηγούμενα χρόνια χρησιμοποιούσαμε οινοπνεύματα που δεν ήταν σωστά, δεν ήταν υγιεινά, υπήρχε περίοδος που χρησιμοποιήσαμε πλαστικά οινοπνεύματα να το πώ έτσι και ανηθόλη τρομερή και καταστρέψαμε με αυτό τον τρόπο το Ούζο. Τώρα έχουν τελειώσει αυτά.
Το Γλυκάνισο είναι αφροδισιακό

Βέβαια είχαμε κι ένα ευεργέτημα. Γιατί με την αύξηση της κατανάλωσης του Ούζου υπήρξε και αύξηση του πληθυσμού της Ελλάδος τότε. Το Ούζο και το Τσίπουρο που περιέχουν γλυκάνισο έχουν αυτή την ιδιότητα να διεγείρουν πολλαπλώς αυτούς που το απολαμβάνουν.

Είναι πρώτα το οινόπνευμα, το οποίο σε κάνει να απελευθερώνεσαι και να συζητάς και να νιώθεις, όχι μόνο πως είσαι ελεύθερος, αλλά και πως προσφέρεις την ελευθερία στον άλλο – το πρώτο, το άπαν- κι απο κει και πέρα έχει κι άλλα, τα ιδιαίτερά του, τα οποία οδηγούν πάντα στην εξαιρετική απόλαυση.
Ο καθένας να σέβεται το μέτρο του

Το Ούζο και το Τσίπουρο, παρά το γεγονός πως μας τρελαίνουν και μας αρέσουν, έχουν μια επικινδυνότητα που δεν είναι ιατρικής φύσεως – ήπιαμε πολύ και θα μας πειράξει, όχι. Πίνουμε, απολαμβάνουμε κι ο καθένας μας έχει ένα μέτρο.

Ένας πίνει δύο ούζα και είναι θαύμα. Αλλος πίνει δύο ούζα και γελάει ή κλαίει ή κάνει φασαρία. Άλλος πίνει δυο-τρία και θεωρεί τον εαυτό του τον ωραιότερο εραστή. Όλα αυτά μέχρι το μέτρο που του επιτρέπεται. Αν ξεπεράσουμε το μέτρο, τότε καταβαραθρώνεται, όλη η φιλοδοξία εξαφανίζεται, δεν υπάρχει τίποτα, ξέχασε όσα σκεφτόσουν πιο μπροστά!
Οι γευστικοί συνδυασμοί

Για τον Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο το Ούζο θέλει θαλασσινούς μεζέδες και το Τσίπουρο γήινους μεζέδες. Στην εκπομπή της Ελένης Ψυχούλη παρουσίασε τρεις μεζέδες :
Σαρδέλες ψητές στο αλάτι – Μεζές για Ούζο (4:42)
Ρεγγοσαλάτα με πατάτα και κρεμμύδι – Μεζές για Τσίπουρο με γλυκάνισο (17:02)
Ρεγγοσαλάτα με μυζήθρα – Μεζές για Τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο (25:00)


Σημείωμα:

Πηγές βιβλιογραφίας αναφέρουν πως η τεχνολογία της απόσταξης ρακής έχει ξεκινήσει τον 8 αιώνα στην περιοχή της Ανατολίας, από τον Πέρση Αλχημιστή Hayyan στον οποίο αναφέρoνται σαν τον Ιπποκράτη της Χημείας. Πήλινα δοχεία απόσταξης για την παρασκευή οινοπνεύματος για άρωμα έχουν βρεθεί στην Αρχαία Βαβυλώνα σε εποχή γύρω 2000πΧ.

Η ονομασία Ρακή προέρχεται από την αραβική λέξη Araq που σημαίνει “γλυκό”.

*Ντούζικη Ρακή σημαίνει σκέτη ρακή, χωρίς μαστίχα, παρά μόνο με γλυκάνισο (Düz=σκέτος). Στα 1870, άρχισε η στροφή στην κατανάλωση της Düz Rakı αφήνοντας πίσω τη Ρακή με μαστίχα και γλυκάνισο που λεγόταν Mastika. Μετά το 1925, η ντούζικη ρακή έχει γίνει απλά Ρακή και όποιοι θέλουν να παραγγείλουν με μαστίχα ζητούν Sakız Rakısı. Έτσι αλλάζουν τα γούστα, η ζήτηση και οι κύκλοι αυτού του κόσμου.

*Γλυκοσέρτικη Ρακή σημαίνει γλυκιά και δυνατή ρακή (Sert=σκληρός, δυνατός).


Η Ρακή, το Ούζο και το Τσίπουρο του Ανέστη Μπαμπατζίμ

tastefull.gr Βίκυ Κουμάντου 


Share:

ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ

> Ελπίζουμε να βασιστούμε σε πιστούς αναγνώστες και όχι σε ακανόνιστες διαφημίσεις. Ευχαριστώ!

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Blog Archive

Recent Posts